The Accountant

The Accountant

Ben Affleck heeft zijn gevlederde cape tijdelijk opgehangen, maar hij heeft zijn gelaatsuitdrukkingen en vechtlust behouden voor zijn recentste vertolking. Welk resultaat dat oplevert zie je in de nieuwe film van Gavin O'Connor.



The Accountant vertelt het fictieve verhaal van Christian Wolff (Ben Affleck), een man met autisme. Zijn genetische aandoening brengt uiteraard een aantal bekommernissen met zich mee. Zo heeft hij alle moeite van de wereld om emoties te tonen en op een gangbare manier te communiceren met andere mensen. Hij moet bijvoorbeeld met regelmaat een beroep doen op enkele zorgvuldig ingestudeerde zinnetjes om anderen geforceerd te begroeten, wat zorgt voor een welkome komische noot in de film. Maar bovenop de nadelen heeft Christian ook een fantastisch concentratievermogen, en een onversaagbare drang om taken tot een goed eind te brengen. Dat heeft van hem een gerespecteerd boekhouder gemaakt, weliswaar eentje met een grijs moreel kompas...

Christian's cliënteel is namelijk niet geïnteresseerd om de boekhouding binnen de rechterlijke lijntjes in te kleuren. Zijn klanten komen vaak uit het criminele milieu en dat brengt onze protagonist in een aantal gevaarlijke situaties. Gelukkig heeft hij een militaire opleiding gekregen een heeft zijn vader ervoor gezorgd dat zijn ietwat eigenzinnige zoon zijn mannetje kan staan. Christian's recentste klant heeft immers ook een grijs moreel kompas en besluit dat zijn boekhouder te veel weet om in leven te blijven. Het is dan aan Christian om te tonen dat hij niet enkel goed overweg kan met rekensommetjes.



Het autisme van Christian Wolff wordt dus nooit het voorname onderwerp in deze film. Het wordt vooral gebruikt als verklaring hoe het mogelijk is dat één man in staat is om een miljardenboekhouding in een nacht ondersteboven te keren en om het op z'n eentje - in een Hitman-achtige stijl - op te nemen tegen een klein legertje huurlingen. Wie dus dacht om de nieuwste Rain Man aan de slag te zien is er aan voor de moeite. Het gaat hier over een zuivere actiefilm met een beperkte hoeveelheid drama, en met een tikkeltje humor.

Is dat een geslaagde combinatie? Het antwoord is niet uitdrukkelijk bevestigend. Autisme gebruiken als een verklaring voor Christian's talenten voelt nooit aan als vergezocht. Het zijn eerder de beweegredenen van zowat alle personages in de film die het scenario een pak onrealistischer doen aanvoelen. Waarom werkt Christian voor criminelen? Wat zijn de drijfveren van de slechterik uit de film? Waarom wordt de clou van een onderzoek steeds magisch ontdekt? Het houdt allemaal niet veel steek en het is dus beter om je eigen autistische trekjes uit te schakelen en niet te veel na te denken tijdens de film. Als je dat lukt, dan krijg je gedurende twee uur een vermakelijke film.



Deze film is voor jou als:
  • Je in staat bent om autisme voor een keer niet al te serieus te nemen
  • Hersenloze actie jouw ding is

Deze film is niet voor jou als:
  • Je te veel nadenkt over de beweegredenen van de personages
  • Je op zoek bent naar een drama

Steun playstationclan.be