Doel van het spel
Zoveel mogelijk punten behalen op allerhande manieren.
Setup
Bij de setup worden er drie borden in het midden van de tafel gelegd. Op het drakengildetableau wordt er één van de vier drakengildetegels - die willekeurig getrokken wordt - geplaatst. Hierbij moeten we ervoor zorgen dat het correcte spelersaantal (2-3 of 4-5) zichtbaar is. De stapels kaarten met draken en grotten worden geschud en er worden er van elk drie getrokken op het kaartenaanbod. De trekstapels worden in de buurt gelegd. Op het rondespoortableau wordt de rondensteen op 'Ronde 1' geplaatst. Van de geschudde doeltegels worden er willekeurig vier op de daarvoor bestemde velden geplaatst. De andere tegels gaan terug in de doos.
De munten, eieren en alle fiches worden in de buurt gelegd. Iedere speler ontvangt een spelersbord, en alle stukken van één kleur - een avonturier, acht kubusjes en een gildesteen die je onmiddellijk op de startpositie mag plaatsen op het gildebord - alsook één ei, drie drakenkaarten en drie grotkaarten die getrokken zijn van de trekstapels, hiervan moet je er 2 afleggen in eender welke combinatie die je kiest, en drie middelen naar keuze, je kijkt dan ook eerst best naar de ontvangen kaarten. Een eerste speler wordt gekozen.
Spelverloop
Het spel wordt gespeeld in vier ronden, en elke ronde bestaat uit verschillende beurten van de spelers. Een ronde eindigt wanneer een speler past omdat hij niet meer kan, of wil spelen.
Tijdens een beurt voert een speler één van de beschikbare acties uit.
Een eerste actie is het uitgraven van een grot. De drie beschikbare grotten bestaan uit vier kolommen. De eerste kolom grotten is reeds uitgegraven. Wil je een grotkaart spelen dan, moet je de kost betalen en deze zo links mogelijk in de grot plaatsen. De kost van de tweede kolom is één muntje, in de derde kolom een muntje en een ei, en de laatste kolom een muntje en twee eitjes. Wanneer je de grotkaart in de laatste kolom uitgraaft mag je ook eenmalig drie middelen (vlees, melk, goud, kristal) of kaarten ruilen voor één munt. Wanneer je een grotkaart speelt, voer je ook de actie die erop staat uit. Dit is veelal het verkrijgen van grondstoffen, munten of eieren. Soms staat er een bepaald effect op waardoor je vooruitgaat op het gildespoor, en soms hebben deze effecten soms betrekking op de andere spelers.
Een tweede actie is het spelen van een drakenkaart, of een draak lokken. Hiervoor moet je eerst en vooral plaats hebben in de beschikbare grotten. Links van de kaart kan je zien in welke grot(ten) deze draak kan gelokt worden. De kost is standaard één munt, en de grondstoffen die linksboven op de kaart vermeld staan. Rechtsboven kan je zien hoeveel punten deze kaart waard is op het einde van het spel, rechts eventueel een aantal eieren die je kan plaatsen. Onderaan staat ook dikwijls één van vier effecten. Dit effect kan je uitvoeren wanneer een kaart gespeeld wordt, wanneer een avonturier de kaart betreedt, op het einde van de ronde, of op het einde van het spel. De iconografie wordt uitgelegd op pagina 7 van het regelboek. Sommige van de draken zijn drakenjongen. Hun effect bestaat uit drie regels: de bovenste wordt geactiveerd tijdens het verkennen, de middelste voorwaarde kan op andere momenten ook geactiveerd worden en de onderste kan maar één keer vervuld worden.
De derde actie is het verkennen van één van de grotten. Wanneer je dit de eerste keer doet, kost dit je één munt, de tweede keer een munt en een ei, en de derde keer een munt en twee eieren. Die kost staat ook links van de grot beschreven en je plaatst best de betaalde grondstoffen hier, zodat men direct kan zien hoe dikwijls men al door die grot verkent heeft. Afhankelijk van de grot die men verkent, voert men ook verschillende, kleine acties uit: een grondstof of kaart nemen, vooruitgaan op het drakengildespoor, draken activeren met het 'verken'-symbool. De avonturier stopt met verkennen wanneer die een stopteken tegenkomt: wanneer er dus in een grot geen draak ligt, zelfs al is die grot reeds uitgegraven.
Wanneer men vooruitgaat op het gildespoor neemt de speler de beloning die de gildesteen activeert. Wanneer die steen op één van de bruine velden komt, plaatst de desbetreffende speler één van zijn acht kubusjes op het bord. Hier kunnen weer muntjes, eieren of dergelijke gewonnen worden, of punten die meetellen op het einde van het spel.
Ter alle tijde mag een speler ook twee grondstoffen naar keuze omruilen naar één andere.
Iedereen zal beurtelings één van de beschikbare acties uitvoeren, tot wanneer spelers passen. Eens je past kom je deze ronde niet meer aan de beurt. Op het einde van een beurt mag een speler maximaal negen kaarten, negen munten en negen middelen hebben. Wat over is, wordt afgelegd.
Als iedereen heeft gepast, wordt het spel klaargezet voor de volgende ronde. Eerst worden alle 'ronde-effecten' uitgevoerd, dit is een bepaald icoon op bepaalde draken. Het kan zijn dat geen enkele speler zo'n draak heeft gespeeld tijdens zijn/haar beurten. Dan wordt gekeken naar het doeltableau van de huidige ronde. Meestal worden dan (specifieke) draken (op eventueel bepaalde locaties) geteld. De speler(s) die het meeste hebben leggen één van hun kubusjes op die plaats. Bij gelijkstand krijgen meerdere spelers de punten, dus worden de kubusjes van meerdere spelers daar gelegd. Heeft een speler geen enkele van de vereisten, dan wordt het kubusjes volledig onderaan gelegd, dus op de vierde rij.
Daarna wordt het huidige aanbod ververst. De eventueel nog resterende kaarten op het aanbod komen op de aflegstapels terecht en er worden drie drakenkaarten en drie grotkaarten getrokken en op de overeenkomstige locaties gelegd. Iedere speler krijgt zes munten en een ei. De fiche van de eerste speler wordt links doorgegeven en dan kan je beginnen aan de volgende ronde.
Aan het einde van de vierde ronde worden de punten opgeteld: stenen op het gildespoor, overwinningspunten die op de draken staan, vaardigheden op het einde van het spel - degene met een 'vlag' symbool -, elk ei is een punt waard, alsook elk bewaard middel of weggestopte kaart, de openbare doelen worden samengeteld, voor elke resterende munt krijg je nog een punt en voor elke vier middelen krijg je ook nog een punt. De speler met de meeste punten wint het spel. In het geval van een gelijkstand wint de speler met de meeste zichtbare kaarten. Indien nog gelijk delen de spelers de winst.
Solomodus /Automa
Wyrmspan kan je ook alleen spelen. Hiervoor moet je een virtuele speler simuleren: Automa. Het gedrag van Automa wordt bepaald door een reeks kaarten, die mits het seeden drie moeilijkheidsgraden kent. Het komt er vooral op neer dat Automa voortgang boekt op het gildespoor en zo veel punten verdient. Er is ook nog een rafelmodus, waarbij een andere set kaarten gebruikt wordt en waardoor het karakter van Automa afgesteld wordt op de voortgang van jouw grotten.
Materialen
De gebruikte materialen bestaan uit een hele hoop grote borden, waaronder een zeer opvallend spelersbord waar je ook een samenvatting kan vinden van het spelverloop en de verschillende kosten van eventueel gespeelde kaarten of acties, zoals het verkennen. De eitjes, avonturiers en blokjes bestaan uit hout en de grondstoffen bestaan uit verschillende fiches. De afbeeldingen, en dus de kaarten, zijn alle uniek. De artwork is er eentje om u tegen te zeggen en de afbeeldingen van de draken zijn zeer sfeervol en sluiten mooi aan bij de vier gebruikte borden. Jammer genoeg valt ook de afwezigheid van een insert op en het vreemde formaat van de grotkaarten (57x57) waardoor het vinden van sleeves voor deze kaarten moeilijk wordt.
Conclusie
Wyrmspan is een puzzel waarbij je best enkele stappen verder denkt. Een misrekening die ervoor zorgt dat je net een muntje, ei of middel tekort hebt om een mooie tactiek uit te voeren zal je in het begin meermaals ervaren. Daartegenover staat dan weer het juichgevoel wanneer de rekening klopt en je een combo uit je mouw schudt die je een hoop middelen, alsook overwinningspunten oplevert. Je puzzelt je een weg doorheen de openbare doelen, tracht te scoren op het gildespoor, en dat met de weinige middelen die je in het begin van het spel krijgt. De spelersinteractie bestaat erin dat anderen die ene kaart uit het aanbod kunnen wegkapen van onder je neus, of dat je die ene positie op het gildespoor wou innemen. Als je al voor die tactiek ging, moet je het over een andere boeg gooien en je denkpiste zo aanpassen dat je toch nog een hoop punten op een andere manier kan bemachtigen.
Overzicht
| Speelduur | Een uur |
| Aantal Spelers | Eén tot vier, al is drie voor ons het maximum wegens de downtime |
| Moeilijkheidsgraad | Gemakkelijke regels, moeilijker om een gunstige tactiek te vinden |
| Voor wie? | +14 staat op de doos, qua spelmechanismen kan het jonger, maar om te winnen is een bepaald inzicht nodig |
Wij danken 999 Games voor het ontvangen van een reviewexemplaar.