Castlevania: Lords of Shadow

Het was een zwoele lente, die in 2010. En plots… verschijnen 3 topgames tegelijkertijd, oh nee! Ik ben niet kapitaalkrachtig genoeg om ze alle drie te kopen, dus keuzes moeten gemaakt worden! De gekochte games werden God of War 3 en Dante’s Inferno en ik besloot om te wachten tot ‘Castlevania: Lords of Shadow’ in de budgetbox zou belanden. Tevergeefs, want de game verdween plots, nu is hij er opnieuw...

 

Verhaal


Het is nacht. We horen een gehuil in de verte. Plots zien we een wezen dat verdacht veel weg heeft van een hondsdolle, ja … hond. Boeren die in paniek zijn maar plots … Ben jij daar, Gabriël Belmont, ridder van de orde van ‘The Brotherhood of Light’, kweller van ongoddelijk wezens, om deze boeren te helpen dit wezen te verslaan. Nadat je dit wezen en toch nog enkele andere verslagen hebt met je kruis, dat zich laat hanteren als een zweep, zit je plots op een mysterieus paard doorheen een bos te rijden, achtervolgt door weerwolven die, inderdaad ja, op nog grotere weerwolven rijden! Later blijkt dit mysterieus paard één van de vormen te zijn die een oude god, Pan, kan aannemen.

   

Tijdens het verhaal wordt uit de doeken gedaan waarom Gabriël op zoek gaat naar de ‘Lords of Shadow’, duistere heren die de mensheid kwellen met hun legers van gespuis. Gabriël doet dit niet enkel omdat de Orde hem dit opgedragen heeft, maar ook om zijn eigen agenda te bewerkstelligen. Hij wil namelijk zijn geliefde vrouw Marie uit de doden laten verrijzen zodat ze zich weer naast zijn zijde kan scharen en er wordt gezegd dat deze Lords of Shadow een bepaalde kracht hebben waarmee ze dit zouden kunnen doen…
Meer over het verhaal wil ik niet uit de doeken doen, omwille van het bevatten van spoilers. Je komt tijdens je reis verschillende figuren tegen die je fantasie prikkelen en die je je keuzes in twijfel laten trekken. Deze game staat bol van de plotwendingen en heeft een zeer, maar dan ook zeer sterk einde. De verschillende hoofdstukken zijn naadloos aan elkaar gepraat door sir Patrick Stewart (captain Picard van ‘Enterprise: The Next Generation’). Hierdoor komt deze game dan ook direct in mijn persoonlijke ‘Top 5 aller tijden games’ terecht.

 
 
 
 

Gameplay


De gameplay is vrij eenvoudig en eenduidig, maar wel uitgebreid, daarom splits ik dit in enkele grote delen.

Besturing
De besturing is vrij simpel, zoals een hack ’n slasher moet zijn. Met vierkantje gebruik je een korte aanval, dit betekent dat je vijanden die dicht bij je staan kunt raken. Met driehoekje doe je deze keer geen zware aanval, maar een wijde aanval. Hiermee kan je meerdere vijanden raken die verder van je staan, maar de aanval is zeker minder sterk. Met het vertrouwde kruisje spring je en met rondje gebruik je een secundaire aanval met één van de andere wapens die je tijdens je reis tegenkomt.

De game maakt gebruik van een vaste camera, dit betekent dat je het camerastandpunt niet kan veranderen, zoals we wel gewoon zijn om te doen met de rechtse stick in de meeste hack ’n slashers. Standaard gebruik je L2 om te blokkeren en in combinatie met de linkse knuppel kan je bepaalde aanvallen ontwijken, wat je zeker nodig hebt tijdens de verschillende boss-battles.
Tijdens de verschillende boss-battles of tegen de net iets sterkere vijanden zul je soms gebruik moeten maken van bepaalde QTE’s (Quick Time Events), deze zijn net iets vriendelijker dan in de gewoonlijke hack ’n slash, want het maakt niet uit ‘wat’ je indrukt, zolang het maar op het correcte ogenblik is.

Gear
Reeds in het begin van de game vind je twee kristallen waarmee je neutrale energie kunt absorberen (deze energie laten verslagen vijanden achter) en die je kan stockeren onder ‘lichte energie’ en ‘duistere energie’. Wanneer je de lichte magie activeert, win je leven met elke slag die je aan je vijanden toedient. Tijdens het activeren van de ‘duistere energie’ doe je meer schade. Tijdens je reis vind je ook nog een derde soort kristallen die ervoor kunnen zorgen dat je meer leven hebt.
In het begin van het spel bekom je zeer snel een secundair wapen, namelijk zilveren dolken. Doorheen het spel krijg je nog de controle over feeën die kunnen zorgen voor afleidingen maar iets verder krijg je de controle over steeds sterkere, secundaire wapens.
Naast de secundaire wapens, zal je ook je primaire wapen, namelijk de kruis-zweep kunnen upgraden. Hierdoor kan je reeds in het begin je kruis gebruiken om van boom naar boom te slingeren (hoe dubbelzinnig dit ook klinkt…).

Puzzels
De game bevat naast het combat gedeelte ook een gedeelte waarbij je omgevingspuzzels moet oplossen. Deze puzzels zitten zeer goed in elkaar, alhoewel je soms wel wat last kunt hebben van de besturing die je soms niet gewoon bent, persoonlijk had ik wat moeite met het inhouden en loslaten van L2. In het begin zijn deze puzzels kinderlijk simpel, maar naarmate de game vordert en zeker vanaf het midden, neemt de moeilijkheidsgraad exponentieel toe en zul je je grijze massa af en toe moeten pijnigen.
 
   
   

Experience
Wanneer je vijanden verslaat, sommige puzzels oplost en levels tot een goed einde brengt, krijg je experience points. Deze kan je niet alleen gebruiken om bepaalde combo’s te unlocken, maar ook om sommige extra’s te unlocken, denk aan concept art van de omgevingen en de personages. Natuurlijk krijgen de combo’s hier voorrang.

Herspeelbaarheid
Nadat je een level hebt uitgespeeld, speel je ook een trial vrij die betrekking heeft tot de level die je net gedaan hebt. Hierdoor vergroot ook de herspeelbaarheid, zeker omdat je hiervoor ook experience points krijgt. Deze trials komen voor in verschillende vormen, bijvoorbeeld: gebruik geen lichte magie, of sla 10 trollen neer terwijl je een grote trol aan het berijden bent. (nogmaals: hoe dubbelzinnig dit ook klinkt…)

Grafisch & Geluid


Grafisch is deze game anno 2013 goed, waarschijnlijk was dit in 2010 een pareltje. Niets heeft me gehinderd tijdens het spelen van de game, behalve hier en daar wat meer ‘afwerking’ bij de tussenfilmpjes of tijdens de game.
De sound is zeer sfeervol. Wanneer je door de verschillende omgevingen dwaalt lijkt het alsof je er zelf door wandelt. Het enige wat je soms als ‘storend’ kunt beschouwen is dat de lippen van de personages niet altijd overeenkomen met het geluid dat er uitkomt.

Conclusie


Wanneer je overstapt naar de volgende generatie, namelijk de PS4(!), zonder deze game gespeeld te hebben, heb je zeer zeker iets gemist. Deze game is een must voor iedereen die houdt van een goed verhaal, of van mensen die in een verre verte houden van hack ’n slash en af en toe een mooie omgevingspuzzel willen oplossen.  Tijd tot het voltooien: 17-20 uur afhankelijk van je speelstijl, voor platinum tel je daar snel een tiental uur bij.
Een topper, een aanrader!

+ punten


- sterk verhaal
- vloeiende gameplay
- grafisch zeer goed

- punten


- op de lange duur unlock je zoveel combo’s dat je het bos niet door de bomen ziet, waardoor je steeds vervalt  tot het gebruiken van dezelfde combo.
- in het begin wat té simpele omgevingspuzzels



Reviewer: Heer_Vonck

Score

Verhaal
10/10
Gameplay
9/10
Grafisch
9/10
Geluid
9/10
Duur
10/10

Castlevania: Lords of Shadow

Release
di 16 nov, 2010
Genre
Hack-n-Slash
Platform
ps3
Uitgever
Konami
Ontwikkelaar
Konami

Score

Verhaal
10/10
Gameplay
9/10
Grafisch
9/10
Geluid
9/10
Duur
10/10

Castlevania: Lords of Shadow kopen?