Batman: Arkham Origins - Blackgate

Verhaal

Tijdens een nachtelijke escapade van Bruce Wayne's alter ego slaagt hij erin om Catwoman bij de kraag te vatten en op te sluiten in Blackgate prison. Kort daarop breekt er een gevangenisuitbraak uit en staat er Batman alweer een korte nachtrust te wachten. Voor degenen die bekend zijn met de Arkham reeks zal dit een deja vu gevoel opleveren. Gevangenisuitbraken blijken namelijk dagelijkse kost te zijn in Gotham.

Nog een terugkerend fenomeen is de aanwezigheid van meerdere superschurken, elk met zijn eigen territorium en handlangers. De voornaamste drie zijn Joker, Penguin en Black Mask. Het lijstje vijanden is, opnieuw naar goede gewoonte, niet beperkt tot deze drie. Andere oude bekenden zullen nog ten tonele verschijnen die stokken in Batman's wielen willen steken.
 
 
Het is dan ook aan Batman om al deze schurken een halt toe te roepen. Daarnaast zal hij op zoek moeten gaan naar het meesterbrein achter de uitbraak. Het is namelijk niet duidelijk wie deze keer de ware verantwoordelijke is. Batman zal dus meer dan alleen zijn vuisten nodig hebben. Gelukkig is hij niet alleen een vechtbaas maar ook een meesterdetective.

Gameplay

Wat de gameplay betreft probeert Armature Studios een kopie neer te zetten van de andere Arkham games. Het is echter een kopie geworden met enkele cruciale verschillen.
Eerst en vooral is het een 2.5D game geworden. De game is in 3D uitgewerkt maar Batman kan slechts in twee richtingen bewegen: naar links en naar rechts. Daarbovenop is Batman er blijkbaar in geslaagd het vermogen om te springen te verliezen. Deze beperkingen zorgen voor een old-school sidescroller effect en geven tegelijk een bekrampt gevoel. Batman hoort nu éénmaal vrij te kunnen rondglijden en -hangen als voorheen.

Een andere beperking is de kleine ruimte die Blackgate prison is. Hierdoor zal je vaak (om niet te zeggen heel vaak) moeten terugkeren op je stappen. Meestal komt dit neer op een gesloten deur vinden op plaats A, een upgrade die de deur kan openen zoeken op plaats B en via dezelfde weg terugkeren naar plaats A. Dit zou aangenamer zijn moest dit pad terug bevolkt zijn met nieuwe hindernissen en vijanden. Dit gebeurt helaas niet en bijgevolg krijgt Batman geregeld een simpel wandelingetje voor de voeten.

De vraag is nu hoe Batman in deze 2.5D wereld vecht. Wederom is er weinig aan de succesformule veranderd. Met vierkantje slaan, driehoekje verdedigen en cirkel stunnen, deze combineren tot een freeflow om zo een hoog mogelijke combinatie aan elkaar te rijgen. Dit werkte fantastisch in de vorige Arkham games, alleen voelt het hier toch net iets minder vlot aan. Meer dan eens zal Batman simpelweg in de ijle lucht slaan of er niet in slagen om van een vijand weg te rollen.
Ook de predator ruimtes waar Batman zijn vijanden besluipt hebben een downgrade gekregen. De ruimtes waar dit gebeurt zijn zodanig klein dat het onmiddelijk duidelijk is wat de beste strategie is. De moeilijkheid is er volledig af en zorgvuldig je moment uitkiezen is niet aan de orde, hetgeen net de sterke punten waren van de predator challenges.
 
 
Zonder de Arkham reeks in het achterhoofd lijken deze beperkingen niet onoverkomelijk. Niet wetend dat er een betere versie van deze gameplay bestaat, zou hij toch nog kunnen bekoren. Helaas is het moeilijk om selectief dingen te vergeten.

Graphics & Sound

 
De graphics vallen op te splitsen in twee delen. Enerzijds zijn er de tussenfilmpjes. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van tekeningen. Op die manier wordt een soort van stripverhaal gecreëerd en is er ook tegemoet gekomen aan de beperkingen van een niet nader genoemde handheld console van Sony's concurrentie. De tekeningen zelf zijn redelijk donker en grijs en doen eer aan de typische Batman sfeer. Helaas hebben de makers gepoogd om een soort van dynamiek hierin te integreren die simpelweg niet werkt. Afblijven was de boodschap geweest.
Anderzijds zijn er de in-game graphics. Deze kunnen gecategoriseerd worden onder de noemer gemiddeld. Ze zijn duidelijk afkomstig van een VITA-game, maar zijn zeker niet de slechtste graphics op de markt.
 
Aan de sound kunnen maar weinig woorden besteed worden. Gezien het gebrek aan tussenfilmpjes valt er weinig te zeggen over pakweg lipsync. Voor de rest bestaat de soundtrack uit de typische Arkham tunes die zeker niet slecht zijn, maar waar voor de rest weinig over te vertellen valt.

Conclusie

Een accurate samenvatting van deze Batman: Arkham Origins Blackgate is dat het een mindere kopie is van de vorige Arkham games. De game is daarom niet slecht, maar hier en daar laat Armature wat steken vallen. Onder meer het eindeloze backtracken kan een zekere mate van verveling oproepen. Deze koop je om twee redenen: of je bent een uitbundige Batman-fan of je hebt nog nooit een Arkham-game gespeeld.

Pluspunten

• Het blijft Batman
• Het blijft een game binnen de Arkham-reeks

Minpunten

• Het eindeloze backtracken
• Behoorlijk kort
• Duidelijk een VITA-port
• Downgrade ten opzichte van de andere Arkham-games