Verhaal
Zoals de gewoonte voor een JRPG is het verhaal vaak lang en ingewikkeld. Dat is ook hier het geval en wat volgt is een poging tot een beschrijving van het verhaal.
De wereld van Gamindustri is in gevaar. De oorzaak is een misdadige organisatie genaamd ASIC. Dit lucratieve bedrijf staat onder de leiding van ene Arfoire en het promoot volop de piraterij. Een subtiele verwijzing naar een hedendaagse problematiek. De CPU's, individuen met speciale gaven, proberen deze een halt toe te roepen maar falen in hun opzet. Drie jaar na deze poging gaan IF en Compa op zoek naar deze dood gewaande helden. Hierbij slagen ze erin om één CPU, Nepgear, te bevrijden. De bewaker van de CPU's heeft hen snel in de mot en na een vruchteloze poging om deze te verslaan moeten de drie vluchten en de overgebleven CPU's achterlaten.
Hier start de zoektocht van dit trio naar hulp, enerzijds om de CPU's te redden, anderzijds om een einde te maken aan ASIC's misdaden. Ze trekken heel het land door op zoek naar personen met dezelfde krachten als de CPU's en proberen hen te overtuigen om zich bij hen aan te sluiten. Dit loopt niet van een leien dakje, maar willen ze slagen in hun opzet is dat hun enige hoop.
Tot zover een poging om het verhaal enigszins overzichtelijk uit te leggen. Dit is echter geen gemakkelijke opgave aangezien het verhaal op een weinig interessante manier gebracht wordt. Cutscènes zijn er niet te vinden. In plaats daarvan krijg je tekstblok na tekstblok te verwerken. Eénmaal je ontdekt dat je deze kan doorspoelen, zal je dat ook doen, waardoor je van het verhaal weinig meekrijgt. Tenzij je natuurlijk fan bent van dit soort vertellingen.
Nog een reden om dit alles snel te doorlopen is dat de enige personages binnen het hele verhaal kleine meisjes zijn. Kleine meisjes die best wel eens raar of ronduit irritant kunnen zijn, typisch Japans met andere woorden. Heel de tijd denk je bij jezelf, wat ben ik in godsnaam aan het spelen en wat is er eigenlijk aan de hand?
Gameplay
De gameplay is gelukkig iets minder ingewikkeld. Via de wereldkaart begeef je je naar de dungeon waar de actie te beleven valt. Dit is de dungeon waar je een event kan starten om verder in het verhaal te vorderen. Je geraakt bij dit event door de dungeon te doorkruisen en de vijanden op je pad te verslaan. Dit event houdt bijna altijd hetzelfde in: ofwel moet je iets of iemand redden ofwel moet je een object zoeken. Beide opties volgen hetzelfde profiel. Je krijgt een iets sterker, groter monster voor de voeten die je moet zien te verslaan.
Zoals je kan lezen bestaat de gameplay voornamelijk uit een vijand tegenkomen, gevolgd door er tegen vechten, gevolgd door de volgende vijand tegenkomen, enzoverder. Weinig variatie en ook het vechten zelf biedt weinig diepgang. Het vechtsysteem is turn-based. Afhankelijk of jij de vijand weet te verrassen of andersom mag jij of de vijand eerst aanvallen. Aanvallen kan één van vier dingen betekenen. Ofwel voer je gewoon een fysieke aanval uit, ofwel gebruik je één van de speciale gaven, ofwel verdedig je en tot slot kan je eventueel een item gebruiken. Dit doe je met elk van je personages. Daarna is het de beurt aan de vijanden opnieuw gevolgd door een aanval van jouw kant. Dit blijft duren tot één van beide kanten het loodje legt. Helaas zit hier weinig variatie op en zal je weinig tot geen strategisch inzicht nodig hebben. Daarnaast zijn er nog een soort van side quests. Dit komt altijd neer op een bepaald item x keer te vinden of een bepaald type vijand y keer te verslaan. Wederom is hier weinig variatie in te vinden.
Tot slot heb je zoals het een rpg betaamt de keuze om je personages te customizen. Dit is echter zo summier opgevat dat dit bijna het vermelden niet waard is. In een RPG is méér vaak (niet altijd) beter, helaas is daar hier niet naar gekeken.
Graphics & Sound
Eerlijk wezend, deze VITA game is getest via de Playstation TV en het gaat om een remake van het originele Hyperdimension Neptunia mk2., maar als je de hoeveelheid pixels op je scherm kan tellen dan kan je de graphics bezwaarlijk goed noemen. Dit betreft de in-game graphics. De cutscenes zijn, zoals gebruikelijk in dergelijke games, in de gekende anime-stijl, maar helaas zonder bewegende beelden.
De soundtrack is er één die je liever niet had gehoord. Typische Japanse herrie die telkens terugkomt, veel variatie zit er niet in. Hiervoor zet je je televisietoestel of VITA liever op mute.
Conclusie
JRPG's, het blijft een genre apart. Zelfs binnen het genre heb je een grote verscheidenheid, waaronder enkele toppers. Deze komt zelfs niet tot aan de enkels van die toppers. Noch het verhaal, noch de gameplay weet te boeien. En de verpakking in vorm van de graphics en soundtrack faalt ook. Enkel in huis halen als je een fervent japanofiel bent.
Pluspunten
- Geen korte game
Minpunten
- Het verhaal wordt niet boeiend gebracht
- Weinig variatie in de gameplay
- Vervelende soundtrack
Reviewer: Heisenberg
