De geteste versie is de PS4 PRO versie.
Verhaal
Nadat BJ heroïsche daden heeft verricht in Wolfenstein 2, leidt hij met zijn gezin een teruggetrokken leven. Toch kan je de vechtlust niet volledig uit het Blazkowicz-gezin halen. Vader onderwijst zijn tweeling heel goed in het 'neutraliseren' van potentiële dreigingen. Zo groeien Jess en Soph in de jaren '80 uit als nazi-hatende tienermeisjes, die hun vader vereren als een god.
Toch verdwijnt Terrorbilly uit het mooie plaatje, en dit op een even plotselinge als mysterieuze wijze. De dochters Blazkowicz blijven uiteraard niet bij de pakken zitten en gaan op zoek naar hun vader, in het bezette Parijs.
Het verhaal is vrij rechttoe rechtaan, wat je mag verwachten van een soort spin-off in tegenstelling tot een volwaardige derde aflevering van de reeks. Er is wel een kleine plotwending in het verhaal die je misschien niet ziet aankomen, maar heel veel is er eigenlijk niet aan de hand.
Gameplay
In deze First Person Shooter krijg je onmiddellijk toegang tot een hele hoop missies. Je kan uiteraard wel raden welke van de missies ervoor zorgen dat er voortgang geboekt wordt in het verhaal, aangezien je in het begin heel duidelijk te horen krijgt dat je drie zwaarbewaakte computers - Broeder Ein, Zwei und Drei - moet veilig stellen. Deze missies zijn in het begin van een te hoog niveau. Je kan dan al raden dat het de bedoeling is dat je eerst een hoopje zijmissies tot een goed einde brengt om je eigen level een boost te geven, en liefst je wapenarsenaal uit te breiden.
Wanneer je stijgt in level breng je niet alleen extra schade toe, maar krijg je ook een vaardigheidspunt, die je kan spenderen in de verschillende takken. Deze zorgen ervoor dat je meer gezondheid of 'armor' krijgt, meer munitie kan dragen, en dergelijke meer. In het begin zal je ook één van twee vaardigheid moeten kiezen. Je kiest er ofwel voor om een tijdje onzichtbaar te worden, of om je vijanden omver te kunnen lopen. Het spreekt voor zich dat je deze vaardigheden ook kan uitbreiden met de te bekomen vaardigheidspunten.
Je wapenarsenaal uitbreiden kan je doen door de wapens van de dode vijanden te stelen - soms heb je wel een bepaalde vrij te spelen vaardigheid nodig - maar dat kan je ook doen door de gevonden zilveren munten er aan te spenderen. Zo kan je ervoor kiezen om je wapens een bonus te geven qua schade, schietsnelheid, of stabiliteit. Van elk wapen zijn er een pak onderdelen die je zo'n upgrade kan geven.
Aangezien deze game gericht is op het samenspel met je zus - die AI kan zijn of een online vriend - zijn er natuurlijk ook gameplay-elementen die enkel hierop gericht zijn. We kennen de introductie van de zogenaamde PEP. Je zus zal je als het ware oppeppen, of omgekeerd. Dit is meestal een boost in gezondheid, armor, of beide. Je kan ook nieuwe PEPS vrijspelen door daar de zilveren munten aan te besteden. Eens je neer bent kan je zus je nog uit een hachelijke situatie redden, maar als zelfs die het niet haalt, zal er eentje van je gedeelde levens af gaan, totdat er geen levens meer te verdelen zijn, en je de missie onherroepelijk moet herbeginnen.
Iets waar in de traditionele shooters weinig aandacht aan gegeven wordt, is de zogenaamde endgame. Na het bereiken van de eindgeneriek zijn Jess en Soph nog in staat, met nieuwe vaardigheden, missies van hun rebellerende kameraden te accepteren, zodat je ook alle vaardigheden en alle wapenonderdelen kan vrijspelen.
Graphics & Sound
Wie al een - recente - Wolfenstein voor zich heeft gehad weet wat hij mag verwachten: mooi afgewerkte geanimeerde beelden, met nogal brute tussenfilmpjes. Het stemmenwerk is ook zeer goed gedaan, zo is de ene tweeling eerder hillbilly, terwijl de andere toch iets serieuzer is. We moeten toch opmerken dat we af en toe problemen hadden met vijanden die in de muur zaten, en na de meeste recente update krijgen we 'white noise' in donkere gebieden op ons scherm. Hopelijk wordt dit euvel in de nabije toekomst verholpen!
Conclusie
Hoewel we zeker fan zijn van Wolfenstein, ademt deze game, tegenover de vorige edities, vooral middelmatigheid uit. Een vrij lineair verhaal, audiovisueel niet slecht, maar met bugs, en om eerlijk te zijn heeft deze reviewer niet veel kaas gegeten van zogenaamde endgames in het algemeen. Waar de game dan weer in uitblinkt is misschien wel het belangrijkste aspect van een game: de gameplay. Een hele resem wapens én vaardigheden die je kan uitdiepen, en het vlot ombrengen van nazi's. Uiteindelijk hoef je niet meer dan dit, toch?!
Pluspunten
- Oldschool in een nieuw jasje
- Ideaal om met een vriend online te spelen
Minpunten
- Matig in veel opzichten
- Bugs na de laatstse update
Reviewer: Heer_Vonck
