Dissidia Final Fantasy NT

Gegadigden hebben er lang op moeten wachten maar het is eindelijk zover. Final Fantasy brengt met Dissidia NT een vervolg uit op hun spin-off reeks die geëindigd was met Dissidia 012 op de PlayStation Portable in 2011. Waarom je dat al dan niet hoort te boeien, lees je in deze review.

 

De geteste versie is de PS4 versie.

Verhaal


Een hele resem bekende figuren uit de verzameling Final Fantasy RPG's wordt bijeen gesmeten om het tegen elkaar op te nemen in de arena. Waarom doen ze dat precies? Wel … euhm … dat is niet zo makkelijk uit te leggen. Alle ‘Final Fantasy’-personages worden opgeroepen door twee goden die verstrikt zitten in een conflict. Materia, de godin van Bescherming, en Spiritus, de god van vernieling, laten hun krijgers vechten in een dimensie op de mystieke wereld B. De bende protagonisten gaat natuurlijk uit op onderzoek, en zoeken een oplossing voor het conflict. In hun zoektocht zullen ze echter moeten blijven vechten want de energie die vrijkomt bij een gevecht is noodzakelijk om de vreemde dimensie te voeden.

Als je het verhaal volledig wil vrijspelen dan zal je natuurlijk de volledige verhaalmodus moeten doorlopen, maar de vormgeving van dit aspect van de game is anders dan je verwacht. De verhaalmodus bevat namelijk alleen maar een hoop filmpjes en als je deze wilt afspelen dan moet je eerst ‘Memoria’-punten verdienen door de andere modi te spelen – waarvan er trouwens een beperkt aantal zijn. Het is ietwat een bizar concept en het helpt niet echt om in de sfeer te komen van het verhaal, want terwijl je op het ene moment vecht in de arena met een groep van zes zelf gekozen personages, krijg je op de andere moment een tussenfilmpje van het verhaal met een hoop andere figuren. Het voelt wat uit de lucht gegrepen en het strookt totaal niet met de basisconcepten van verhaalvertelling. We zijn betere dingen gewend van de andere ‘Final Fantasy’-games.



Gameplay


Bravery versus HP


In deze Dissidia NT vecht je dus met verschillende, kleurrijke personages in 3v3-arena’s met een bewegende camera. In die arena's is er slechts één van de zes figuren die niet door de AI wordt gecontroleerd, en dat betekent dat je het met twee onbestuurbare bondgenoten opneemt tegen drie, eveneens onbestuurbare, tegenstanders (tenzij je online besluit te gaan). Om je tegenstanders uit te schakelen moet je rekening houden met twee statistieken: enerzijds de levensbalk en anderzijds de ‘Bravery’-meter. Om ervoor te zorgen dat je een grote hap uit de levensbalk van je tegenstanders neemt, moet je zorgen dat je eigen ‘Bravery’-balk goed vol zit, want dan zijn je HP-aanvallen het meest doeltreffend. Hoe vul je die balk? Door simpelweg rake klappen uit te delen met de ‘Bravery’-aanvallen. Dat soort aanval richt geen schade aan aan de levens van de tegenstand maar het vermindert wel hun ‘Bravery’-score terwijl die van jou omhoog gaat. Is je score hoog genoeg dan ga je over naar een HP-aanval om de genadeslag uit te delen. Het is met andere woorden een kwestie van de juiste balans te vinden tussen je twee soorten aanvallen. Het is een eenvoudig mechanisme dat in theorie voor een aardig potje strategie zorgt in je game.

Chaos heerst over het strijdveld


Dat is echter makkelijker gezegd dan gedaan. Je moet er tenslotte rekening mee houden dat er zes vechters tegelijk op het veld staan, en je doet er goed aan om ook in het oog te houden hoe je bondgenoten het doen. Krijgt één van je bondgenoten bijvoorbeeld een rake klap van een HP-aanval van de tegenstand, dan zit diezelfde tegenstander tijdelijk zonder ‘Bravery’-score. Het ideale moment om dus zelf een aanval te lanceren tegen die weerloze vijand. Dan moet je natuurlijk wel alles goed in de gaten kunnen houden, maar dat is waar Dissidia te vaak faalt. In de slechtste momenten van de game draait de camera alle hoeken uit, waardoor je geen totaalbeeld van het slagveld krijgt. Bovendien hervalt het gevecht soms uit in een soort van ‘chicken run’ waarbij iedereen achter elkaar zit aan te lopen. Dat zou normaliter opgelost moeten worden met oplichtende connectielijnen die tonen wie jou viseert, maar de AI wisselt hun doelwit voortdurend af. In de moeilijkste momenten van de game krijg je dus een heel gedoe op je scherm waar je onmogelijk strategie kan inbouwen. Dat is niet de hele tijd het geval, maar wel vaak genoeg om te irriteren. Ook nu zijn we beter gewend van de andere ‘Final Fantasy’-games.



De nodige extra's


Daarmee is het voornaamste gezegd omtrent de basis waarrond de gameplay is opgebouwd, maar er zijn natuurlijk nog een aantal ‘’gadgets’’ die een speelsessie opleuken. Om te beginnen worden de ‘Final Fantasy’-personages onderverdeeld in een aantal klassen. Je kan kiezen tussen Vanguards, die focussen op brute kracht, Assassins, die uitblinken in lenigheid, Marksmen, die bij voorkeur vanop een afstand vechten, en, ten slotte, Specialists, die over unieke vaardigheden beschikken. Je zorgt er dus het beste voor dat je een complementaire groep van vechters ineen steekt en dat je jouw speelstijl aanpast aan je gekozen team. Naast de vaardigheden van de vechters, beschik je ook nog over de karakteristieke ‘Summons’. Deze giganten zorgen voor extra effecten op het strijdveld, meestal onder de vorm van een soort obstakels die de tegenstand best ontwijkt, en ze zorgen voor licht verbeterde statistieken voor het team dat de ‘Summon’ heeft uitgevoerd. Het zijn dus allemaal aspecten die de strategische gelaagdheid van het gameplaysysteem voeden, maar je zal dus eerst fameus moeten investeren om goed te leren werken met de camera en met de kwaliteiten van de verschillende personages.

Graphics & Sound


Het verhaal en de gameplay halen dus niet echt het niveau van de andere games van de franchise, maar het audiovisuele gedeelte doet dat gelukkig wel. Wie dol is op de fantasierijke wereld van Final Fantasy vindt in deze Dissidia voldoende moois voor het oog om hem of haar een tijdje verzadigd te houden, al is het maar uit nostalgische redenen. Alle hoofdpersonages uit de volledige reeks - zonder een iteratie over te slaan - worden trouw aan hun vecht- en kledingstijl overgenomen. Als je dus uitgesproken favoriete personages hebt, dan kan je misschien een ultiem team samenstellen dat vervolgens een pandoering kan uitdelen aan de figuren waar je een hekel aan hebt. Misschien vind je zelfs je geliefkoosde ‘Summon’ terug om het geheel helemaal af te maken. Bovendien kan je dat gevecht laten plaatsvinden op enkele iconische locaties uit de reeks. Wat wil je nog meer als fan? Er wordt zelfs aan de japanofielen gedacht, want je kan het stemmenwerk laten afspelen in het Engels of in het Japans. Al moet je natuurlijk wel de kantnoot maken dat het visuele aspect van de game de verwevenheid mist met het tactische aspect van de gameplay.



Conclusie


Menig game heeft het concept van 3D-arena brawlers intussen uitgeprobeerd, maar zelden slagen die games erin om de gamer te helpen het overzicht te bewaren en niet te verdrinken in een chaos vanjewelste. Dat is bij Dissidia NT niet anders, en je kan je stilaan de vraag stellen of dat geen algemeen probleem is van dit genre games. In theorie biedt het gameplaysysteem achter deze Dissidia voldoende ruimte voor tactiek, maar door de uitwerking op het veld valt die tactiek in duigen uiteen. De camera beweegt te vaak in ongemakkelijke hoeken, en er gebeurt te veel tegelijk op je scherm. Het visuele aspect van de gevechten beschikt wel over een zekere artistieke waarde die trouw is aan het ‘Final Fantasy’-gebeuren, maar het is allerminst functioneel aan het concept van tactiek. Deze Dissidia koop je dus het beste als je verwachtingen niet te hoog liggen, of wanneer je nog nooit een ‘Final fantasy’-game hebt gemist.

Pluspunten


  • Audiovisueel typisch Final Fantasy
  • Gameplaysysteem biedt in de basis voldoende strategische gelaagdheid ...


Minpunten


  • ... maar vergeet het af te maken in de afwerkingdoor chaotische strijdvelden te bieden
  • Verhaal wordt op een vreemde manier verteld




Reviewer: Kenneth

Score

Verhaal
6/10
Gameplay
5/10
Grafisch
8/10
Geluid
7/10
Duur
6.5/10

Dissidia Final Fantasy NT

Release
di 30 jan, 2018
Genre
Brawler
Platform
ps4
Uitgever
Square Enix Ltd.
Ontwikkelaar
Team Ninja

Score

Verhaal
6/10
Gameplay
5/10
Grafisch
8/10
Geluid
7/10
Duur
6.5/10