Eternitium

Eternitium

In Eternitium reizen we door de tijd op zoek naar het kostbare kristal. Ben jij degene die je vaardigheden uitbreidt en zo het kristal vindt, of zet je liever anderen een hak tijdens de zoektocht?

 

Doel van het spel


Je moet als eerste het Eternitium vinden. In de praktijk doe je dit door zo snel mogelijk de tijdperkkaarten van je spelersbord weg te spelen.

Setup


Elke speler krijgt een spelersbord en een set kaarten, bestaande uit vier portaalkaarten - eentje van elke soort - en een eenvoudige technologiekaart. Je herkent de set door het getalletje (1-5) links bovenaan. De startspeler krijgt de set met '1', de speler links '2' enzovoort.

Neem van elke soort portaalkaarten er twee per speler. De rest gaat in de doos. Hiermee worden vier stapels - één van elke soort - gemaakt die de bovenste rij vormt van het speelgebied.

De eenvoudige technologiekaarten worden geschud en de stapel wordt gedekt geplaatst. Hier worden drie kaarten getrokken en rechts van de trekstapel gelegd. Deze vormen nu de tweede rij. Hetzelfde wordt gedaan voor de complexe technologiekaarten die de derde rij vormen. We onderscheiden de eenvoudige en de complexe door het symbool rechts bovenaan. De technologiekaarten moeten alle verschillend zijn. Als er tweemaal dezelfde kaart ligt, komt deze onderaan de trekstapel en wordt er een nieuwe kaart getrokken. Deze regel geldt doorheen het ganse spel.

De tijdperkkaarten worden geschud en elke speler ontvangt er een aantal in functie van het aantal spelers. Je krijgt tien kaarten met één, twee of drie spelers, negen in een spel met vier en acht in een spel met vijf spelers. Die kaarten worden gedekt op het spelersbord geplaatst. De bovenste tijdperkkaart wordt nu omgedraaid. Opgelet: als je tijdens het spel een tijdperkkaart wegspeelt betekent dit niet dat je automatisch de daaropvolgende zal open leggen.

De resterende tijdperkkaarten worden geschud en vormen de onderste rij. Hiervan worden er nu twee kaarten open gelegd.

De startspeler mag nu een eenvoudige technologiekaart nemen: ofwel één van de drie die open ligt, ofwel van de trekstapel. De rij wordt opnieuw aangevuld. Daarna mag de tweede speler een kaart nemen, en dit gaat zo verder tot iedereen een eenvoudige technologiekaart heeft. De zes kaarten worden geschud en worden daarna links op het spelersbord geplaatst. De spelers trekken nu vijf kaarten, net zodat er eentje overschiet

De startspeler begint nu zijn beurt.

Spelverloop


Een speelbeurt bestaat altijd uit een aantal stappen, die steeds in dezelfde volgorde moeten uitgevoerd worden.

Eerst en vooral moet de actieve speler een portaalkaart nemen - dus van de bovenste rij. Als er geen kaarten meer zouden liggen, wordt deze stap overgeslagen.

Daarna mag de speler zoveel mogelijk handkaarten spelen. Speelt hij een portaalkaart waarbij het symbool overeenkomt met de open tijdperkkaart op zijn stapel, dan legt hij die tijdperkkaart op een algemene aflegstapel en legt hij de gespeelde handkaart op zijn persoonlijke aflegstapel. De speler speelt handkaarten tot wanneer hij er geen meer heeft, of tot wanneer hij er niet meer kan of wil spelen. Dan wordt er overgegaan naar de volgende stap. Wanneer de speler enkel gedekte tijdperkkaarten heeft in het midden kan hij ook 'een gokje wagen'. Hij legt dan één van zijn portaalkaarten af, en de bovenste kaart van de tijdperkstapel wordt omgedraaid. Is dat symbool hetzelfde, dan gaat zijn beurt verder. Indien niet, stopt zijn beurt en mag hij op het einde van zijn beurt slechts vier kaarten bijtrekken in plaats van vijf. De persoonlijke tijdperkstapel wordt opnieuw geschud.

Je kan er ook voor kiezen om een beurt over te slaan. Je speelt geen enkele handkaart en mag meerdere kaarten uit je hand vernietigen en/of afleggen. De kaarten die je vernietigt stop je dan terug in de doos. Je mag ook één handkaart houden en straks tot zes kaarten - in plaats van vijf - bijtrekken.

Na deze stap leg je al je handkaarten af op je persoonlijke aflegstapel, behalve degene die je eventueel hebt gehouden als je een beurt hebt overgeslagen in de vorige stap.

Daarna is het tijd om je vaardigheden bij te schaven door een technologiekaart aan te kopen. Deze stap is optioneel. Dit doe je door een open kaart te nemen, of de bovenste van de trekstapel. Neem je een eenvoudige, dan kies je één van de openliggende tijdperkkaarten en leg je deze open op je eigen tijdperkstapel. Indien je een complexe kiest, neem je ze beide. De technologiekaart komt gesloten bovenaan je trekstapel te liggen.

Daarna trek je vijf kaarten van je trekstapel, ofwel vier als je verkeerd hebt gegokt in de tweede stap. Dit zorgt ervoor dat je ofwel vier, vijf of zes kaarten hebt in je hand. In dat laatste geval heb je een beurt overgeslagen.

Als een stapel leeg zou zijn, wordt de desbetreffende aflegstapel geschud en vormt deze de nieuwe trekstapel.

Er is ook solomodus beschikbaar. Je hebt hiervoor geen aparte kaarten, maar je maakt een AI-deck van enkele technologiekaarten en maakt enkele aanpassingen, zoals een nieuwe fase op het einde van je beurt. Er zijn ook slechts acht portaalkaarten bovenaan, en er zijn ook slechts acht beurten waarin je het kristal moet vinden. Om het nog wat leuker te maken zijn er ook tien missies die nog wat sleutelen aan de setup om de solomodus wat uitdagender te maken.



Materialen


Het materiaal bestaat uit een kartonnen spelersbord, dat moet geplooid worden om opgeborgen te worden, of als je zal beginnen spelen en een hele hoop kaarten uit degelijke kwaliteit en standaardformaat. Het is jammer dat de kartonnen insert geen rekening houdt met gesleevde kaarten.

Conclusie / Onze mening


Eternitium is een snelle deckbuilder die je op een half uurtje kan afronden. Ik kan deze in vrijwel alle situaties op tafel leggen, behalve als familiespel wegens het tactisch element dat het misschien net iets te ingewikkeld maakt voor jongere spelers. Dit spel kan je gebruiken als een instapspelletje om een casual speler het principe van een deckbuilder te laten leren kennen - zonder te veel eventueel complexe combo's - of als een korte filler tussen het zwaardere werk. Wat dit spelletje voor mij leuk maakt is dat iedereen het de eerste keer kan winnen, zelfs al speel je het tegen mensen die het al eens gespeeld hebben. Het principe is eenvoudig en vloeiend en na een beurt of twee van andere spelers hebben de meesten het wel door. Met vijf kan je wel wat downtime verwachten, al zijn er kaarten in het spel waar je spelersinteractie (lees: pesten) kan verwachten. Kortom is Eternitium een korte, eenvoudige, leuke deckbuilder.

Overzicht


Speelduur 30 minuten
Aantal SpelersEén tot vijf
MoeilijkheidsgraadGemakkelijk tot gemiddeld
Voor wie?+10 en daar zijn we het mee eens


Wij danken Haumea Games voor het ontvangen van een reviewexemplaar.
Onze mening is subjectief en op geen enkele wijze beïnvloed.

Steun playstationclan.be