Call of Duty: Ghosts (PS3)

Het was een koude winteravond in november 2003, toen ik mijn eerste Call of Duty kocht voor PC. Ik kon het spel nog net installeren op mijn Pentium 4, maar wat zag het er fantastisch uit. En te geloven dat dit spel met dezelfde engine gemaakt is, als Quake III Arena. De idTech3 engine was ondertussen al 4 jaar oud. Nu 10 jaar later, zitten we aan iteratie 10 van de reeks, gaan we naar de derde generatie gaming hardware, en hebben we nog steeds dezelfde, 14 jaar oude, engine.

 

Verhaal


Het verhaal van Call of Duty Ghosts begint bij een oude man, Elias, die het verhaal vertelt over de oorsprong van de Ghosts soldaten aan zijn zonen, Lohan en David. Ondertussen wordt er een ruimtestation (ODIN) overgenomen door de Federatie. Zij slagen er in verschillende raketten af te vuren op verschillende Amerikaanse (waar anders?) steden. Jij moet, als overlevende astronaut, deze aanval zo snel mogelijk stoppen.

Tien jaar later, Lohan en David zijn grote jongens geworden en vechten als Ghosts tegen de Federatie in de vernietigde steden van de United States of America. Het duo wordt versterkt door een groep andere - onbelangrijke - Ghosts en hun hond Riley (zucht). Je komt vrij snel te weten dat de Federatie onder leiding staat van Rorke, een ex-Ghost. We reizen nog even terug in de tijd en leren het verhaal van Rorke kennen. Het komt erop neer dat het Ghost team hem voor dood achterliet en hij nu uit is op wraak.




Mijn algemene indruk van Ghosts is erg ondermaats. Het verhaal weet niet te boeien. Je speelt met verschillende personages, de (letterlijk) stomme Lohan , de onbelangrijke Amerikaanse astronaut, Elias in zijn jonge jaren en Riley de hond. Bij iedere missie wordt er ook vaak van tijdstip gewisseld. Hierdoor heb je totaal geen connectie met de personages.

Dingen die je je afvraagt tijdens het spelen van Ghosts:
Kan je schieten met een geweer in de ruimte?
Ja, moderne wapens maken gebruiken van een chemische explosie, waar geen zuurstof voor nodig is.

Waarom zegt die niets?
Ik vermoed dat hij verlegen is of stom geboren is.

Hoeveel keer kan die gast bijna dood gaan?
18 keer.

Waarom zwijgen die niet?
Om er zeker van te zijn dat hij op het juiste pad blijft.

Waarom kan ik die haai gewoon niet afschieten?
Melee-kills zijn efficiënter dan gun kills.

Waarom moet ik die hond dragen?
Wat doe je liever? Een hond dragen of vijanden afschieten?

Is het mogelijk om neergeschoten te worden terwijl je in een trein zit door een ODIN raket, die gehele Amerikaanse steden kan vernietigen, en toch nog te overleven?
Ja.

Gameplay


Call of Duty Ghosts voelt vertrouwd aan. De controls zitten nog altijd goed en hier slaat Activision al jaren de nagel op de kop. De bewegingen zijn erg vlot. Maar jammer genoeg beperken de leuke dingen (op vijanden schieten als first person) zich tot een minimum. In iedere missie wordt je verplicht om ander dingen te besturen. De ene keer ben je een hond, de andere keer zit je in een helikopter of een tank. Dit zijn allemaal leuke elementen, maar ze nemen spijtig genoeg de bovenhand. Ik verwacht van een FPS dat ik voornamelijk vijanden kan afschieten, met mijn eigen geweer.

All aboard the monorail
In het verhaal volg je één pad, afwijken hiervan is geen optie. Het enige wat je moet doen is je teamgenoten volgen en wachten tot ze de deur voor je open houden. Ondanks dat je het verhaal op amper 5 uur kan uitspelen, heb je niet de neiging om het opnieuw te spelen. Er is totaal geen replay waarde. De vijanden spawnen steeds op dezelfde locatie en gaan steeds dezelfde handelingen doen. Het spel speelt net als de laatste missie, je zit aan boord op de monorail trein. Je kan alleen maar genieten van het uitzicht en proberen genieten van de rit.



Extinction
Een vernieuwde wave modus is Extinction. Je speelt niet langer met 2 spelers, maar met 4 spelers en ook nog eens tegen Aliens in plaats van soldaten. Hierdoor valt het grotendeels te vergelijken met Zombies die Tryarch maakte. Heb je genoeg van het verhaal en de multiplayer, dan kan je vast je ding vinden in deze nieuwe modus.


Multiplayer
Het meeste gespeelde onderdeel van Call of Duty is nog steeds de multiplayer. Infinity Ward introduceert enkele nieuwe online modi, zoals Search and Rescue, Blitz en Cranked. Wat op zich positief is, maar jammer genoeg voelen ze aan als gerecycleerde, onoriginele modi. De veertien online mappen zijn erg uiteenlopend en bieden een afwisselende ervaring. Jammer genoeg krijg je nog vaak te horen; "Oh nee, niet die kakmap.". Dit ligt deels aan de map, maar grotendeels aan de community die misbruik maakt van vervelende wapens, camping spots of headglitches die er eigenlijk niet hadden mogen zijn.

De community van Call of Duty is in mijn ogen één van de meest irritante, kinderachtige en onaangename community's waarmee ik al in contact ben gekomen. Ik heb nog nooit met een random speler kunnen praten, zonder dat hij mijn moeder beledigt, mij uitmaakt voor verstandelijk gehandicapte of allerlei kanker woorden naar mijn hoofd slingert. Wil je online plezier maken en toch een gesprek aangaan? Dan speel je best met je vrienden online en mute je iedereen die je niet kent.

Graphics & Sound


Deze review is gebaseerd op de PS3 versie van het spel. De PS3 en de PS4 versie zijn inhoudelijk dezelfde, het enige verschil is grafisch. De PS3 versie lijdt enorm onder de oude grafische engine. De texturen zijn onscherp, sommige bewegingen zijn wazig en vaak laden bepaalde elementen traag, waardoor er soms opeens een boom voor je verschijnt uit het niets. De animaties van je teamgenoten komen vaak onverzorgd over. Als ik mijn teamgenoot een trap zag oplopen, moest ik toch even controleren of we nog steeds in het jaar 2013 leven.

Het geluid kan ermee door, maar opnieuw hetzelfde geluid als in de voorbije Call of Duty's. De wapens, voetstappen, omgevingsgeluiden en voertuigen klinken hetzelfde. Je teamgenoten roepen nog steeds een heleboel onzin, wat na een tijdje wel begint te vervelen. - Ok, je moet herladen, maar dat hoeft iedereen toch niet te weten?



Conclusie


Recyclage is goed voor het milieu, maar ik vrees dat deze reeks eens toe is aan vernieuwing. De multiplayer staat als een huis bij Call of Duty, maar alles er rond voelt aan als een liefdadigheidsproject. Op zich is Ghosts een tof spel, maar als je het vergelijkt met andere games van deze tijd, merk je gewoon dat Call of Duty zijn laatste adem aan het uitblazen is.

Pluspunten


  • Gameplay voelt vertrouwd aan
  • Multiplayer blijft verslavend
  • Verbeterde clan ondersteuning


Minpunten


  • Copy-paste verhaal
  • Weinig vernieuwing
  • 14 jaar oude engine eist al jaren zijn tol, wanneer komt er nieuwe?
  • Onverzorgde animaties
  • Dure, onnodige DLC




Reviewer: xXiNiXx

Score

Verhaal
5/10
Gameplay
8.5/10
Grafisch
7/10
Geluid
6.5/10
Duur
8/10

Call of Duty: Ghosts

Release
di 05 nov, 2013
Genre
Shooter
Platform
ps3 ps4
Uitgever
Activision
Ontwikkelaar
Infinity Ward

Score

Verhaal
5/10
Gameplay
8.5/10
Grafisch
7/10
Geluid
6.5/10
Duur
8/10

Call of Duty: Ghosts kopen?