De geteste versie is de PS5-versie.
Aangezien er geen verhaal is krijgt dit onderdeel het gemiddelde van de andere delen.
Gameplay
In Lucid Cycle word je niet bij het handje genomen, maar moet je de game ondergaan. Veel kan je ook niet doen. Concepten en ervaringen die frequent (volgens studies dan toch) voorkomen in onze dromen worden behandeld en laten jou dat mee volgen in first person. Naast rondkijken en rondwandelen zal je ook af en toe naar objecten kunnen schieten. Klinkt allemaal eigenaardig, maar dat is Lucid Cycle ook. Na een drietal dromen word je wakker in het kleinste appartement ooit, interageer je met een staande lamp die wat meer info verleent over wat je zag in je dromen (en de achterliggende betekenis) en kom je als speler te weten dat je een echte kunstenaar bent. Na wat gekladder op je canvas (dat nog geen twee seconden duurt), kruip je terug in bed en vertrek je terug richting dromenland. Een dromenland dat meer als psychedelische trip dient, dan het je effectief doet nadenken over gebeurtenissen in je leven. Werkelijks niks hebben we zelf al in onze dromen meegemaakt en ook maar niks houdt steek. Na een uurtje ben je uitgeslapen, heb je de Platinum-trofee aan je collectie toegevoegd en kan je verder met je leven.
Graphics & Sound
Noch grafisch, noch op vlak van audio doet Lucid Cycle je verbazen. De game ziet eruit als een eindproject van enkele scholieren die nog maar net met de UnrealEngine4 wisten te werken en brengt op geen enkel moment enige meerwaarde. Mocht de game in VR speelbaar geweest zijn, dan had de impact iets anders geweest. Een rare beslissing om dit niet te hebben voorzien.
Conclusie
Lucid Cycle voelt aan als een leeg kunstmuseum waar je na een uur rondkijken de uitgang hebt bereikt en je jezelf bekocht voelt om überhaupt entreegeld te hebben betaald. Een gemakkelijke Platinum-trofee, meer is Lucid Cycle (helaas) niet.
Pluspunten
- Easy Platinum
Minpunten
- Saai
- Betekenisloos
- Audiovisueel ondermaats
- Geen VR
Reviewer: JohnCena
