Verhaal
Eén allesomvattend verhaal is er niet. In plaats daarvan krijg je meerdere kortverhalen voorgeschoteld. In deze verhalen is de hoofdrol telkens weggelegd voor een andere samoerai (zoals de titel al doet vermoeden). Deze samoerai's zijn semi gebaseerd op historische figuren uit het feodale Japan die een rol hebben gespeeld in de unificatie van Japan, zij het ten goede of ten slechte.
Helaas hebben deze verhalen telkens weinig om het lijf. Gezien elk kortverhaal bestaat uit ruwweg vijf hoofdstukken kan er niet meer verwacht worden. Plaats voor karakterontwikkeling is er helemaal niet, laat staan dat je een soort verbondenheid met de personages voelt. Iets wat in pakweg One Piece wel gebeurt.
Op zich zou dit weinig kwaad kunnen ware het niet dat de meeste van deze verhalen éénzelfde stramien volgen. Stap 1) Men neme het hoofdpersonage. Stap 2) Dit hoofdpersonage voelt zich heel groot/sterk/slim/... (schrap wat niet past). Stap 3) Het hoofdpersonage beseft dat hij helemaal niet zo groot/sterk/slim/... is. Stap 4) Het hoofdpersonage herpakt zich, tot groot jolijt van zijn of haar omgeving. Stap 5) Intussen heeft het hoofdpersonage een rol gespeeld in het bredere beeld van de unificatie van Japan, al heb je dit nooit echt volledig door. Hetzelfde verhaal in een telkens en licht andere vorm te horen krijgen kan in zeldzame gevallen zijn charme hebben. Hier is er van die charme echter geen spoor.
Gameplay
Kan de gameplay dit gebrek aan charme enigszins opvangen? Wel, hij doet zijn best maar faalt enigszins op bepaalde punten. In se is de gameplay bijna identiek aan die uit One Piece: Pirate Warriors 3. Je krijgt een slagveld voor je voeten geworpen en op dit slagveld moet jij van punt A naar B naar C... rennen en objectieven vervullen. Je verplaatsen van punt naar punt gebeurt ofwel te voet ofwel te paard, al zal je dit paard maar zelden naar je toe roepen.
Qua objectieven zit er weinig verscheidenheid in. En helaas is weinig nog voorzichtig uitgedrukt, zeg maar gerust geen. Zo goed als altijd zal je een belangrijke pion(nen) in het vijandelijke leger moeten verslaan. De enige variatie schuilt hem in het aantal pionnen en de eventuele aanwezigheid van een timer. Nu is de vraag natuurlijk hoe je deze vijanden verslaat. Hierbij kan je kiezen tussen het vierkantje en het driehoekje. Zet je die in een bepaalde volgorde, dan voer je een combo uit. Meer en vooral langere combinaties speel je vrij door je personage te levelen. Helaas maken al deze combinaties niets uit aangezien je je meer dan waarschijnlijk zal beperken tot button bashen. Tactiek heb je namelijk niet nodig en dan is breinloos op wat knopjes duwen nu eenmaal de beste optie.
Waar deze gameplay in One Piece nog slaagde, valt hij hier door de mand. En wel om dezelfde reden als waarom het verhaal faalt. Je doet de moeite om een personage te leren kennen (want elke samoerai speelt net dat beetje anders) en op het moment dat je het personage wat kent, dat je hem/haar wat hebt kunnen levelen, moet je hem aan de kant schuiven en met een ander aan de slag. Telkens zorgt dit voor een breuk in de gameplay, de flow is weg en jij mag gewoon weer opnieuw beginnen. Je kan altijd aan de slag met jouw favoriete personage in free mode, toch was enige graad van continuïteit welkom geweest.
Graphics & Sound
Naar hedendaagse gewoonte is Samourai Warriors geschikt voor verschillende generaties consoles. Dit heeft helaas geen positieve impact voor de graphics op de PS4. Daarnaast moeten er hele legers op het scherm getoverd worden, ook dit doet de graphics geen goed. Gevolg, een grafisch hoogstandje is deze game niet geworden. Storen doet dit echter niet.
Wat daarentegen wel stoort is de soundtrack. Ronduit vervelende deuntjes horen tijdens het gamen werkt niet positief op de hoeveelheid tijd die je in de game zal investeren.
Conclusie
In se kan deze game een leuk tussendoortje zijn, meer zal je er echter niet uit krijgen. Daarvoor is het verhaal te fragmentarisch en ontbreekt er een zekere flow in de game. Zowel op verhaaltechnisch als op gameplayvlak zorgen de vele onderbrekingen dat je deze game snel kan oppakken maar even snel weer zal neerleggen.
Pluspunten
- Breinloos button bashen kan zijn charme hebben
- korte gameplaysessies zijn mogelijk
Minpunten
- Been there, done that
- De ronduit vervelende soundtrack
Reviewer: Heisenberg
