De geteste versie is de PS5-versie.
Verhaal
Clichés zijn er vaak om in ere te houden en die kaart trok ontwikkelaar Flying Wild Hog met plezier. Zo wordt je dorp door een bende bandieten geteisterd en rent je meester tijdens je samoerai-training ervandoor om het volk te redden. Zonder beter te weten, ga je je meester achterna om hem uiteindelijk de vijand te zien uit te schakelen, maar toch tegelijk het leven te laten. Een tragische gebeurtenis die van jou ineens dé beschermer van het dorp maakt en je jaren later opnieuw mee wordt geconfronteerd. Lukt het je je belofte te houden om je vriendin (tevens je oude meester zijn dochter) en het volk te beschermen?
Gameplay
Hiroki wist heel wat van zijn samoerai-meester te leren, maar heeft ook nog een lange weg te gaan. Zo kan je bij aanvang van de game aanvallen blokkeren, tegenaanvallen uitvoeren en zelf uithalen. Zolang je de wildebras niet uithangt en Hiroki’s stamina in de gaten houdt, ben je snel weg met Trek to Yomi’s gameplay. Naarmate het verhaal vordert, wordt het echter moeilijker en laat de ontwikkelaar enkele steken vallen. Zo gaat het counteren niet altijd van een leien dakje en valt het inschatten van een aanval bij momenten zwaar tegen.
Gelukkig krijgt Hiroki meer levenspunten na verloop van tijd en leert hij ook nieuwe aanvallen bij. Zo zal je ook met pijl en boog kunnen schieten en meerdere zware (en minder zware) zwaaien met je samoeraizwaard kunnen combineren om alle type vijanden uit de weg te ruimen. De paar checkpoints die je levensbalkje aanvullen dienen tevens als opslagpunten, waardoor je je nooit teveel zal moeten ergeren als je eens teveel het loodje zou leggen. Wat een grote zonde blijft, is dat de vele vijanden repetitief overkomen en je vrijgespeelde moves weinig meerwaarde bieden. De stick (die dient om je voort te bewegen én met je zwaard uit te halen) kon ook beter afgestemd worden. Kortom: er was nog wat werk aan de winkel, waardoor Trek to Yomi bij momenten enorm onafgewerkt overkomt.
Graphics & Sound
De game wordt weergegeven als een filmische ervaring waarin een zwart-wit kleurenpallet gemixt wordt met vaste camerastandpunten. Het maskeert oneffenheden, maar draagt ook bij tot het perfecte, grauwe sfeertje dat Trek to Yomi wil uitstralen.
Conclusie
Een onafgewerkt product met heel wat potentieel, zo kunnen we Trek to Yomi het beste omschrijven. De gameplay laat net wat teveel steken vallen om van een topper te kunnen spreken, maar wie voldoende geduld heeft, kan zich voor een een zestal uurtjes amuseren met een leuke samoeraigame.
Pluspunten
- Cliché, doch mooi verhaal
- Mootjes hakken gaat vlot
- Zwart-wit graphics creëeren aparte sfeer
Minpunten
- Gameplay stelt teleur
- Potentieel onbenut
Reviewer: JohnCena
