Dragon Age: Inquisition

De eerste was een pareltje, de tweede een scheve schaats. Met Dragon Age: Inquisition kon het dus in theorie alle kanten op gaan. Wat is het geworden?



Verhaal - Het gaat om de reis, niet om de bestemming


Game of Thrones


De wereld van Thedas, een plek waar politieke twisten en wereldbedreigende gebeurtenissen dagelijkse kost zijn. Ferelden, het oosten van Thedas maakte een decennium geleden al een Blight mee, een invasie van Darkspawn onder leiding van de Archdemon. De stad Kirkwall moest op zijn beurt weer afrekenen met politieke stribbelingen tussen rassen allerhande, waaronder een tijdloos conflict tussen magiërs en tempeliers.
Deze keer is volledig Thedas het toneel voor een demonische invasie door middel van magische scheuren in het vlies dat de gewone wereld scheidt van de geestenwereld, the Fade. Deze zijn veroorzaakt door een mysterieuze ontploffing waar jij als toevallige passant bij aanwezig was. Dit cataclysme heeft als neveneffect dat jij nu the Mark draagt. Dit stelt jou in staat om de scheuren weer te sluiten. Een held is geboren en iedereen kijkt naar jou om een einde te brengen aan al dit kwaad.

Al snel blijkt dat dit alles geen toeval was, er is een drijvende kracht. Die eer gaat te beurt aan Corypheus, aka The Elder One, de vijand uit Dragon Age II die niemand zich herinnert. Zijn enige doelstelling is de wereld der levenden tot as te herleiden. Met de hele wereld in gevaar, is het belangrijk om als één volk tegen de invasie te vechten. Met de bestaande politieke situatie en rivaliserende rassen is dit allesbehalve eenvoudig en om die reden wordt er nieuw leven geblazen in de Inquisitie. Jij, met je nieuw verkregen krachten, wordt hierbij aangesteld als Inquisitor en is het jouw taak om niet alleen Corypheus te verslaan maar ondertussen alle volkeren te verenigen achter één vlag, die van de inquisitie.

Zoals je kan lezen is dit niet puur het verhaal van "versla de vijand". Om je doelstelling te bereiken zal je moeten omgaan met verscheidene politieke manoeuvres en intriges. Dit betekent praten, veel praten, met een risico tot te weinig actie. Bioware is er echter in geslaagd om een mooie balans te vinden tussen enerzijds de strijd naar de vijand te brengen en allianties te vormen. Je krijgt een aangename tempowisseling op je bord die je steeds doet verlangen naar meer. Hiervoor is duidelijk inspiratie gehaald bij een van de grote namen in fantasy, George R.R. Martin, en wie kan ze dat kwalijk nemen.

So much to do, so much to see


Tot zover het hoofdverhaal, want zoals het een goeie RPG betaamt is er zoveel meer te beleven in Thedas. Zoals je je wel kan voorstellen is deze bedreigde wereld in verval. Dit brengt veel mensen in nood met zich mee. Als barmhartige samaritaan zal jij deze arme zielen natuurlijk een handje toesteken. Sommigen zijn in al de heisa iets of iemand kwijtgeraakt en vragen de Inquistor om hulp. Anderen willen dat jij een einde brengt aan een gevaar, hetzij demonen, bandieten of iets heel anders. Velen hebben een uniek verhaal, en het valt aan jou om deze aan te horen. Deze vele zijactiviteiten hebben één nadeel: de rode draad doorheen het verhaal raakt al eens verloren, maar dit hoort nu eenmaal bij een game van deze omvang. Dus wees gerust, ga, verken en loop gerust verloren. Het is meer dan de moeite waard.




Gameplay


Camera, set, action!


De basis voor de strategische gameplay werd al vijf jaar geleden gelegd met Dragon Age: Origins. Met de R2-toets voer je de eenvoudigste aanval uit, gerelateerd aan het gehanteerde wapen. Met de sneltoetsen op je controller overschaduw je deze basisaanval met je indrukwekkende skills. Deze speel je vrij door te upgraden en worden steeds impressionanter naarmate de game vordert. Deze skills hangen uiteraard samen met jouw gekozen klasse (krijger, magiër of rogue) en binnen deze drie opties kan je nog verschillende subcategorieën selecteren. Zo kan een rogue opteren voor het lange afstandswerk met pijl en boog of een gluiperige aanpak met dual-wield zwaarden; of kan een krijger kiezen tussen schild en zwaard of het zwaardere werk met twee handen.

Het mooiste aan dit alles, is dat je niet alleen jouw gekozen Inquisitor bestuurt maar je hele bende van vier. Het komt er dan vaak op aan om een goed gebalanceerd team samen te stellen wiens skills elkaar goed aanvullen. Bestaat je team bijvoorbeeld uit twee "zwakkere" personages die vanop afstand grote schade toebrengen, dan loont het de moeite een defensieve, geharde krijger in te zetten die de aandacht van de tegenstand aantrekt. Tactiek komt per vier in dit spel.

Het was de verdienste van Dragon Age 2 om de acties gerelateerd met de skills vlotter, sneller maar vooral esthetisch smaakvoller te maken. Inquisition vervolmaakt nu met een laatste ingreep het tactisch vernuft van zijn gameplaysysteem. Met de introductie van de strategische camera krijgt de gamer de complete controle over het strijdveld en kan je als een volleerd maarschalk je pionnen naar je hand zetten. Dit komt vooral goed van pas op de hoogste moeilijkheidsgraad.



Keuzestress


Maar vooraleer je aan de slag gaat met de tactische camera moet je natuurlijk jouw Inquisitor eerst stylen. Gewoonlijk krijg je dan de keuze uit een mens, elf of dwerg, maar Inquisition voegt deze keer de gehoornde Qunari toe als volwaardig ras. Maak je keuze niet te licht, want hoe de wereld met je interageert hangt al voor een deel af van je voorkomen. Zo is het voor sommigen inwoners van Thedas compleet ongehoord dat uitgerekend een elf de leiding zou nemen over de inquisitie. Dan is het aan jou om ze met zachte of harde hand duidelijk te maken van hun ongelijk. Want zoals we dat gewend zijn van de Bioware games moet je morele keuzes maken die het verdere verloop van het verhaal significant beïnvloeden. Gedraag je je liever als een charismatisch weldoener, die het respect van zijn volgelingen verdient, of als een egocentrische, machtsbeluste klootzak die datzelfde respect gewoon afdwingt? De keuze is aan jou. Al lijkt een tussenvorm minder geschikt om succesvol de bovenhand te halen in discussies en onderhandelingen.



House of Cards


Alhoewel je op het veld slechts controle hebt over vier personages, probeert de game je het gevoel te geven dat jouw acties een effect hebben over de hele wereld. De game tracht met de introductie van eenvoudige real-time strategie, ook gekend als de war room, de gamer een aangename afwisseling te bieden. Alhoewel deze war room behoorlijk basic blijft door simpelweg een adviseur in te zetten bij een gekozen missie, is dit element vooral handig om de gameplay gepast te vertragen en om een nieuwe sequentie van het verhaal op gang te steken.

Een compleet ander tactisch vernuft speelt zich schijnbaar onopgemerkt af in de selectie van je strijdmakkers. Alhoewel de meeste gamers hun team waarschijnlijk samenstellen op basis van coolheid en persoonlijke voorkeuren, loont het de moeite om even te reflecteren over waar jouw missie je heen brengt. Door met je teamleden te keuvelen kom je beetje bij beetje meer te weten over hun achtergrond en politieke agenda. Deze kennis komt goed van pas om je ideale team samen te stellen. De aanwezigheid van bepaalde bondgenoten levert namelijk additionele opties op bij heikele conversaties. Wachten je moeilijke discussies met het hoofd van de tempeliers, dan toont Cassandra zich als een waardevolle aanwinst. Wil je onderhandelen met de elven, dan kan je de taalkennis van Solas als extra joker inzetten.

This place is huge!


Toegegeven, je eerste stapjes in Thedas geven je niet meteen het gevoel dat je net een game hebt gekocht met een omvangrijke spelwereld. Gelukkig bedriegt ook deze schijn. Een uur verder, wanneer je de eerste grote sandbox betreedt, besef je dat hier veel te beleven valt. Het aantal zijmissies is ontelbaar. Deze variëren van reddingsacties en het sluiten van de kleine portalen tot het slachten van de beruchte draken en het verzamelen van shards. Meestal worden deze zijmissies toegevoegd om het aantal speluren op te krikken, maar met de introductie van het power concept krijg je echt het gevoel dat deze een belangrijke bijdrage leveren aan het hoofdverhaal. Voer je een zijmissie succesvol uit dan verdien je extra power die je kan gebruiken om te investeren in je war room en om nieuwe gebieden te ontdekken.

Soms heb je gewoon geen zin in al de druk die met de rol van Inquisitor gepaard gaat en kan je de vrije natuur in om dit alles te beleven. Wat je nog in deze vrije natuur aantreft zijn planten, dieren en metalen. Met de ingrediënten die je van deze verzamelt kan je allerlei zaken vervaardigen, gaande van potions tot armor. Net zoals in die über-RPG Skyrim is ook hier een zijweg niet zomaar een doodlopend paadje, maar een kans op een heel nieuw avontuur.



Graphics & Sound


Speel je deze game op de PlayStation 4, dan krijg je één gevoel, wow. Vooral wat de natuurpracht betreft. Realistischer dan dit heb je nog niet vaak gezien en dit geldt voor elk gebied. Gezien de omvang van Thedas krijg je namelijk verschillende terreinen onder je voeten variërend van bos tot woestijn. En elke streek straalt uniciteit uit. Je voelt bijna het briesje in het bos of de hitte in de woestijn. Veel beter dan dit is momenteel niet te vinden.
Ook de personages en hun uitrusting is heel mooi uitgewerkt. Hier is helaas van tijd tot tijd een minpuntje te vinden. De tekst is soms wat klein geschreven, sommige bewegingen durven wel eens houterig overkomen en de lipsync laat het ook wel eens afweten. Toch stoort dit zelden aangezien je hier niet vaak op zal letten.
De soundtrack is, zoals gepast, episch. Dat hoort nu eenmaal bij een game van deze omvang. Je hebt dit nodig om de ideale sfeer te kunnen creëren en hier slaagt Bioware wonderwel in.





Conclusie


Cassandra, Varric, Iron Bull, Blackwall, Cole, Dorian, Sera, Solas en Vivienne. Dat zijn de namen van enkele van je nieuwste vrienden dit najaar. Koester ze, want van zodra je de eerste voetstappen zet in het sfeerrijke Thedas, zullen ze je tientallen uren vergezellen. Inquisition doet niet veel nieuws t.o.v. zijn voorgangers, maar werkt elk element van zijn game detailleus af en brengt de Dragon Age reeks op het niveau van de next-gen generatie. Na Skyrim ontdekken we eindelijk nog eens een action-RPG, die alle aspecten van het genre beheerst. Dragon Age: Inquisition is niet alleen verplichte kost voor de RPG fan, maar voor gamers allerhande.

Pluspunten


  • Strategische camera vervolmaakt de gameplay
  • To boldly go - gevoel
  • Epische soundtrack
  • Gigantische open wereld


Minpunten


  • Rode draad van het verhaal net iets te vaak op achtergrond




Reviewer: Kenneth en Heisenberg

Score

Verhaal
8.5/10
Gameplay
10/10
Grafisch
9.5/10
Geluid
9/10
Duur
10/10

Dragon Age: Inquisition

Release
vr 21 nov, 2014
Genre
Actie / Avontuur
Platform
ps4
Uitgever
Electronic Arts
Ontwikkelaar
BioWare

Score

Verhaal
8.5/10
Gameplay
10/10
Grafisch
9.5/10
Geluid
9/10
Duur
10/10

Dragon Age: Inquisition kopen?