De geteste versie is de PS4-versie.
Aangezien er geen verhaal is krijgt dit onderdeel het gemiddelde van de andere delen.
Gameplay
I Hate Running Backwards vergt weinig uitleg: via een portaal word je naar allerlei locaties geteleporteerd om daar, je raadt het vast wel al, achterwaarts lopend alles wat je maar tegenkomt aan gort te schieten. Niet alleen de vele monsters kan je neerschieten, maar ook stukken van de omgeving om zo bepaalde power-ups te bemachtigen. Die zal je immers nodig hebben om op het einde van elk level de eindbaas te kunnen verslaan. Het zal niet zomaar van een leien dakje lopen, daar de moeilijkheidsgraad van I Hate Running Backwards gevoelig hoog ligt. Sterf je, dan moet je namelijk van nul herbeginnen en komen er zelfs andere monsters op je af. Oefening baart kunst en door nauwkeurig de juiste wapens telkens op te pikken, zal je steeds meer progressie boeken. Het doet ons wat denken aan games als Temple Run en Jetpack Joyride, dus je weet wat je te wachten staat.
Graphics & Sound
Kleurrijke, chaotische en Minecraft-achtige graphics typeren I Hate Running Backwards waardoor het niet als een goedkope game oogt. De actie spat van het scherm en hoewel je vaak het overzicht durft te verliezen, is zelfs met twee tegelijk spelen niet onmogelijk. De PS4 draait het spel aan een hoog gehalte frames per seconde, waardoor hier geen negatief punt over kan worden gelost.
Conclusie
Wie snelle actie wil en ook nog een game zoekt die hij samen met een co-op buddy kan spelen, is bij I Hate Running Backwards aan het juiste adres. De game geraakt na verloop van tijd wel heel erg repetitief, maar de uitdaging die je voorgeschoteld krijgt is de moeite waard. Spijtig van het prijskaartje, dat gerust 10 euro in de plaats van 15 euro mocht zijn als we rekening houden met bepaalde mobiele games in hetzelfde genre.
Pluspunten
- Snelle actie
- Co-op
Minpunten
- Repetitief
Reviewer: JohnCena