De geteste versie is de PS5-versie.
Verhaal
Het verhaal van Demoniaca: Everlasting Night is vrij summier te noemen. Het vrouwelijke hoofdpersonage van dienst krijgt op een dag met demonen te maken die gans haar dorp afbranden en de Toren van Babel terug willen bouwen. Gelukkig voor haar overleeft ze de demonenaanval, maar wordt ze wel besmet met demonenbloed. En laat dat nu haar redding zijn. Het besmette bloed laat haar immers over superkrachten beschikken, waarna ze niet al te lang moet nadenken en beslist om wraak te nemen. Haar avontuur brengt haar doorheen een wirwar aan kamers met als enige opdracht gelijk wie haar in de weg staat uit de weg te ruimen en een komaf te maken aan alle demonen. Het wordt een pittige strijd, maar de meerwaardezoeker hoeft zijn/haar hoofd verder ook over niks te breken. Daar is het verhaal te cliché en mager voor.
Gameplay
Het wordt echter al snel duidelijk waarom het verhaal van minder belang is bij Demoniaca. Zo zorgen de superkrachten ervoor dat doorheen de kerkers, donkere kamers en doolhofachtige omgevingen voortbewegen met gemak gebeurt. Het leuke is dat de gameplay heel wat wegheeft van klassiekers als een Metroid en Castlevania, maar de combinatie wordt gemaakt met een game als Streets of Rage. Zo kan je aan de hand van de actietoetsen vuistslagen of beenvegen uitdelen, wat op een uitermate vlotte manier verloopt. Enige wat dan weer wel schort, is het springen. Het is aardig lastig in te schatten waar je personage zal landen, terwijl de omgevingen om doorheen te manoeuvreren allesbehalve gemakkelijk te noemen zijn.
Gelukkig stopt het daar niet bij en kan je ook speciale aanvallen uit je mouw schudden, waarvan eentje zelfs de mogelijkheid voor een co-op speler biedt om de zogeheten ‘Devilboy’ die aan je zijde wordt opgeroepen in de plaats van de AI te besturen. Een leuke extra, al zijn er ook nadelen terug te vinden bij het spelen van Demoniaca. Zo is de moeilijkheidsgraad aardig pittig te noemen en maak je, zonder de nodige upgrades en veelvuldig gebruik van die speciale aanvallen, weinig kans om een level uit te spelen. De game houdt je niet bij het handje en dat mocht gerust wel vaker het geval geweest zijn.
Graphics & Sound
De pixelachtige, duistere graphics komen goedkoop over en schrikken bij het opstarten van Demoniaca: Everlasting Night af, al blijkt die gekozen stijl achteraf prima te passen bij de retrogameplay die men aanbiedt. Op vlak van geluid is er weinig speciaals op aan te merken.
Conclusie
Demoniaca: Everlasting Night combineert een aardig plezante gameplay met een iets te hoge moeilijkheidsgraad om memorabel te zijn. Mits wat tweaks kon deze indiegame net dat tikkeltje meer geweest zijn, al is het zeker geen afrader.
Pluspunten
- Metroidvania-stijl
- Gameplay
Minpunten
- Verhaal
- Hoge moeilijkheidsgraad
- Springen is niet ideaal in de game
Reviewer: JohnCena