De geteste versie is de PS5 versie.
Verhaal
Shelley Harisson, een comateuze badass wordt wakker in een moderne instelling met een mooie verassing: een nieuwe bionische arm. Deze blijkt al snel zeer handig, want het personeel van die basis maakt al te graag jacht op haar. Gelukkig krijgt ze nog informatie van haar oversten die haar al snel aansporen om te ontsnappen.
Eens ze ontsnapt is stuit Shelley op een nieuw type, bovennatuurlijke vijanden. Wat het leger juist van plan is en wat de uiteindelijke missie van Shelley wordt, moet je zelf achterhalen...
Gameplay
De gameplay van Phantom Fury is vrij straight forward. Je vindt vele schiettuigen en knalt daar menig vijand mee overhoop, af en toe afgewisseld met een simpele omgevingspuzzel. Her en der vind je een upgrade waardoor je wapens of je statistieken een boost krijgen. An sich weinig nieuws onder de zon. De game moet het vooral hebben van kenmerken van de klassieke jaren '80-'90 first person shooters, zoals het verkrijgen van medkits, armor en een levensbalk die je kan boosten tot boven 100%, waarna die langzaam aftelt.
De besturing is vrij eenvoudig en het wisselen van de wapens kan je vinden onder de linkerschouderknop. We zijn het ondertussen al wat anders gewend, maar het principe werkte toen, en nu nog steeds.
Graphics & Sound
Shelley is niet vies van stoere oneliners en de algemene sound is echt retro. Jammer genoeg is de grafische kwaliteit van hetzelfde elan en is het ook niet veel beter dan de Duke Nukem van een twintigtal jaar geleden. Als je een retrogame maakt is het steeds de vraag of je enkel de gameplay overneemt, of ook de grafische kwaliteit. Eerlijk is eerlijk, de mindere graphics hebben geen plaats meer in dit current-gen tijdperk, en vele games hebben al bewezen te kunnen bestaan met een retrofeel, met degelijke beeldkwaliteit.
Conclusie
Phantom Fury blijft wat in het midden of de game nu het oldskool gevoel terugbrengt of niet. Het plot is vrij leuk en de gameplay is rechtlijnig, maar de grafische kwaliteit en de middelmatige oneliners blijven niet hangen. Mocht Duke Nukem nu uitgebracht worden is de vraag of die ook nu de hit zou worden, als die toen was, maar wij denken eerder van niet. De game tracht het sentiment van 30-40 jarige gamers te winnen, maar ook die zijn verder geëvolueerd. Wij wachten alvast af op een herwerkte versie die moderner aanvoelt.
Pluspunten
- Retrogevoel komt soms boven
Minpunten
- Grafische kwaliteit is ook te retro
- Kan zich op geen enkel vlak onderscheiden
Reviewer: Heer_Vonck