Wonder Woman 1984

Wonder Woman 1984

Na onze review van Injustice League The Snyder Cut, aanschouwen we opnieuw Wonder Woman in haar tweede standalone film: Wonder Woman 1984!

 

De tijd gaat voorbij, zelfs al ben je onsterfelijk. Na Diana's vorige avontuur nemen we een tijdsprong medio jaren '80. Een juwelenroof wordt verijdeld door onze heldin. Zij maakt zwierig gebruik van haar lasso en springt gracieus van de ene kant van het winkelcentrum naar de andere. Wat Wonder Woman niet weet is dat de juwelenroof eigenlijk niet echt over juwelen gaat, maar over oude, gestolen artefacten van over de hele wereld.

Op die manier komt er een mysterieuze steen terecht bij Barbara, een collega van Diana in het museum. Diana kan al snel de Latijnse inscriptie op de stolp lezen en komt erachter dat deze steen wensen zou vervullen. Diana weet wel wat ze zou wensen, en Barbara weet dat ook: zij wil namelijk hetzelfde zijn als Diana, sterk, sexy, mysterieus, en dit zonder te weten over de superkrachten van onze amazone. Het spel zit geheel op de kar wanneer één of andere louche magnaat ook de steen wil te pakken krijgen, want zijn plannen gaan net nog een stapje verder...




De meningen over deze Wonder Woman 1984 zijn op z'n best gezegd nogal negatief. Hoewel de film breekt met de donkere sfeer van het DC-universum, vrij luchtig en vooral in het begin kinderlijk overkomt, moeten we toch niet té negatief zijn over deze film. De actiescène's zitten goed in elkaar, al wordt er wat veel gebruik gemaakt van de lasso en kan je wel de 'overacting' zien. Het verhaal, dat vrij luchtig mag genoemd worden, stoort eigenlijk zelden - geen overload aan motherboxes deze keer - en verteert gemakkelijk. Net zoals in sommige, en vooral vroegere, heldenfilms, staat nu één thema centraal, en voor de filmliefhebber wordt dat al vrij snel onthuld. Wat dat is, laten we aan jou over om te ervaren met Wonder Woman 1984.


Steun playstationclan.be