De geteste versie is de PS5-versie.
Verhaal
Het hoofdpersonage in kwestie, een neko (vrouw gekleed als katachtige) en haar zus zijn even niet in het dorp aanwezig, waarna alle hel losbarst. Een tovenaar verschijnt uit het niks op een groep draken en legt het stadje in puin. Nadat haar zus daarbovenop wordt ontvoerd, start ze haar zoektocht. Lukt het haar wraak te nemen op de tovenaar en haar zus te bevrijden?
Gameplay
Neko Journey heeft een flinterdun verhaal dat met korte cutscenes wordt verteld, waarna jij enkele levels mag doorspartelen. Dat mag je letterlijk nemen, want het enige wat jij echt kan doen, is rondlopen en springen. Kratten (met vaak muntjes erboven) en ravijnen zijn geduchte tegenstanders, naast orks en ander gespuis die de tovenaar op je wereld wist los te laten. De vijanden, los van enkele baasgevechten, zijn statisch en hebben een (of twee) tikken op het hoofd nodig om te worden verslaan. In 2.5D beweeg je dus elk level van links naar rechts en spring je over vijanden, kratten en de omgeving zelf. Saai, slecht uitgewerkt (het springen is vaak zweven waardoor je vaker faalt) en zelfs niet weggelegd voor mensen met maar één breincel. Dit deed Mario 30 jaar geleden beter, veel beter.
Graphics & Sound
Waar Neko Journey excelleert op het vlak van nougatbollen aan verhaalvertelling gecombineerd met inspiratieloze, gebrekkige gameplay, legt het de kers op de taart met de spuuglelijke 3D (kleiachtige) graphics en gebrek aan sound. Pure bagger, meer kunnen we hier niet over kwijt.
Conclusie
Een zesjarige kan een betere game dan Neko Journey ontwikkelen, dat zegt genoeg. Meer woorden maken we hier niet meer aan vuil; pure troep die zijn 10 euro nooit waard zal zijn.
Pluspunten
- Niks
Minpunten
- Alles
Reviewer: JohnCena