De geteste versie is de PS4 versie.
Verhaal
Buren die rumoer maken, discotheken of cafés die hun muziek te luid zetten, auto’s met dreunende muziek, spelende kinderen… Iedereen heeft al wel eens problemen gehad met geluidsoverlast. De meesten van ons kiezen ervoor om dit te negeren en een klein percentage durft al eens de politie te bellen. Detective West vertelt het verhaal van iemand die het heft in eigen handen neemt… en hoe! Deze lugubere kerel vermoordt namelijk iedereen aanwezig op de fuif of discotheek, met het materiaal dat hij tot zijn beschikking heeft.
Veel lijviger wordt het verhaal niet. De gameplay wordt afgewisseld met korte filmpjes waar het verhaal uit de doeken wordt gedaan.
Gameplay
De gameplay is de grootste focus van de ontwikkelaars geweest. Je wordt namelijk gedropt in een bepaalde setting en het is je doel om de feestgangers zo subtiel mogelijk om te brengen. Hierdoor zal je af en toe moeten wachten tot het moment waarop je ongemerkt iemand kan omleggen.
Standaard heb je een mes op zak, waarmee je de anderen met één uithaal kan ombrengen. De levels bevatten ook verschillende voorwerpen die je kan gebruiken om je doel te volbrengen. Het toevallige paard in de gang kan je irriteren zodat het de feestgangers die zich aan de achterzijde van het paard bevinden, kan doodschoppen, een fornuis manipuleren zodat het ontploft, of een brandje stichten kan allemaal.
In de levels kan je af en toe ook een doosje vinden, of zelfs een verkoper, die je voorziet van extra materialen waarmee je de anderen kan ombrengen. Op die manier vind je een samoeraizwaard zodat je meerdere mensen ineens kan onthoofden, of een extra outfit die je kan gebruiken om de politie af te schudden wanneer die je op de hielen zit. Die politie wordt namelijk meestal gebeld wanneer er een lichaam gevonden wordt, of wanneer er iemand getuige is van een moord. Je kan dan wel de beller ombrengen, de lichamen verbergen, of de politie ontlopen. Let wel op, want als je een agent vermoordt komt ook de FBI, en die zoeken toch net iets grondiger. Wanneer je gevat wordt, of in elkaar geslagen wordt door de buitenwipper, kan je het level opnieuw starten. Meestal zullen de parameters wel veranderd zijn: voorwerpen die weg zijn, of ergens anders staan. De lay-out van de map zal ongewijzigd zijn.
Graphics & Sound
We zijn ondertussen al gewend dat vele ontwikkelaars hun heil zoeken in de gepixeleerde retro-look. Jammer genoeg mocht het grafisch beter, veel beter. Dat er gekozen wordt voor deze look op zich is niet storend, wel het feit dat je sommige gangen, paden of doorgangen niet goed kan zien. Grafisch ronduit achterhaald, en op sommige momenten zelfs storend.
Het geluid is zeer basic gehouden. De soundtrack is op zich weinig storend, maar ook niet echt innoverend. Net zoals de look wanen we ons auditief ook in het vorige millennium.
Conclusie
Party Hard is een game die velen zal ontgaan. Deze extreem light versie van een HItman (zoals ook de eerste GTA) kiest voor een retro-look en –sound. De game moet het vooral hebben van de gameplay, die eerlijk gezegd niet zo simpel is. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er wel plezier uithaalde en steeds het doel – het doden van alle afwezigen – wou behalen. De game neemt je wel vast en sleurt je mee. Jammer genoeg is het grafisch en auditief veel minder goed, dus deze game is echt voor de liefhebbers.
Pluspunten
- Degelijke gameplay
- Kan verslavend werken
Minpunten
- Grafische stijl wordt je snel beu
- Soms zijn overgangen tussen kamers moeilijk te zien
- Verhaal heeft niet veel om het lijf
Reviewer: Heer_Vonck
