De geteste versie is de PS4-versie.
Aangezien er geen verhaal is krijgt dit onderdeel het gemiddelde van de andere delen.
Gameplay
Schrik niet bij het opstarten van Octahedron wanneer de flitsende beelden je van je adem zullen beroven. Zonder echt van uitleg te worden voorzien, wordt het al snel duidelijk dat je in de vele levels die de game rijk is, telkens je een weg moet banen richting uitgang. Dat doe je door op platformen te springen, kleine vijanden en obstakels te ontwijken en ook gebruik te maken van platformen die je zelf kan oproepen. Met een druk op de toets verschijnt er een balkje onder je voeten die na een goede seconde of twee terug verdwijnt. Hiermee kan je hoger gelegen oppervlaktes bereiken, maar ook bij het ingedrukt houden jezelf sneller horizontaal in de lucht verplaatsen. Elk level wordt intenser, moeilijker en zal ook meer denkwerk verrichten om tot aan de uitgang te geraken.
Graphics & Sound
Octahedron is voorzien van flitsende grafische elementen die heel wat mee hebben van een underground raveparty waar enkel de neonlichten voor klaarte in de duisternis zorgen. Samen met de chiptunes die worden voorzien, wordt de sfeer voor deze (aan 60fps draaiende) 2D-puzzelgame gezet.
Conclusie
Indiespelletjes worden aan de lopende band ontwikkeld, maar met Octahedron kan je jezelf verwachten aan een puzzel-platformer die bij momenten zelfs té ingewikkeld is om nog als plezant te worden beschouwd. Het is een game die het uiterste van je denken en geduld vergt, wat zeker niet iedereen zal weten te smaken. Enkel aan te raden dus voor diegenen die fan zijn van het genre of houden van een uitdaging.
Pluspunten
- Sfeer
- Mooi concept
Minpunten
- Wordt al snel heel moeilijk
- Niet voor leken
Reviewer: JohnCena