Valley

De geteste versie is de PS4 versie.

Verhaal

In Valley vervul jij de rol van een naamloze archeoloog, die geobsedeerd is met het vinden van het levenszaad of 'The Life Seed'. Erg onschuldig is dit plantenonderdeel niet, want het zou contradictorisch genoeg in staat zijn om dood te berokkenen op immense schaal. Jij gaat helemaal alleen op expeditie naar de Rockey Mountains om dit levenszaad te lokaliseren. Het duurt niet lang vooraleer je via een grottencomplex uitkomt in ongekende regionen van deze bergketen. Daar aangekomen blijkt dat jij niet de eerste bent die dit mystieke oord heeft ontdekt. Verspreid over het open landschap vind je oude legerfaciliteiten die dateren uit de periode van de Tweede Wereldoorlog. De mensen die er verbleven zijn al een tijdje verdwenen, maar de technologie die men heeft achtergelaten kan je naar believen gebruiken. Een van de verloren gegane mechanische snuisterijen is het L.E.A.F. pak, een stukje technologie waarmee je heel snel kan bewegen en mits de nodige snelheid dito ver kan springen. Je trekt dit handige pak aan en je gaat in het onbekende gebied verder op zoek naar het levenszaad.



In de meeste gelijkaardige games word je doorgaans begeleid door een diepe, volle en mysterieuze stem die een abstract verhaal vertelt. In Valley is dat niet het geval. Gedurende jouw reis vertellen twee figuren van de vergane legerexpeditie over hun verleden. Deze twee figuren zijn eigenlijk het spreekwoordelijke hart en brein van de expeditie en zij hebben Fallout-gewijs hun relaas opgenomen op ouderwetse bandjes. Gaandeweg leer je dus wat er is gebeurd met de mensen die hun lokale ontdekkingen nooit hebben gedeeld met de buitenwereld. Helaas, laat dit je voor het grootste deel koud. Want, alhoewel je in deze game op zoek gaat naar het levenszaad, zit er eigenlijk erg weinig leven in de omgeving of in het verhaal.

Gameplay

I believe I can fly

Valley is een belevingsgame die je in hetzelfde genre kan plakken als NERO, Abzu, Flower... Het tracht de gamer audiovisueel te prikkelen met mooie plaatjes, een emotionele soundtrack en een mysterieus verhaal. Veel van die games kiezen doorgaans voor een erg trage besturing, en een leefwereld waar je op je gemak doorheen beweegt terwijl je af en toe een puzzel oplost. Valley past in dat opzicht niet het rijtje van zijn naaste concurrenten. Het kiest voor een erg snelle besturing waarmee je raast doorheen de berglandschappen. Als je door middel van een neerwaartse schans voldoende snelheid ontwikkelt, dan kan je dankzij het opgebouwde momentum van het L.E.A.F. pak sprongen van wel honderden meters maken. Dit zoeven tussen de bergtoppen van de ene gravitationele disproportie naar de andere levert de grootste fun factor in deze game. Het is des te vreemder dat Valley zijn sterkste troef voor het grootste deel onbenut laat, vooral wanneer je halverwege de game binnenin een legerfaciliteit resideert.

Koester het leven

Puzzels vind je niet in deze game. Je beweegt enkel zo snel mogelijk van de ene plaats naar de andere, terwijl je af en toe enkele hindernissen moet overwinnen. Om dit gebrek aan interactie met de omgeving op te vangen biedt het L.E.A.F. pak een tweede gameplay-element, namelijk de optie om leven te schenken of te ontnemen. Jouw pak heeft energie nodig om dubbele sprongen te maken en om te slingeren ter hoogte van aangegeven plaatsen. Deze energie komt talrijk voor in de omgeving onder de vorm van lichtbolletjes, maar je kan ze ook onttrekken uit de levende wezens zoals bomen en hertjes. Dat laatste doe je eigenlijk nooit want je vindt energiebolletjes bij de vleet en je staat nooit voor de hartverscheurende keuze dat je Bambi's moeder moet slachten om een dubbele sprong te maken. Integendeel, de game spoort je juist aan om de gestorven bomen en dieren terug tot leven te wekken. Als je namelijk zelf sterft (door bijvoorbeeld in het water te vallen), dan verliest niet jijzelf, maar wel de vallei een deel van zijn leven. Om dit tegen te gaan, moet jij, nadat je gestorven bent, het verkregen leven terug schenken aan de vallei. Is dat nu geen mooi teken van verantwoordelijk! Maar opnieuw wordt dit gameplaymechanisme onvoldoende uitgespit. Sterven doe je bijna nooit, en de vallei bevat onvoldoende leven, om er echt van wakker te liggen. De voornaamste ophangpunten van de gameplay zijn op papier leuke ideeën, maar ze worden nooit optimaal benut.

Graphics & Sound

Zoals reeds vermeld is Valley een game die het ook moet hebben van zijn audiovisuele trekpleisters. Visueel leveren vooral de berglandschappen en massieve bomen de mooiste plaatjes op. Maar eigenlijk zijn deze mooie plaatjes onvoldoende talrijk om een hoge score te rechtvaardigen. Integendeel, van zodra je binnenin de militaire site manoeuvreert overheersen lelijke gangen en donkere kamers het beeld. Auditief wordt er wel een degelijke compositie neergezet. Communicatie in de game gebeurt met de hulp van handleidingen en opgenomen bandjes zoals we dat kennen van de Fallout en Bioshock reeksen. De soundtrack bestaat voornamelijk uit klassiekere componenten. Vooral het pianodeuntje bij het opstarten van de game brengt je in de juiste stemming. Maar daarna deemstert het geluid, net zoals de gameplay, veel te snel uit.

Conclusie - Haast en spoed is zelden goed

Valley is een game geworden die een aantal mooie ideeën voorschotelt maar ze onvoldoende uitwerkt en benuttigt. Het snelheidsmomentum en de levenskracht, die het L.E.A.F. pak biedt, blijven onderbelicht en dat is best zonde. Het resultaat is dat je door deze game raast (in een vijftal uur) als een bezetene zonder ooit betrokken te geraken met het verhaal, de audiovisuele ervaring, of het beperkte leven in de vallei. Valley blijft dus plakken bij een middelmatige beleving.

Pluspunten

• L.E.A.F. pak biedt enkele leuke ideeën...

Minpunten

• ...die onderbenut blijven
• Lusteloos verhaal en levenloze omgeving