Natural Doctrine

Verhaal

Het verhaal vindt plaats in het fictieve middeleeuwse stadje Feste, waar de bossen en mijnen voornamelijk gevuld zijn met goblins, minotaurussen en andere gedrochten. In dit stadje maak je kennis met Jeff en Vasilisa, twee jonge krijgers die net hun training afronden onder leiding van Zeke. Na deze training wordt het drietal stante pede gerekruteerd door Anca om op zoek te gaan naar Pluton, een kostbare grondstof in deze streek.

Tijdens een van de verkenningsmissies in de mijnen doen ze weliswaar een merkwaardige ontdekking. De goblins die de mijn bevolken, worden aangevallen door grote insectachtige wezens. Het gezelschap ziet direct het gevaar in van deze wezens en besluiten de politieke partijen van Feste in te lichten over de delicate kwestie. Aan de poorten van Feste vangen ze helaas bot, en wenst de verantwoordelijke niet naar hen te luisteren. Integendeel, om ongekende redenen worden ze zelfs in hun missie belemmerd door enkele andere krijgers. Jeff, Vasilisa en co. kunnen dus niks anders doen dan andere natuurlijke bondgenoten te zoeken en rekruteren om Feste te redden van een insectoïde invasie.

Het verhaal is er dus eentje die gemakkelijk alle kruisjes vinkt van de gemiddelde RPG game. Een epische queeste waarbij de held(en) van hot naar her reizen. Check.  Een kleine groep krijgers die nieuwe leden rekruteren. Check. Een levensbedreigend kwaad dat de vrede op aarde bedreigt. Check. Dat kwaad was niet bepaald moeders mooiste. Check... Zelden wordt de gamer verrast door een onverwachte plotwending. Op één fameuze na, die vrij vroeg in het verhaal optreedt, en vermoedelijk niemand ziet aankomen.

Daarnaast word je in het begin van de game wat in de plot gesmeten, letterlijk. Het verhaal ontbreekt (net als de gameplay trouwens) een duidelijke intro.  Wie zijn Jeff en Vasilisa eigenlijk? Waarom doden ze schijnbaar hulpeloze goblins? Wat is hun doel? Het zijn allemaal vragen die pas later voor een deel beantwoord worden. Het moge duidelijk zijn, deze game raap je niet op voor zijn kwaliteitsvolle verhaal.

Gameplay

Hardcore Strategy-based jRPG

Deze Natural Doctrine hoort duidelijk thuis in het genre jRPG. De combatmoves zijn sterk gelijkaardig aan series zoals die van Final Fantasy of de Tales series. Maar in tegenstelling tot deze bekendere rollenspellen, ligt de nadruk van de gameplay veel meer op het strategie gedeelte. Je moet niet alleen een offensieve of defensieve aanval selecteren, je moet de personages bovendien correct positioneren, zodat de gekozen aanval met een optimaal effect kan uitgevoerd worden.

Een perfect voorbeeld is hoe je de lange-afstand krijgers (schutters en magiërs) inzet op het veld. Af en toe is er sprake van hoogteverschillen op het veld. Zwaardvechters hebben hier dus een fameus nadeel als ze zich op een ander plateau bevinden. De ideale manier dus om je schutters in je voordeel te gebruiken. Maar pas op, ook de AI is slim genoeg om de omgeving correct te gebruiken, soms zelfs beter dan jijzelf.

Om je personages te positioneren over het strijdveld heb je evenwel een beperkt aantal zetten per beurt. De kaart van de omgeving is steeds onderverdeeld in vierkante rasters, en per beurt kan je slechts enkele vakjes opschuiven. Je heb direct een beeld over het volledige veld, maar je zal merken dat het al van in het begin belangrijk is om naar een logische en strategische positie te bewegen. Om te winnen moet je soms al van in het begin met de juiste strategie in je hoofd zitten en één foute beweging kan soms genadeloos afgestraft worden als één van je personages afgesloten raakt van de groep.

Dit mooie systeem wordt helaas wat afgebroken door de opbouw van sommige kaarten. In plaats van de speler de ruimte te geven om te improviseren, zijn veel van de kaarten net iets te nauw en moet je langs een gangetje bewegen. Een deel van het tactische denkwerk wordt hierdoor al verprutst.

Checkmate

Of je fan bent van de game hangt af van je genegenheid voor de ietwat aparte gameplaymechanismen van deze strategiegame. Zo zullen je personages of schaakstukken aan het einde van je beurt (of bij de overgang van een offensieve naar een defensieve fase of vice versa) automatisch van positie wisselen. Bij momenten is dit een hatelijk mechanisme, vooral als je een defensief personage hebt gepositioneerd voor één van je zwakkere magiërs of schutters. Op het eind van je beurt kan het gebeuren dat de zwakke personages vatbaar worden voor een tegenaanval. Een situatie waar de AI van de game trouwens graag gebruik van maakt, aangezien een 'game over' volgt na het sterven van één van je personages. Iedereen moet dus in leven blijven, en dat vereist dat je de strategie moet plooien naar je inzicht in de gameplay. Bovendien biedt Natural Doctrine weinig tot geen tutorial. Hoe de mechanismen werken moet je haast volledig zelf ontdekken via trial and error. Vergelijk het met je eerste schaakspel. Iemand heeft je net uitgelegd hoe de schaakstukken zich mogen verplaatsen, maar dat is verre van voldoende om een match te winnen.

Find the link

In theorie is de volgorde van spelen erg simpel. Jij krijgt een beurt met personage A1, de AI met personage A2, en dan jij weer met personage B1... Dit wordt steeds weergegeven met een balk bovenaan in beeld. In de praktijk kan je jongleren met deze volgorde dankzij het linking mechanisme van de game. Voer je een offensieve of defensieve move uit (m.a.w. doe je meer dan enkel een verplaatsing), dan kunnen de andere personages in de directe nabijheid een bijdrage leveren. Anders gezegd, hun beurt wordt direct ingevuld. Val je een tegenstander aan, dan mogen al de krijgers die in je buurt staan mee aanvallen om het maximale uit je beurt te halen. Soms is het verstandig om toch één van je personages in een defensieve modus te zetten, zodanig dat bij de volgende beurt van de AI, je niet op een fameuze counter botst. Doordat je gebruik maakt van dit linken, verandert natuurlijk wel de volgorde van spelen. Dit kan je opnieuw in je voordeel buigen. Slaag je erin om het personage te neutraliseren dat na jou aan de beurt komt, dan verliest de tegenstander zijn volgende zet.

Graphics & Sound

Aangezien deze game zowel op PS4, PS3 en PS Vita speelbaar is, kan je al op voorhand voorspellen dat deze game niet de beste graphics heeft. Men kiest er voor om het speelveld op te delen in vierkante velden, hieruit volgt dat de omgeving niet altijd logisch en natuurlijk oogt. De 'vakjes' buiten het speelveld zijn bovendien niet meer ingevuld. In plaats daarvan zie je de grafische abyss, een zwart-grijze waas waar de game simpelweg ophoudt met bestaan. In zekere zin is dit opnieuw vergelijkbaar met een schaakbord. Het schaakbord - en de stukken - kunnen mooi afgewerkt zijn, maar niemand geeft om de tafel waarop je het spelbord positioneert.

Maar ook het spelbord mist vaak de nodige afwerking. Het veld oogt vaak monotoon en vertoont weinig detail. Feste is dus niet echt een oord van grafisch pracht. Waar de game wel in uitblinkt is het vullen van je scherm met allerlei indicators en optievensters. Bovenaan in beeld staat steeds een opzichtige speelvolgorde. Onderaan verschijnt een tekstvak met uitleg. Het veld wordt gevuld met de lijnen van het linking mechanisme en de fictieve muren van de speelvakjes, en knal in het midden verschijnt het optievenster waarin je de selectie maakt van je move. Als al deze dingen op je scherm staan, zie je niet al te veel meer van de achtergrond.  Wat gezien de kale omgeving niet erg spijtig is. Opnieuw geldt, deze game koop je voor de gameplay, niet voor het verhaal noch de graphics.

De soundtrack  en voice acting zijn van een voldoende hoog niveau in de lijn van de verwachtingen voor een jRPG. Helaas is de achtergrondmuziek met momenten repetitief, maar summier genoeg om niet te storen.

Conclusie

Een eenduidige score en conclusie geven aan Natural Doctrine is bijzonder moeilijk. Een casual gamer die voor het eerst een jRPG uitprobeert zal uitroepen: "Wat is dit misbaksel!" Een fan van de strategie gebaseerde games, die zijn tijd graag spendeert in het uitkiemen van de, soms frustrerende, gamemechanismen, kan een potentieel waardige - maar ook repetitieve - game ontdekken. Of anders verwoord, speel je liever monopoly dan een potje schaak, dan is deze game niks voor jou.

Pluspunten

• Voer voor de strateeg
• Linking mechanisme

Minpunten

• Het oppervlakkige verhaal is de gameplay onwaardig
• Gedateerde graphics
• Hoge instapdrempel