Verhaal
Deze WWE probeert, naar analogie met NBA, een verhaal te bieden onder de vorm van hun My Career mode. Daarbij creëer je een eigen “Superstar”, met wie je naar de WWE top klimt. Verwacht hier echter geen epos à la Rocky Balboa. Je klimtocht naar de top wordt wat magertjes ingepakt en mist de nodige emotie om zich te onderscheiden van een kale opeenvolging van matches tot die ene belangrijke finalematch. Je manager, trainer en collega's communiceren voornamelijk met hun pupil door middel van tekstvakjes, en er wordt amper gebruik gemaakt van tussenscènes. Daardoor onderscheidt My Career zich niet van de andere gamemodi, met dat verschil dat je steeds dezelfde vechter moet besturen.
Gameplay
The bigger they are... the slower they move
Deze worstelgame oogt op het eerste zicht sterk gelijkaardig aan de meeste brawlergames, maar WWE zal niet hetzelfde doelpubliek aanspreken. De gameplay is een stuk trager om de worsteldiscipline zo realistisch mogelijk over te brengen, maar in dit geval betekent traag ook saai. De verschillende worstelaars verschillen licht in snelheid, maar om het even welke vechter je hanteert, je moet altijd toezien hoe tergend traag een worstelaar zich rechtzet, hoe tergend traag ze hun typische moves uitvoeren, hoe tergend traag ze op de ring klimmen... Bovendien, hoe meer schade je accumuleert, hoe trager je beweegt ten gevolge van de uitputting.
Geen combo's???
Daarbovenop blinkt de besturing uit in simpliciteit. Je moet hier geen moeilijke combo's uit je vingers toveren om een speciale move uit te voeren. Een enkele druk op een van de vier toetsen op je rechterpad is voldoende. De huidige positie van jouw personage en de tegenstand is de bepalende factor voor de type uithalen en bewegingen die worden uitgevoerd. Zo zal je handig gebruik maken van de koord indien deze zich nabij bevindt, of van de zwaartekracht indien je tegenstander plat op de grond ligt. De simpele besturing wordt slechts afgewisseld met een collar and elbow minigame, wat neerkomt op een variant van steen-papier-schaar. De winnaar krijgt de voordeelpositie tijdens het daaropvolgende knuppelspel, waarbij je voor de tegenstander je rechterknuppel in de juiste richting moet duwen.
Reverse
Speciale moves uitvoeren op het juiste moment is dus niet belangrijk om deze game goed onder de knie te krijgen. Defensieve timing is wel kritisch. Wie in het defensief wordt gedrongen is sterk in het nadeel, want counteren is enkel mogelijk indien je tijdig op de R2 toets drukt. Dit is niet zo simpel als het klinkt, want je krijgt erg weinig marge om te reageren, en als je het verschijnen van de R2 knop tracht te voorspellen kom je vaak bedrogen uit. Elke worstelaar beweegt lichtjes anders, waardoor het vaak trial and error wordt om te counteren. Lukt het je wel, dan voer je een “reversal” uit en begin je deze keer zelf vanuit een voordeelpositie. Een tweede kritisch punt is het vermijden van een knock-out wanneer de tegenstand je in een pinhold positie houdt. Je weet wel, dat moment waarop de scheidsrechter tot drie telt. Als dit zich voordoet, beweegt er een cursor aan hoge snelheid over een balk en moet je de cursor doen stoppen in de targetpositie. Merk op, dit moet binnen de drie seconden gebeuren, dus je krijgt maar een twee- of drietal kansen. Hierdoor ga je vaak vroegtijdig verliezen, vooral in het begin van de game.
Modi
WWE 2K15 heeft voldoende modi om de worstelfans bezig te houden. Naast de reeds besproken My Career Modus, heb je varianten op alle type toernooien die de WWE rijk is. De lijst is te groot om op te noemen, maar je hebt gamemodi gaande van het doorsnee one-on-one combat tot matches waarbij drie tot zes worstelaars het gelijktijdig tegen elkaar opnemen. Zoals gewoonlijk in een degelijke worstelmatch vindt de strijd ook plaats buiten de ring, maar je kan ook kiezen voor de steel cage variant. Er is zelfs een excentriek ladderspel waar zes worstelaars strijden om de flosj te pakken die boven de ring hangt. Hiervoor kunnen ze twee ladders gebruiken die niet alleen voor de meest gebruiksvriendelijke doeleinden gehanteerd worden.
Graphics & Sound
Grafisch haalt WWE 2K15 een analoge kwaliteit aan NBA 2K15. De meeste worstelaars hebben verbeterde looks gekregen en het publiek beweegt uitbundig mee met de flow van een match. Maar de vechters en het publiek zijn niet het sterkste punt van deze game. Er dient vooral een pluim te gaan naar het pijnlijk in beeld brengen van die typische professionele worstelbewegingen. Facebusters, powerbombs, neckbreakers, piledrivers... in WWE 2K15 is erg geen discussie mogelijk, hier is het echt! Soort van...
Tijdens het startscherm en in de optiemenu's kiest deze game voor een combinatie van populaire eigentijdse muziek. In-game hoor je het jolijt en/of boe-geroep van het publiek en de cliché opmerkingen van de commentatoren, genre: "He's putting those educated feet to good use!"
Conclusie
Deze WWE 2K15 trekt de kaart van het realisme. Het worstelen wordt waarheidsgetrouw in beeld gebracht, met de plaatsvervangende “ouch”-gevoelens van dien. Helaas, vergeet deze worstelsimulator alles in te pakken in een mooi gameplaypakket, waardoor fans van het beter brawlerwerk hier niet aan hun trekken komen. Met de verbeterde grafische look en de eerste stapjes richting een My Career modus legt de 2015 versie potentieel een goeie basis voor de toekomst, maar misschien kan je deze beter overslaan en kiezen voor NBA 2K15.
Pluspunten
- Je kan worstelen niet beter in beeld brengen
Minpunten
- Gameplay veel te sober
- My Career modus mist een goeie insteek
Reviewer: Kenneth
