Doel van het spel
De meeste punten verzamelen op verschillende manieren en eindigen met de meeste punten.
Basisspel
Setup
Bij het spel Vedur zijn er twee verschillende modi: een basis en een gevorderde. We maken een onderscheid tussen beide want naast de gameplay zijn er ook verschillen in setup.
In een tweespelerspel wordt slechts één centraal bord gebruikt. In een ander geval worden beide in het midden van de tafel gelegd. De weertegels worden geschud en er worden er een aantal genomen, in functie van het aantal spelers, en op de daarvoor bestemde plaats op het centrale bord/borden geplaatst. Met twee zijn dit 14 tegels, met drie 16 en met vier zijn dit 18 tegels. Deze vormen een trekstapel. De andere weertegels gaan terug in de doos. Trek daarna weertegels, evenveel als er plaatsen moeten gebruikt worden, opnieuw in functie van het aantal spelers - zes in een vierspelerspel, vier plaatsen bij drie spelers en slechts drie plaatsen bij een tweespelerspel.
Alle basisweerkaarten worden geschud en gaan op de daarvoor bestemde plaats op de binnenkant van het deksel. Bij Gamia Games is het deksel van de doos steeds een spelcomponent. De paarse kaarten worden hier niet mee geschud en enkel gebruikt bij het gevorderde spel. Rol evenveel dobbelstenen als er open weertegels zijn en leg willekeurig een dobbelsteen in een vakje boven elke open weertegel.
De spelers ontvangen een personagekaart - met een duidelijke aangeving van één van de vier beschikbare kleuren -, het overeenkomstige dorp, transparante kubusjes, 12 startkaarten, scoremarkeerder en een schildtoken. Het weertoken gaat terug in de doos en wordt gebruikt bij het gevorderd spel.
De startkaarten worden geschud en links van het dorp geplaatst, het schildtoken wordt op het dorp geplaatst zodat alle acties zichtbaar zijn. Elke speler trekt drie kaarten van zijn deck en twee kaarten van de gemeenschappelijke stapel, die zich op de binnenkant van de doos bevindt. De scoremarkeerders worden op plaats '0' gelegd. Een startspeler wordt gekozen en die ontvangt de startspelerkaart.
Spelverloop
Beginnende met de startspeler voert elke speler een actie uit. Deze drie acties staan ook op het bordje met het dorp. Wanneer je een actie uitvoert, moet je de schildfiche op die desbetreffende actie plaatsen. Deze actie mag je tijdens je volgende beurt niet uitvoeren.
De beschikbare acties zijn:
- Trek tot drie kaarten: de speler trekt drie kaarten van het gemeenschappelijk deck en plaatst deze in zijn hand. Er is een maximum van tien kaarten.
- Leg tot vier kaarten op het centrale bord: de spelers proberen weertegels te vervolledigen door de kaarten te spelen met de overeenkomstige iconografie. Wanneer er een kaart wordt geplaatst, legt de speler ook een kubusje in zijn kleur van het icoontje dat gespeeld wordt. Wanneer alle plaatsen gevuld zijn, is de weertegel afgewerkt en kunnen er op het einde van de beurt punten gescoord worden.
- Tot twee kaarten trekken en tot twee kaarten op het centrale bord plaatsen. Let op: de en is niet optioneel!
Wanneer een beurt gedaan is, wordt gekeken of er weertegels vervolledigd zijn. Indien dit het geval is, krijgen alle spelers die hebben meegewerkt de waarde van de gespeelde kaarten als punten - waarde rechtsboven. De speler die de tegel heeft afgewerkt tijdens zijn beurt, krijgt de bonuspunten, die bepaald zijn door de dobbelsteen die boven de tegel ligt. Op sommige zijden van de dobbelsteen staat een symbool. De speler die de tegel heeft afgewerkt krijgt twee punten per kaart die dat symbool bevat - van de kaarten die hij zelf geplaatst heeft.
Daarna gaan alle kaarten en kubusjes naar de oorspronkelijke spelers. De afgewerkte weertegel gaat naar de actieve speler. De ontvangen kaarten komen rechts te liggen van de dorpstegel, op de discard pile. Er wordt een nieuwe weertegel geplaatst, de actieve speler rolt de dobbelsteen om de bonus te bepalen en dan is het aan de volgende speler.
Het spel eindigt wanneer er een weertegel zou moeten geplaatst worden, maar deze trekstapel is leeg. Iedere speler tot aan de startspeler komt nog aan de beurt, zodat iedereen evenveel beurten speelt. Elke afgewerkte weertegel is nog één punt extra waard. Daarna worden nog de eventuele punten van gespeelde kaarten bij de scores opgeteld, en zo heb je de eindscore. Degene met de meeste punten, die wint het spel.
Gevorderd
Setup
De paarse kaarten en de gewone weerkaarten worden geschud en opnieuw op de daartoe bestemde plaats gelegd. Daarna worden er vier kaarten open getrokken en gelegd op de daartoe bestemde plaatsen. Het gesloten deck wordt het Omen deck genoemd en de vier open kaarten noemt de Source. Er worden ook meer weertegels gebruikt: 16 voor twee spelers, 20 voor drie spelers en 24 voor vier spelers.
Het dorp dat drie acties toont wordt omgedraaid, zodat er nu een hoop meer acties zichtbaar zijn. Het schild wordt gelegd in het onderste gedeelte, op zo'n manier dat alle acties beschikbaar zijn. Het weertoken wordt gelegd op het bovenste gedeelte. De personagekaart wordt ook omgedraaid en dient als geheugensteun voor de verschillende acties. De scoremarkeerders worden nu op plaats '5' gelegd.
Elke speler trekt drie kaarten van zijn deck en twee kaarten van het gesloten Omen deck, die zich op de binnenkant van de doos bevindt. Een startspeler wordt gekozen en die ontvangt de startspelerkaart.
Spelverloop
Het bord met het dorp bestaat uit twee delen. Met de twee tokens - schild en weer - kan je twee acties uitvoeren, in eender welke volgorde. De gekozen actie moet wel verschillen van degene van je vorige beurt.
Naast de acties zijn er nu ook de paarse kaarten. Deze stellen elixirs voor. Je kan deze activeren eender wanneer tijdens je beurt. Sommige hebben een eenmalig effect, en eens gebruikt, gaan deze op de aflegstapel op de binnenkant van de doos. Op sommige staat een oneindigheidsymbool en eens geactiveerd, kan je die boven je dorpstegel plaatsen. Je mag er zo maximum twee activeren en deze passieve vaardigheden zijn steeds geactiveerd. Wil je een andere vaardigheid en heb je er al twee? Dan kan je eentje op de aflegstapel leggen en de nieuwe boven je dorp plaatsen. De uitleg van de verschillende drankjes vind je uitgebreid in het regelboek.
De standaardacties, onderaan de dorpstegel zijn lichtjes anders:
- Leg tot drie kaarten op het centrale bord (in plaats van vier);
- Leg tot twee kaarten op het centrale bord en trek twee kaarten van de source. Als je een kaart neemt van de source, dan moet je ook de kost in overwinningspunten betalen;
- Trek tot drie kaarten van de source (en opnieuw: betaal de kost);
Wanneer een Omenkaart van de Source weg is, schuiven de resterende door en wordt die onmiddellijk aangevuld.
Het 'Spirit'-gedeelte van de tegel, waar de weertegel op ligt, geeft je toegang tot zeven extra acties, waarvan drie uniek voor elke speler. De algemene acties zijn:
- Twee kaarten uit je aflegstapel kiezen, die in je hand plaatsen, en je mag die eventueel spelen;
- Eén tot drie kaarten uit je hand 'trashen' (op de aflegstapel op de binnenkant van het deksel leggen) en daarna evenveel kaarten trekken van je persoonlijke trekstapel;
- Een aantal kaarten op je persoonlijke aflegstapel leggen en evenveel kaarten van je deck trekken;
- Alle kaarten van de source afleggen en de reeks kaarten opnieuw vullen.
De unieke acties per speler - of kleur - staan uitvoerig uitgelegd in de regelboek.
Het spel eindigt wanneer er een weertegel zou moeten geplaatst worden, maar deze trekstapel is leeg. Iedere speler tot aan de startspeler komt nog aan de beurt, zodat iedereen evenveel beurten speelt. Elke afgewerkte weertegel is nog één punt extra waard. Daarna worden nog de eventuele punten van gespeelde kaarten bij de scores opgeteld, en zo heb je de eindscore. Degene met de meeste punten, die wint het spel.
Materialen
De gebruikte materialen zijn om 'u' tegen te zeggen. De gebruikte kaarten zijn stevig en dik, en de vele tokens zijn thematisch en duidelijk, in functie van de iconografie. De doos wordt volledig gebruikt en is onderdeel van het spel. Een puntje van kritiek is misschien dat het deksel niet blijft liggen als je er enkele (vier) kaarten op legt, wanneer je de gevorderde modus speelt.
Conclusie
Wanneer we het spel testten, merkten we op dat de basisversie veeleer kan gebruikt worden als opstapje voor de gevorderde modus. In de basisversie leg je meestal een aantal kaarten af en scoor je veelal direct een weertegel, wat in de gevorderde modus dan weer zelden voorkomt. Ook de toevoeging van de elixirs en de extra acties zijn een duidelijke meerwaarde. De basisversie kan ook dienen voor als je met kinderen -10 speelt, maar volwassenen zullen al snel overgaan naar de gevorderde modus. In die modus zal je ook effectief meerdere spelers hebben die samenwerken om weertegels te vervolledigen, al trekt uiteraard degene die de weertegel afwerkt meestal aan het langste eind. Op die manier komt een mooie spelersinteractie tot stand, die afwezig blijft in de basisversie. Vedur is een mooi thematisch spel in de Vikingwereld, waarbij de basisversie kan gebruikt worden als tutorial voor de gevorderde versie.
Overzicht
| Speelduur | Ongeveer 30 minuten |
| Aantal Spelers | Twee tot vier |
| Moeilijkheidsgraad | Gemakkelijk tot medium |
| Voor wie? | Zowel jong als oud kan ermee aan de slag |
Wij danken Gamia Games voor het ontvangen van een reviewexemplaar.