Alles gaat prima met Barbie, of beter gezegd Barbie's in Barbieland. Zij leven volop hun leven als rechter, president, astronaut en noem maar op. Maar op een dag gaat het mis met de 'gewone' Barbie. Zij krijgt plots vreemde gedachten over het leven en haar voeten worden 'plat', wat ongezien is voor een Barbie. Zij besluit daarom naar de echte wereld te gaan en te onderzoeken wat er fout gaat, daarom moet zij op zoek naar de persoon die haar bezit...
Op haar tocht gaat Ken - Ryan Gosling - mee en die zit wat er kan gebeuren in een wereld waar de mannen het voor het zeggen hebben. In Barbieland lijken de Kennen - of Kens? - eerder de figuranten waar de Barbies de show stelen. Standaard - Beach? - Ken stopt zijn hoofd vol met ideeën en deze echte wereld lijkt hem wel goed te bevallen, met alle gevolgen van dien.
De film kreeg bij release veel kritiek omwille van de manier waarop de 'wereld' - het patriarchaat - neergezet wordt, of hoe feministisch de film wel is. Persoonlijk merkte ik hier weinig van en vond ik het een ludieke interpretatie door de ogen van wereldvreemde poppen. Op zich hangt er weinig vlees rond het plot en bevat de film weinig tot geen plotwendingen en kabbelt die gewoon verder. Het is wel leuk om te zien wat de interpretatie is van de Barbiewereld voor de filmmakers en dat de auto's en huizen te klein zijn tegenover de effectieve lengte van de wereldberoemde pop. Barbie is al bij al een luchtige film die je niet al te serieus moet nemen.