The Order: 1886

Na een hoop succesvolle Playstation exclusives op de PS3, werd het stilaan tijd voor de eerste nieuwe IP op de Playstation 4. Wordt The Order: 1886 tot de adellijke stand geridderd op blijft deze plakken in de modder van het plebs?



Playstation exclusive Action-Adventure games kunnen doorgaans rekenen op veel lof, en het duurt meestal niet lang vooraleer een ruime groep fans zich achter deze games schaart. Ready at Dawn kreeg de taak om een nieuwe exclusieve IP uit de grond te trekken en het creëerde The Order: 1886, een third-person shooter in Victoriaanse setting. Het doel was duidelijk, deze filmische actiegame moest zich plaatsen op de top van de voedselketen naast games als God of War, Uncharted en inFAMOUS.

Verhaal - We are the knights of the round table


The Order is een groep ridders die opgericht werd door niemand minder dan koning Arthur. Onder het goedkeuren van de koningin van Engeland treden de ridders van de ronde tafel op als de waakhonden van het land. Hun taak is het bewaren van een eeuwenoude balans tussen de mens en de Lycans, het ras van de weerwolven. In de praktijk lijkt dit vooral neer te komen op het verjagen en afwenden van potentiële dreigingen, niet alleen wat de Lycans betreft, maar ook wanneer een rebellie van mensen de boel op stelten dreigt te zetten.

In dit verhaal, wat zich natuurlijk afspeelt in 1886, neem jij het spreekwoordelijk zwaard op van Sir Galahad. Samen met zijn mede-ridders onderzoekt hij de motieven van de rebellen die verspreid over Londen terreur zaaien en wier aanwezigheid steeds lijkt samen te hangen met het optreden van een troep weervolven. Na verloop van tijd wordt duidelijk dat de beweegredenen van de rebellen en Lycans niet voor de hand liggen, en wordt het niet langer duidelijk wie Sir Galahad nog kan vertrouwen. Er ontplooit een complot dat zich tot diep in het aristocratische weefsel van Engeland wortelt.




Gameplay


Zich in het harnas jagen


Deze third-person shooter laat zich compleet analoog besturen zoals de bekende soortgenoten Tomb Raider en Uncharted. Richten en schieten gebeurt typischerwijze met de schouderknoppen en bij face-to-face combat kan je steeds de vuisten bovenhalen met de knoppen op het rechterpad. Sir Galahad staat Batman-gewijs in de linkerhoek van je scherm, en net als de gevlederde held kijk je over zijn schouder mee naar de baldadige taferelen die zich voor jou afspelen.

Alhoewel ze ridder zijn van naam, hanteren de leden van The Order intussen een pak dodelijker arsenaal dan een doorsnee zwaard. Het gewoonlijke pistool, shotgun en assault rifle worden bovendien aangevuld met meer futuristisch wapentuig. Nicola Tesla - briljant wetenschapper en uitvinder van o.a. de wisselstroomgenerator - maakt in dit alternatief universum van de Victoriaanse tijd een paar technologische sprongen voorwaarts, die niet in het gewoonlijke geschiedenis- of wetenschapsboek beschreven staan. Dankzij zijn technisch vernuft beschikt Galahad over dodelijk wapentuig als de Lightning en Thermite Gun. Het eerste vuurt bliksemstralen alsof Cole MacGrath even het roer had overgenomen. Het laatste schiet een hagel van thermiet, wat na ontsteking brandt bij temperaturen die zelfs metaal doen smelten. Beide wapens zorgen voor een welkome afwisseling in de vuurgevechten en geven de game een unieke touch.



De vuurgevechten spelen zich doorgaans af in gevarieerde omstandigheden waardoor je genoeg kan afwisselen tussen de korte- en lange-afstands combat. Helaas laat de AI van de tegenstand het soms afweten. De gedragingen van de vijanden hangen te sterk samen met hun gehanteerde wapentuig. Een shotgunner komt steeds recht op je aflopen waardoor de combat een dynamisch effect krijgt. Maar wanneer deze shotgunners afwezig zijn, dan blijven de vijanden mooi aan hun kantje van het veld en kan enkel een granaat je dwingen om van positie te veranderen. Bovendien nodigt de besturing van het vuistenwerk je ook niet echt uit om de tegenstand zelf op te zoeken. Je "boksbal" moet steeds met zijn gezicht pal naar je toe kijken of 180° gedraaid staan vooraleer je hem kan meppen. Staat de vijand onder een schuine hoek op jou te schieten, dan kan hij gewoon zijn gang gaan, en kan je hem niet knock-out slaan, met frustratie tot gevolg.




Quick Time Events - Ridder of mis


Naast het betere werk met gesofisticeerd wapentuig is de game ook sterk afhankelijk van Quick Time Events (QTE's). Hierin herkennen we duidelijk het werk van Santa Monica die met God of War een paar memorabele Quick Time momenten op ons hebben losgelaten. Soms zijn deze QTE's een beetje ludiek eenvoudig wanneer je bijvoorbeeld een zwaar gewicht moet heffen, maar op andere momenten voegen ze goed toe aan de filmische ervaring die de game tracht te creëren. Wanneer Sir Galahad bijvoorbeeld een robbertje uitvecht met één van de Lycans dan valt de spanning te snijden en volg je erg aandachtig om toch zeker niet de verkeerde knop in te drukken. Wanneer dat laatste gebeurt komt Galahad nogal macaber aan zijn einde, want dan wordt zijn strot aan flarden gebeten door de bloeddorstige wolf.



Filmische ervaring


Deze game trekt duidelijk de kaart van een filmische ervaring. De vuurgevechten worden zo intens als mogelijk gehouden, de QTE's doen de spanning stijgen, én het verhaal wordt aan een sneltempo gebracht. Games in dit genre hebben natuurlijk één duidelijk nadeel; ze duren niet erg lang. Maar in dit geval wordt het soms erg bont gemaakt. Sommige hoofdstukken van het verhaal zijn enkel opgebouwd uit cutscènes, de geoefende gamer kan het verhaal voltooien in 2-3 dagen tijd, en bij de trofeeën werd er nauwelijks moeite gedaan om de speelduur op te drijven. De trophyhunter hoeft de game niet eens tweemaal uit te spelen om platinum te halen.

Af en toe wordt het gametempo wel naar beneden gebracht door de gamer te laten zoeken naar aanwijzingen (en collectibles). Op dit vlak schiet de game zichzelf in het been. Als men werkelijk eens een 'op en top filmische game ervaring' wil creëren, dan wordt het tijd dan men komaf maakt met heilige huisjes als het verzamelen van collectibles in een rollercoaster van een game.

Graphics & Sound - Victoryan


Grafisch wordt hier het hoogste goed gebracht. De cutscènes gaan naadloos over in gameplaysegmenten in een grafische kwaliteit waar veel concurrerende games van gaan blozen. Soms zal je jezelf erop betrappen de knuppel van de controller nog mee te bewegen terwijl er een nieuw filmpje gestart is. Om de graphics van de beste kwaliteit te houden werd er wel gekozen om een zwarte band boven- en onderaan het scherm te plaatsen, en werd er zuinig omgesprongen met kleur. Blijkbaar is het nog niet mogelijk om deze kwaliteit te brengen op een volledig scherm.

De leefwereld werd tot in de details uitgewerkt en de typische gameplay-indicaties zoals een munitieteller en een vizier werden zo summier als mogelijk gehouden. Wanneer je niet wisselt van wapen of door je vizier kijkt, dan zie je enkel de omgeving en kan je eens rondkijken hoe Londen er uit zag op het einde van de 19de eeuw. Wanneer een scherpschutter je belaagt, wordt er mooi gespeeld met de scherpte van het beeld. Zolang je niet inzoomt is de textuur in de verte wazig, alsof je oogbol niet focust op de belager in de verte. Pas wanneer je door je vizier piept zie je de glimmende schedel die op jouw kogel wacht. Met alles werd rekening gehouden, met licht- en schaduweffecten, met diepte en kleurovergangen... In de toekomst zullen veel games waarschijnlijk dit voorbeeld volgen om hun grafische pracht extra in verf te zetten.




De soundtrack is summier maar past goed bij de gecreëerde sfeer, al had een kenmerkend thema niet misstaan bij dit verhaal. De lipsync en het acteerwerk van de stemacteurs zijn net als de graphics van topkwaliteit. Als de graphics zo blijven evolueren herkennen we over enkele jaren niet meer het verschil tussen de stemacteurs en de fysiek aanwezige vertolker.

Conclusie


The Order: 1886 slaagt er in om niet voor de hand liggende elementen, zoals de ridders van de ronde tafel, weerwolven en een Victoriaanse setting met futuristische wapens te combineren tot een "geloofwaardige" setting. Het brengt een vermakelijk verhaal dat je tot het einde geïnteresseerd houdt, en het doet dat met niet minder dan de beste graphics die tot dusver op een console zijn getoverd. Op vlak van de gameplay doet het niks nieuws, en het bouwt ook niet verder op wat al voorhanden was in het third-person shooter genre. Had men iets meer tijd geïnvesteerd om de gameplay te perfectioneren, dan hadden we naast de korte speelduur kunnen kijken, en dan had The Order: 1886 zich direct tot de adellijke stand kunnen verheven.  Helaas zal het wachten zijn tot 1887 of Ready at Dawn hun franchise tot het niveau kan brengen van de betere Playstation exclusives.

Pluspunten


  • Grafisch het hoogste goed
  • Filmische ervaring
  • Gameplay in de basis vermakelijk en goed...


Minpunten


  • ...maar mist een paar memorabele momenten
  • De eindcredits rollen onverwacht snel over het scherm






Reviewer: Kenneth

Score

Verhaal
8.5/10
Gameplay
7.5/10
Grafisch
10/10
Geluid
9/10
Duur
5/10

The Order: 1886

Release
vr 20 feb, 2015
Genre
Survival
Platform
ps4
Uitgever
Sony Computer Entertainment
Ontwikkelaar
ReadyAtDawn

Score

Verhaal
8.5/10
Gameplay
7.5/10
Grafisch
10/10
Geluid
9/10
Duur
5/10

The Order: 1886 kopen?