Clash: Artifacts of Chaos

 

De geteste versie is de PS5 versie.

Verhaal

Pseudo is een strijder van de planeet Zenozoik die op een dag een vreemd tafereel aanschouwt. Een opa en diens kleinzoon worden belaagd door iemand die de kleinzoon wil ontvoeren. Jammer genoeg legt opa het loodje, maar Pseudo laat het hier niet bij. Hij geeft de vreemdeling enkele pandoeringen en ontfermt zich over de kleinzoon. Het wordt al vlug duidelijk dat niemand minder dan Gemini - de heerseres van het gebied - achter deze jongeling zit. Er staat Pseudo en de jongeling een heus avontuur te wachten!

Op zich een mooie insteek voor een verhaal waar, jammer genoeg, de gameplay soms een stokje voor steekt. Het verhaal an sich is leuk te ontdekken, maar kent enige verwatering.

Gameplay

In het begin van het spel zal je de speelstijl - of moeten we zeggen vechtstijl - van pseudo kiezen. Pseudo is namelijk een krijger die niet vies is om zijn vuisten vuil te maken. Wij hebben gekozen voor het boksen en gingen op weg. De wereld waarin Pseudo vertoeft, is niet onnoemelijk groot, doch zal hij, door hier en daar een deur te openen of een te beklimmen rotsblok te manipuleren, kunnen terugkeren op zijn stappen, wat je enkele malen zal doen. Het kan soms frustrerend zijn als je niet direct je weg vindt, want het backtracken kan al even duren, en het komt helemaal niet goed als blijkt dat je ergens een steegje voorbijgewandeld bent die dan toegang geeft tot de gehoopte cutscene. Je hebt ook nergens een waypoint die je toont waar je naartoe moet...

Alles wat leeft op de planeet heeft het gemund op onze krijger, en hierdoor zal hij veelal slaags raken met de plaatselijke fauna, maar ook met intelligentere wezens. Hierbij kan hij beroep doen op een soort ritueel, waarna een minigame met dobbelstenen start. Wie dat spelletje wint krijgt een voordeel door het ingezette artefact.

Pseudo heeft ook nog een andere vorm. Wanneer hij slaapt kan hij zijn 'houten' vorm activeren. Deze biedt toegang tot gebieden waar Pseudo anders niet kan komen, gezien hij zijn vlees nog op zijn botten wil houden. Na een omgevingspuzzel op te lossen en de daarbijhorende vijand te verslaan, kan hij in zijn gewone vorm een nieuw gebied ontdekken.

Pseudo kan ook nieuwe kunstjes leren. Op tijd en stond vind je een soort pilaren waar je een vijand moet verslaan. Eens je die hebt verslaan, heb je toegang tot een volledig nieuwe stijl, of tot een nieuwe speciale beweging - deze bevinden zich onder de actietoetsen, soms in combinatie met de linkerknuppel. Daarnaast kan Pseudo zijn aanvallen sterker maken. Dit doet hij ofwel door het vergaren van XP en het injecteren daarvan in de betreffende statistiek, of hij kan gevonden houten mannetjes verbranden om deze stijlen of technieken op te waarderen.

Graphics & Sound

Tijdens het spelen van de game vallen twee dingen op: de grafische stijl en het design van de inwoners van de planeet. Allereerst de grafische stijl; die wordt gekenmerkt door harde tekenlijnen en een cartoonesk uiterlijk. Op zich weinig mis mee! Ten tweede zijn er de vreemde creaturen die je tegenkomt in het spel. Niet alleen de fauna doet je wenkbrauwen fronsen, maar ook de inwoners. Deze lijken op gemuteerde vogels, Gemini heeft meerdere hoofden waarvan de meeste afgestorven zijn, en Pseudo zelf lijkt ook al wat meegemaakt te hebben. Het achtergrondgeluid blijft in het merendeel afwezig, en pas als je een nieuw gebied betreedt, of als je een baasgevecht tegemoet gaat, verandert de sound.

Conclusie

Clash: Artifacts of Chaos is qua verhaal wel te smaken, en heeft een unieke look en gameplay. Of je die zal smaken ligt eerder aan je eigen voorkeuren al hebben we wel graag dat we iets 'out the box' krijgen. De game scoort punten voor originaliteit, maar laat hier en daar enkele kansen liggen.

Pluspunten

• Unieke gameplay
• Degelijk verhaal

Minpunten

• Grafische stijl is niet voor iedereen
• Hetzelfde met de gameplay