DOOM: The Dark Ages

 

De geteste versie is de PS5 versie.

Verhaal

Onder leiding van de Helse prins Ahzrak invaderen de troepen de menselijke wereld. De Sentinels, kampioenen van de mensheid, en de Makyr's, buitenaardsen die later als engelen of zelfs God worden geïnterpreteerd - zie Doom Eternal - vormen een laatste barrière. De prins is op zoek naar The Heart of Argent, wat onnoemelijke krachten zou herbergen, en wat in bewaring is van de Sentinels. De invasie breekt door en de Makyr's lanceren hun ultieme wapen: de Doom Slayer. Jij bent een krachtig gemanipuleerd wapen, maar wordt door middel van een implantaat aan de leiband gehouden. De Sentinels vertrouwen je ook niet, want je ziet er menselijk uit, maar je bent het allerminst. Ben jij voldoende om Ahzrak van de eeuwige macht te houden?

 

Gameplay

Doom is er al enkele decennia en kende in 2016 een reboot met een vervolg 'Eternal' enkele jaren later. Wie beide achter de kiezen heeft zal merken dat de gameplay heus onder handen is genomen. Waar je in Eternal acrobatische toeren moest uithalen om voortgang te boeken in het spel en hier minder goed in was, zal met deze Dark Ages niet hoeven te vrezen.

Deze editie grijpt terug naar het originele van zovele decennia terug. Je ontwijkt tragere projectielen en je hoeft geen CV meer in te dienen voor Circue du Soleil. Nee, deze Doom laat je knallen en laat je gaan met die banaan! Herladen is uit den boze, want munitie komt rechtstreeks in je laadkamer terecht en de game laat je hordes vijanden neermaaien, en dat op mooie verschillende manieren. Alle wapens krijgen een middeleeuwse make-over, maar we herkennen graag nog onze shotgun, machinegun en enkele nieuwe mooie interpretaties. Krijg daarbij nog een kettingzaagschild en je weet met je vreugde geen blijf.

Toch is het spel net iets tactischer dan hier wordt geïmpliceerd. Bepaalde aanvallen, met een groene kleur, zal je namelijk met je schild kunnen pareren zodat net zij schade toegediend krijgen. Als je dan wat levels verder bent en overspoeld wordt door Hels ongein, zal je merken dat dit eerder noodzakelijk dan optioneel wordt. Dan zijn er nog bepaalde aspecten zoals de demonen met een energieschild die minder goed kunnen tegen, je raadt het al, een energiewapen. Metaal kan je opwarmen met je kogels en er dan eens met je schild doorheen gaan en ga zo maar door.

Net zoals in alle Doom zal je nu ook moeten verkennen. Niet zozeer om te genieten van een pittoresk landschap, maar eerder om goud, robijnen en wraith stenen te vinden. In The Dark Ages zal je je wapens moeten opwaarderen met deze valuta, en daarbij gepaard je vaardigheden. Een shotgun waarbij je vijanden vuur vatten? Hell yeah!

Toch zijn er bepaalde statistieken die je als Slayer ook kan verdienen. Hiervoor moet je dan bepaalde, sterkere varianten van vijanden om zeep helpen. Hierdoor zal je maximale gezondheid en armor stijgen, alsook de maximale hoeveelheid munitie.

O ja, en dan heb je in bepaalde missies ook nog een draak of een uit de kluiten gewassen mech!

 

Graphics & Sound

De grafische kwaliteit is om 'u' van te zeggen. De tussenfilmpjes, de omgevingen waar titangevechten zich afspelen, de voicecast... Alles is zoals het hoort!

Conclusie

Doom The Dark Ages was aanvankelijk een titel waar ik mijn twijfels over had. Wie de franchise kent weet dat alles zich afspeelt in de nabije toekomst, dus waarom het verleden oprakelen. Toch zie je hier een mooie ontplooiing plotgewijs en de gameplay smaakt mij wat meer dan Eternal. Fans van DOOM kunnen niets mis doen met deze aankoop vol brutaal geweld.

Pluspunten

• DOOM is back

Minpunten

• Niets noemenswaardig gevonden