De geteste versie is de PS5 versie.
Verhaal
We ontmoeten al snel Diogo, een slaaf met donkere huidskleur, die dient als soort bodyguard voor een Portugese priester. Die priester en zijn compagnon hebben een bijeenkomst met heer Nabunaga, een Japanse krijgsheer. Tijdens dit onderhoud ziet hij wat meer in Diogo en komt tot de overeenkomst dat deze bij hem blijft. Aangezien Diogo een slaaf is, en ook slechts een monetaire eenheid, komt die al snel onder de vleugels van Nabunaga terecht. Deze leert hem de manier van de samurai en Diogo, die opbloeit, staat nu bekend als Yasuke. Nabunaga staat ook niet stil en valt vele provincies aan, die dan moeten leven onder zijn heerschappij.
Eén van die provincies is Ige en daar ontmoeten we Naoe, onze andere protagoniste. Haar volk wordt genadeloos afgeslacht - met behulp van Yasuke. Naoe is een jonge vrouw, die net haar stappen heeft gezet in haar training tot Shinobi, ook beter bekend als de kunst van de ninja. Haar vader wordt voor haar ogen vermoord, en dan heeft ze haar zinnen gezet op wraak - wat uiteraard niet ongewoon is in een spel van deze franchise.
Uiteraard zullen de paden van Naoe en Yasuke elkaar kruisen... Als dat maar goed afloopt!
Gameplay
Met twee hoofdrolspelers kan je al raden dat er een heus verschil is in stijlen tussen beide, alvast een pak maar dan tussen Jacob en Evie al zovele jaren geleden.
Om maar direct met de deur in huis te vallen: de RPG-elementen, aanwezig sinds Origins, zijn nu ook aanwezig. De aanvallen zitten nog steeds onder de schouderknoppen en de kleding en wapens zijn legio maal twee, dus keuze genoeg. Als we echter kijken naar de skilltrees, dan zijn deze wat anders, en kan je al aanvoelen dat Yasuke en Naoe volledig anders spelen. Naoe heeft het met haar ninja-skills eerder voor ongezien vijanden omleggen en Yasuke is getraind als een bruut die zich een weg door alles baant.
Je kan als het ware zeggen dat Naoe speelt zoals de games voor Origins, daar waar stealth en onopvallende mesworpen de standaard waren, en dat Yasuke eerder speelt als onze vikingvriend - of vriendin - zoals in Valhalla.
De genoemde skilltrees zal je ook niet vrijspelen zoals vroeger. Je zal deze keer niet een sterke aanval vrijspelen, die onder een sneltoets plaatsen, en dan gewoon de sterkere versie kopen met vergaarde XP punten. De vaardigheden zijn nu onderverdeeld in niveaus van 'kennis'. En die kennis kan je zeer ruim beschouwen. Het verzamelen van verloren pagina's, of het bidden bij de Japanse versie van een kapelletje hoort er nu eenmaal bij en dwingt je om de omgeving verder uit te kammen. Je zal dus niet linea recta naar je doel kunnen afstormen, een hoop XP vergaren en zo sterker worden; het is nodig om de verdere niveaus te ontgrendelen als je effectief sterker wil worden.
Naoe, en later Yasuke, zullen in staat zijn om hun uitvalsbasis verder uit te bouwen met grondstoffen zoals hout, stro en mineralen. Je moet die dus ook zien te vergaren, onderweg, in vijandelijke kampen of kastelen, of je duidt één van je verkenners aan die dat gewoonweg zal ophalen op het einde van het seizoen - zomer, lente, winter, herfst. De synchronisatiepunten - eagle points - zullen nu ook dikwijls in vijandelijk gebied liggen. Dat wil zeggen dat het soms al een kunstje op zich is om deze te ontgrendelen, en ook een kunstje wordt om daaruit te raken als je een 'fast travel' hebt uitgevoerd.
Petje af voor het overzicht van de missiestructuur. In het begin zie je het niet aankomen, maar je krijgt een heus schema met de missies die met elkaar gekoppeld zijn. Of het nu gaat over boeven die zich in een bepaalde regio bevinden, of de queesten van personen in een gebied, of leden van een bepaalde groepering die je moet omleggen: alles wordt mooi en duidelijk weergegeven, alsook de te verdienen beloningen. Het vroegere klikken en 'uitrollen' lijkt hiermee tot het verleden, en dat is zeker geen slecht ding.
Graphics & Sound
De grafische kwaliteit vertoont grote overeenkomsten met Valhalla - Mirage heb ik niet gespeeld, dus kan ik niet vergelijken. De mooie omgevingen en verzichten zijn een lust voor het oog. Daar waar je met Eivor en diens paard je een weg kon banen doorheen de Britse bossen, gaat dat in deze Shadows een pak minder goed. Alles lijkt wat meer dichtbegroeid en het is dan ook geen slecht plan om op het paadje te blijven. Op het vlak van 'gezichten' zelf is wel weinig vooruitgang, al moeten we zeggen dat dat gewoonweg ook al goed was. De voicecast is goed, maar het stemmenwerk van de niet-protagonisten doet wel wat vraagtekens rijzen. Onze Japanse Naoe spreekt met een hese, Amerikaans getinte stem en onze Japanse vrienden die missies verdelen en dergelijke hebben een klassieke Aziatische klank - ik hoef daar geen tekeningetje bij te maken. Mij stoort het allerminst, maar het contrast is soms wel aanwezig.
Conclusie
Onze reis met Shadows brengt ons naar Japan en geeft je de optie om terug te grijpen naar de roots, als je Naoe uitbouwt tot een heuse moordenaar. Echter zijn er nog genoeg opties voor liefhebbers van bruut geweld die graag RPG's spelen, want die kunnen een volledig andere vechtstijl hanteren. Je krijgt een degelijk verhaal, misschien wel het beste van de laatste jaren, voorgeschoteld, al moeten we erbij vermelden dat het achtergrondverhaal doorheen de jaren volledig verwaterd is geraakt - weet je nog: Desmond en die appel en dergelijke? Ubisoft doet wat het kan: een mooi verhaal weergeven in een even mooie omgeving en breekt niet met de voorlopers van deze franchise.
Pluspunten
- Opnieuw de optie om als assassin uit de hoek te komen
- Verhaal nog altijd degelijk, al begint er wel wat slijt te zitten op de 'revenge'-methode
Minpunten
- Een overzicht van het verhaal met de precursors was leuk geweest
- Nog altijd dezelfde kritiek sinds Origins: klassieke AC mag niet kleiner zijn dan het RPG-gehalte
Reviewer: Heer_Vonck
