Doel van het spel
Zoveel mogelijk punten - kamers met punten - hebben op het einde van het spel.
Setup
Iedere speler neemt een set bruidskaarten. Je kan deze herkennen aan de verschillende bruiden op de achterzijde, of aan de verschillende kleuren als ze open liggen. In totaal moet je er tien hebben: waarden één tot negen, en een moordenaarskaart.
De kamerkaarten worden geschud en in een rooster van 3x3 gelegd. De andere kaarten liggen in de buurt gedekt.
Spelverloop
Iedere ronde/beurt bestaat uit twee fasen: de fluisterfase - hier wordt bepaald wie aan de beurt komt - en de actiefase - de speler die aan de beurt komt voert een actie uit.
Allereerst kiest elke speler een kaart. Wanneer iedereen gekozen heeft, wordt die getoond. De speler met de laagste waarde, die mag een actie uitvoeren. Opgelet: wanneer meerdere spelers dezelfde waarde tonen, dan vervallen deze kaarten. Komt het dus in een driespelerspel voor dat waarden 3, 3 en 6 getoond worden, dan zal de speler die waarde 6 gespeeld heeft aan de beurt zijn. Bruiden - of laten we spelers zeggen - kunnen ook de moordenaarskaart spelen. Die kaart is sowieso aan slag en krijgt de waarde van de hoogst gelegde kaart. Ook hier geldt: wanneer meerdere spelers de moordenaarskaart spelen, vervalt die.
In de actiefase hebben de spelers keuze uit drie acties:
- Verkennen: de speler mag twee kamerkaarten in het rooster bekijken, het is het best om dit zo stiekem mogelijk te doen;
- Ontmantelen: je draait één kamerkaart in het rooster om, hier zijn er verschillende mogelijkheden:
- Het is een groene kaart: hoera, twee punten erbij! Je legt deze kaart op je stapel kamerkaarten;
- Het is een boobytrap, een rode kaart: heeft jouw gespeelde kaart een hogere of dezelfde waarde dan degene op de boobytrap, dan is die kamerkaart voor jou en leg je deze op je stapel kamerkaarten. Is die lager, dan leg je die open op de genomen plaats in het rooster;
- Het is een witte kaart, een megaval: je krijgt de kaart - één punt - maar moet één van je handkaarten uit het spel verwijderen,
- Het is de bruidsschat, de kaart met waarde drie met gouden contouren: je legt de kaarten bij je stapel kamerkaarten en je kan ervoor kiezen om alles zo te laten, of om je stapel om te ruilen met een andere speler. Je mag hiervoor in je eigen stapel snuisteren, maar niet door de kamerkaarten van andere spelers.
- Confronteren: je kiest een andere speler en wil diens bovenste kaart van zijn kamerkaarten veroveren. Beide spelers kiezen een kaart. Als de kaart van de uitdager lager is dan die van de speler die is uitgedaagd, krijgt die de bovenste kaart van de kamerkaarten. In elk ander geval gebeurt er niets.
Na de fluisterfase en de actiefase worden de gespeelde kaarten op een stapel bij de spelers gelegd en gaan we weer over naar een nieuwe fluisterfase. Wanneer alle kaarten van een speler zouden gespeeld zijn, worden die gewoon weer op de hand genomen en heeft die opnieuw toegang tot alle kaarten - met uitzondering van een eventuele kaart die door een megaval uit het spel zou zijn. Als er een kaart uit het rooster zou zijn omdat een speler die genomen heeft, wordt die aangevuld door middel van de gedekte trekstapel.
Het spel stopt wanneer alle kaarten uit het hotel doorzocht zijn, dus wanneer ook alle kaarten uit het rooster uit het spel zijn. De speler die de meeste punten heeft, die wint het spel. Bij een gelijkspel wint de speler die de meeste kamerkaarten heeft.
Materialen
De materialen bestaan uit een hele hoop kaarten van standaardgrootte -en kwaliteit. We willen er wel bij zeggen dat onze stapels kaarten wel wat vervormd - warped - toekwamen, maar op zich was dit geen ergernis. De duistere sfeer van het spel wordt niet alleen neergelegd door de verschillende mysterieuze bruiden op de achtergrond, maar ook door het donkere gebruik van de kaarten. Het is ook handig dat de verschillende acties op de voorzijde van de bruidskaarten staat, naast de waarde. We kunnen hier al snel de verschillende acties 'verkennen, ontmantelen en confronteren' uit halen.
Conclusie
Honeymoon Hotel lijkt op het eerste zicht een gewoon kaartspel te zijn, maar niets is minder waar. Tijdens het spelen kijk je de andere spelers goed in de ogen om te achterhalen wat hun volgende zet is. Spelen ze een hoge kaart, of een lage? Zullen ze mij confronteren om mijn laatste kamerkaart te ontfutselen, en welke kaarten hebben ze nog in handen? Zou ik dan beter niet die lage kaart houden, of speel ik ze liever nu? Dit zijn vragen die steeds door je hoofd gaan en je probeert wel ergens wat bij te houden wie welke kaarten heeft gespeeld, maar het spreekt voor zich dat dat met meerdere spelers vrij moeilijk wordt. Ook ontstaat er een asymmetrie bij het opnieuw opnemen van de handkaarten wanneer iemand een confrontatie aangaat. Honeymoon Hotel is geen standaard 'escape room' in de zin dat je niet naar de oplossing van puzzels zoekt, maar zorgt eerder voor een sfeervolle avond - of filler, maar je houdt het nooit bij één potje - waarbij je medespelers de op te lossen puzzels zijn.
Overzicht
| Speelduur | Ongeveer een kwartiertje |
| Aantal Spelers | Twee tot zes |
| Moeilijkheidsgraad | Gemakkelijk |
| Voor wie? | Op het doosje staat +10, maar +8 gaat zeker ook |
Wij danken DarkPark voor het ontvangen van een reviewexemplaar.