Middle-earth: Shadow of War

Middle-earth: Shadow of Mordor groeide eerder onverwacht uit tot een topper. Dat was vooral te danken aan het uitgekiemde Nemesis-systeem dat deze avonturengame in een open wereld een aangename twist gaf. De missie van Middle-earth: Shadow of War was dus duidelijk: beter doen dan zijn voorganger door het Nemesis-systeem nog meer uit te bouwen. Of dat gelukt is, lees je in deze review.

 

De geteste versie is de PS4 versie.

Verhaal


In Middle-earth: Shadow of War trek je opnieuw de cape aan van Talion, de eenzame Ranger uit Mordor, en zijn zielsverwant Celebrimbor, de elf die de Ringen van de Macht met zijn eigen handen heeft gesmeed. Het woord zielsverwant is misschien niet zo goed gekozen, lichaamsverwant zou beter zijn want de twee delen één onsterfelijk lichaam dat vorm geeft aan The Bright Lord. Hun origineverhaal leerden we kennen tijdens Shadow of Mordor, toen Talion wraak wou nemen op The Black Hand, een marionet van Sauron die zijn gezin had uitgemoord. Nu is het tijd om een stapje hoger te gaan in de hiërarchie en de strijd aan te gaan met The Dark Lord zelf.

Het nieuwe verhaal start vrij abrupt op het moment dat The Bright Lord een nieuwe machtsring smeedt. Bij het voltooien van die ring maken Talion en Celebrimbor op eerder onaangename wijze kennis met Shelob, een half vrouw half spin, die net als het doodloze duo een appeltje te pellen heeft met Sauron. Shelob waarschuwt Talion dat Gondor bedreigd wordt door de legers van Sauron waardoor The Bright Lord niet alleen een aanval moet voorbereiden op Mordor, maar ook nog eens de verdediging van Gondor in zijn achterhoofd moet houden. Hopelijk zijn die twee doelen verenigbaar!



Vandaar geraakt een verhaal op gang dat moeite heeft om een correct tempo te vinden. Het eerste deel van het verhaal voelt aan als een proloog en het grootste deel van de personages die je ontmoet laten je eerder koud. Bovendien voel je die dreigende tegenstelling tussen het verdedigen van Gondor en het veroveren van Mordor wel doorschemeren in de dialogen tussen Talion en Celebrimbor, maar wordt daar voor de rest weinig mee gedaan. De relaties tussen de protagonisten worden niet echt op de proef gesteld, zoals je dat bijvoorbeeld wel had tussen Sam en Frodo in 'The Lord of the Rings'-trilogie, waar hun vriendschap getest werd door de lok naar macht van de ene ring. Het verhaal haalt met andere woorden geen Tolkien-waardig niveau. Zo een grote zonde is dat echter niet, want The Bright Lord blijft een fantastisch personage en het verhaal wordt gelukkig toch bedolven onder de gameplay!



Gameplay - One does not simply walk into Mordor


Talion en Celebrimbor willen dus Mordor veroveren en dan hebben ze twee dingen nodig. Ze moeten eerst en vooral hun eigen kracht opnieuw opbouwen, en daarnaast moeten ze een legertje orks, bij voorkeur een olijk legertje orks, rekruteren.

Talion + Celebrimbor = The Bright Lord


I am Batman


Shadow of War blijft in de eerste plaats een actiegame waarbij je The Bright Lord bestuurt in twee voorname activiteiten. De eerste activiteit is natuurlijk het bevechten van de orks en de andere onderdanen van Sauron. Hiervoor beschik je over een zwaard, een boog en de vechtkunsten van twee mannen in één lichaam. Als je een gevecht initieert dan start de free flow combat als ware je Batman uit de Arkham-series. Met een erg analoge besturing schakel je in geen tijd tientallen tegenstanders uit door zowel wild om je heen te slaan als tijdig in het defensief te gaan. Het is een systeem dat erg soepel en intuïtief werkt, en het wordt daarnaast nog eens sterk uitgebreid met enkele lichte RPG-elementen zodat je steeds met nieuwe vaardigheden het vechten gevarieerd kan houden. Al duurt het in het begin wel even voor je een hoop interessante vechtkunstjes bijeen hebt verzameld.

I am an assassin


Daarnaast kan The Bright Lord zijn tegenstanders ook uitschakelen door ze ongezien te besluipen. Als een huurmoordenaar beklim en bespring je de gebouwen om vanuit de hoogte je doelwitten één voor één om te leggen. Al is het wel zo dat je niet bepaald een erg vakkundige huurmoordenaar moet zijn. Veel van de orks lijken te lijden aan verziendheid, want je kan een doelwit van vooraan benaderen met een spurt om hem vervolgens nog steeds zogezegd ongezien te doden. Dat heeft natuurlijk ook wel zijn charme, want orks zijn nu eenmaal niet de meest opmerkzame wezens uit het Tolkien-universum, en op die manier blijft het sluipen in deze game erg eenvoudig zonder ooit frustrerend te worden.



De vijand van mijn vijand is mijn vriend


Ten slotte is er nog het Nemesis-systeem. Dit is zonder twijfel het kloppende hart van Shadow of War en het voegt een extra gelaagdheid toe aan de gehele gameplay. Het is meer dan waarschijnlijk de reden waarom je deze game koopt en het is zonder twijfel de reden waarom deze game verslavend kan worden.
 

Eat it, Jerry


In het kort uitgelegd zorgt dit Nemesis-systeem ervoor dat je jouw eigen ludieke of bloederige kortverhalen kan schrijven waarbij Talion de protagonist is en een willekeurige ork de antagonist. Loop je zo'n bijzondere ork, een Captain of Warchief, tegen het lijf dan opent er een pad met verschillende mogelijkheden. Dat pad kan erg kort zijn en kan eindigen in een vlugge dood van de onfortuinlijke ork. Misschien had het misbaksel net iets te vaak "Man Filth" naar jou geroepen, waardoor je zijn bestaan niet meer kon luchten. Dat pad kan ook langer zijn dan verwacht want sommige orks slagen erin om uit de greep van de dood te ontsnappen. Zo moet je er niet op rekenen dat een verbrandingsdood 100% effectief is, want voor je het weet staat daar plots voor jou een ork vol brandwonden die het vuur aanbidt en jou minacht. Dan weet je wat je moet doen ... Maar dat is lang niet alles! Misschien lig je wat te prutsen en ken je de zwakke plekken van je tegenstander niet omdat je jouw aanval niet goed hebt voorbereid. Dan bestaat de kans dat de ork als winnaar uit het gevecht komt en dat je er een nieuwe aartsvijand bij hebt. Dankzij de nieuw verworven reputatie kan diezelfde ork zelfs zijn hogere in rang van de troon stoten en in kracht toenemen, waardoor de uitdaging voor jou nog groter wordt. Voor je het weet ziet jouw verzameling orks er behoorlijk anders uit dan die van je vrienden!



Not today, Brian


Al die orks doden en de hiërarchie in hun stammen verstoren, dat is best wel fijn, maar met onthoofde tegenstanders kan je natuurlijk geen leger oprichten. Vandaar dat je, dankzij de kracht van je nieuw gesmeden ring, tegenstanders van een laag genoeg level naar jouw kamp kan overhalen. Zie je bijvoorbeeld een zingende ork die je absoluut in jouw leger wil hebben? Geen probleem, voor je het weet zingt hij aan jouw zijde. Word je in een hinderlaag gelopen door een huurmoordenaar? Wel, dan kan je van deze onvoorziene hindernis een opportuniteit maken. Versla de huurmoordenaar, rekruteer dat misbaksel en stuur hem vervolgens op missie om een andere kapitein te vermoorden. Al doende stijgen zowel jijzelf als je recent aangeworven collega in level. Ideaal om na verloop van tijd het lokale fort te bestormen van de Overlord en het gebied te veroveren. Is een tegenstander nog te hoog in level om te rekruteren, dan kan je hem eerst vernederen om al doende zijn level te verlagen en hem op een later tijdstip aan je bende toe te voegen. Let wel op want orks hebben er geen problemen mee om verraad te plegen. Dat kan je goed uitkomen, want je kan spionnen laten infiltreren in vijandige kampen, maar ze kunnen zich ook tegen jou keren. Ondergetekende maakte het bijvoorbeeld mee dat een gerekruteerde ork plots opdook en terug trouw zwoer aan Sauron. Op de koop toe bleef die verrader maar ontsnappen aan de dood en bleef die maar opduiken uit het niets. Argh! Ze weten bij Monolith Productions goed hoe je een aartsvijand moet creëren.

Graphics & Sound


Wie recent nog aan de slag is gegaan met Shadow of Mordor is het misschien opgevallen dat de toenmalige kaart eerder klein was en dat de omgeving grauw en ongevarieerd overkwam. Het was een van de zwakste punten van de eerste game. Dat euvel is godzijdank opgelost! Je vecht nu niet enkel aan de voorhoede van Mordor maar in heel Middle-Earth, meer specifiek in vijf gebieden gaande van de mensenstad Minas Ithil en de moerassen in Nurnen tot de vulkanische streek van Gorgoroth. Al die gebieden zien er compleet anders uit maar gedragen zich functioneel wel hetzelfde als kleine tot middelgrote kaarten waar je steeds een leger moet rekruteren. Visueel zijn deze gebieden aantrekkelijk, maar als je op details begint te letten - meer specifiek op mimiek en het inladen van texturen - dan stel je vast dat deze game nog niet meedoet met de grafische elite, maar storen doet dat nooit. Kortom, deze vijf gebieden zijn gewoon speeltuinen die zijn neergezet om het Nemesis-systeem aan het werk te zetten.




Waar ook veel variatie inzit zijn de orks. Deze komen er in alle groottes, in alle vormen, en in alle niveaus van geletterdheid. Er zit zelfs meer variatie in de orks dan in de menselijke figuren die je tegenkomt, en dat kan je zeker beschouwen als een groot pluspunt want dat gaat hand in hand met de gameplay. Het is nu eenmaal veel leuker om een ork te rekruteren die er visueel anders uitziet dan zijn soortgenoten. Of misschien filter je wel op andere criteria, en wil je een leger vol idioten inlijven of wil je een intellectuele ork aan je zijde als je lijfwacht. Dankzij de wijde variatie in orks en hun duistere gevoel voor humor kan je een wenslijst afvinken voor je persoonlijke leger. Erg geestig!

Ook de geluidseffecten en de stemacteurs zijn van een sterk en geestig niveau. De echoënde elfentaal en het geklingel van de zwaarden weerklinken bijvoorbeeld waarheidsgetrouw langs de geluidsbox van je controller, en het gebruik van komieken om de rollen te vertolken van de orks is een puike zet. Glimlachen doe je sowieso!



Conclusie


Middle-earth: Shadow of War is geen perfecte game. Het verhaal is eerder vergeetbaar, de free flow combat voelt net iets verfijnder in de Arkham-serie en het klimwerk uit de 'Assassin's Creed'-reeks oogt net iets sierlijker. Meng je deze elementen echter samen met het Nemesis-systeem en de olijke bende orks, dan kom je uit bij een belachelijk verslavende game die je moeilijk terug kan neerleggen. Middle-earth: Shadow of War is zeker en vast beter dan zijn voorganger en dat is vooral te danken aan de uitbreidingen in de omgevingen, de orks en het Nemesis-systeem.

Pluspunten


  • De verscheidenheid en humor van de orks
  • Het Nemesis-systeem
  • Misschien wel de beste Middle-Earth game die er is (geweest)


Minpunten


  • Verhaal raakt volledig ondergesneeuwd
  • Trage opbouw van de vaardigheden




Reviewer: Kenneth

Score

Verhaal
8/10
Gameplay
9.5/10
Grafisch
8.5/10
Geluid
9/10
Duur
9.5/10

Middle-earth: Shadow of War

Release
di 10 okt, 2017
Genre
Actie / Avontuur
Platform
ps4
Uitgever
Warner Bros. Interactive Entertainment
Ontwikkelaar
Monolith Productions

Score

Verhaal
8/10
Gameplay
9.5/10
Grafisch
8.5/10
Geluid
9/10
Duur
9.5/10