Guacamelee!

Deze indie-game zat bij Plus. De moeite waard of sla je deze beter over?

 

Verhaal – Blijf van El Presidente’s dochter!


Jij bent Juan, een simpele boer die heimelijk verliefd is op de dochter van El Presidente. Plots gebeurt er iets in het dorp. Het eerste wat jij doet is gaan kijken naar de schone deerne. Wat je daar aantreft had je zeker en vast niet verwacht. Daar staat Galaca (!?). Galaca is een skelet, gevlucht uit de onderwereld om niet alleen het rijk der doden en levenden met elkaar te laten versmelten. Neen, hij wil ook de dochter van de president ontvoeren. Dit is voor jou een brug te ver en wanneer je hem wil aanvallen doodt Galaca je zonder pardon. Echter in het rijk der doden wordt je geholpen door een nobele onbekende en met behulp van een magisch masker wordt je opnieuw levend. Let the battle begin!
Zoals je waarschijnlijk reeds aanvoelt, het verhaal is zeer dunnetjes. Doorheen je reis ontmoet je de verschillende handlangers van Galaca onder de vorm van eindbazen. Wanneer je deze verslaat vertellen ze een verhaaltje over zichzelf of over hun slechte baas, en soms krijg je er nog een extra kracht bij. In de game is er wel ruimte voorzien voor platvloerse humor waar de doorsnee gamer zich wel mee kan amuseren. Zo zijn er hier en daar ook kleine verwijzingen naar andere games.

 
   

Gameplay


Dit is ongetwijfeld het belangrijkste onderdeel van de game, en hier merk je waar de ontwikkelaars hun tijd hebben ingestoken. In het begin lijkt de game simpel en quasi kinderachtig. Als je echter wat aan het spelen bent merk je soms de drang om je controller door de tv te gooien.

Controls


Op zich is er weinig moeilijks aan de controls. Zo spring je met kruisje, sla je met het vierkantje en kan je een vijand vastgrijpen (en weggooien) met driehoekje. Echter vrij vroeg in de game komen er de zogenaamde special moves. Dit zijn allemaal combinaties die je kan maken met de bolletje-toets. Deze heb je niet alleen nodig om vijanden vlotter te verslaan, maar ook om bepaalde blokken kapot te slaan, of om zelfs verder of hoger te komen. Als je dan verder gaat in de game, zal je ook nog kunnen switchen naar een alternatieve dimensie.
Alleenstaand allemaal vrij simpel uit te voeren, het is wanneer je de verschillende combinaties vlot na elkaar moet uitvoeren, dat de moeilijkheidsgraad steil naar omhoog gaat.

Combo’s all the way


In de game kan het soms handig zijn om je vijanden geen kans te geven om repliek te geven aan je vuistslagen. En dit vooral bij de sterkere vijanden. Zo is het mogelijk om je gewone, maar ook je speciale aanvallen aan elkaar te rijgen tot een symfonie van combo’s. Dit komt dikwijls van pas tegen een eindbaas maar ook bij standaard vijanden.

   
   

Graphics & Sound


De graphics zijn zeer statisch en lijken wel weggeplukt uit het Nintendo 64 – tijdperk. Van vloeiende beelden wanneer je beweegt, of qua achtergrond is hier geen sprake. Ook steeds dezelfde soundtrack kan af en toe op je humeur werken. Het beeld valt nog te vergeven, maar wat meer verschillende liedjes konden toch geen kwaad? Tijdens de tussenfilmpjes praten de figuren niet echt, ze communiceren met elkaar met behulp van tekstballonnetjes.

Conclusie – Verslavend en frustrerend


Op het eerste zicht een kinderachtige game, maar wanneer deze je in zijn greep krijgt werkt hij op twee manieren: verslavend en frustrerend. Voor gamers die geen uitdaging uit de weg willen gaan behaal je platinum op een 12 uur. Let wel, je kan de game direct op Hard beginnen, mits je wat opzoekingswerk verricht.

+ punten


  • Verslavend
  • Gratis bij plus
  • Blinkt uit in zijn eenvoud
  • Offline co-op


- punten


  • Grafisch achterhaald
  • Geen afwisseling van soundtrack
  • Verhaal is wel heel dun




Reviewer: Heer_Vonck

Score

Verhaal
6.5/10
Gameplay
9/10
Grafisch
7/10
Geluid
6/10
Duur
8.5/10

Guacamelee!

Release
do 08 aug, 2013
Genre
Platform
Platform
ps3 vita
Uitgever
Drinkbox Studios
Ontwikkelaar
Drinkbox Studios

Score

Verhaal
6.5/10
Gameplay
9/10
Grafisch
7/10
Geluid
6/10
Duur
8.5/10