De geteste versie is de PS4 versie.
Verhaal - Nepotisme
Het verhaal start met Sophie, een jonge vrouw die net de handelszaak van haar overleden grootmoeder heeft overgenomen. Haar oma was een succesrijke alchemist die de lokale bevolking hielp met haar recepten voor allerhande pijntjes en kwaaltjes. Sophie droomt ervan om net als haar oma iedereen te kunnen helpen met haar aangeleerde alchemistische kunstjes, maar voorlopig mist ze enigszins de nodige vaardigheden. Vooraleer ze dezelfde reputatie als haar grootmoeder wil verwerven, zal ze eerst haar technieken moeten perfectioneren. Maar wie leert het haar? Gelukkig krijgt haar alledaagse alchemistische praktijk een levensveranderende wending wanneer een pratend boek haar gevleugelde intrede maakt. Dit boek, genaamd Plachta, kent bijzonder veel af van alchemie, maar lijdt ongelukkigerwijs onder amnesie. Van zodra Sophie nieuwe recepten in het sprekende boek noteert keren fragmenten van haar geheugen terug. Eén van die herinneringen is kennis over een magische ketel die de gebruiker enorme alchemistische kennis verleent. Maar natuurlijk kent Plachta de locatie van deze ketel niet. En, aldus, gaat Sophie aan het werk, om enerzijds Plachta's geheugen te herstellen en anderzijds om een groots alchemist te worden.
Je merkt misschien al correct op dat er nergens sprake is van een levensbedreigend kwaad, geen epische formatie van een inquisitie, geen wereldwijde oorlog... Dat is typisch voor de Atelier reeks. Het vertelt bij voorkeur verhalen die dichter bij het echte leven staan. Luchtige verhalen over hoe een jonge vrouw haar beste beentje voorzet om haar gemeenschap te helpen. Het staat daarmee in sterk contrast met de meeste andere RPG's en zal daarom zelfs niet voor de doorsnee JRPG-gamer weggelegd zijn. Als je dit verhaal aanvat, verwacht je dan aan een onthaastende trip, zonder voorttrekkende factor. Maar daar is op zich niks verkeerd aan.
Gameplay
De gameplay sluit op dat vlak ook perfect aan bij het verhaal. Het zorgt voor een eerder zen-gevoel, zodat je de game gemakkelijk kan spelen op "luiere" momenten. Misschien een mooie afwisseling als het even niet goed gaat op de online slagvelden van Overwatch.
Er hangt alchemie in de lucht
Een belangrijk onderdeel van de gameplay is - hoe kan het ook anders - de alchemie. Waar andere RPG's alchemie aanbieden als een soort optie om je eigen toverdrankjes te maken zodat je ze niet moet kopen, is het hier het hele ophangpunt van het verhaal en de gameplay. Het is Sophie's leven! In principe wijkt het hele concept achter het brouwen van drankjes en bommen niet af van de gemiddelde game. Je gooit wat grondstoffen bijeen en je creëert op die manier handige items gaande van levenselixir en allerhande type explosieven tot handige gebruiksvoorwerpen zoals edele metalen en statistiek-verbeterende snuisterijen. Om het alchemistische proces ietwat aantrekkelijker te maken heeft men een tetris-achtig spelletje toegevoegd aan het hele kookproces. Bij het maken van een item krijg je een vier op vier rooster dat je zo efficiënt mogelijk moet vullen met onregelmatige figuren. Hoe efficiënter je het rooster opvult, des te beter de karakteristieken van je eindproduct. Afhankelijk van de gebruikte items en van de gehanteerde ketel verschilt deze mini-game lichtjes van bereiding tot bereiding. Op die manier wordt het tetris-achtige spelletje afwisselend gehouden.
En er hangt, jawel, alweer Turn-Based Combat in de lucht
Alchemie kan geen items uit het luchtledige tevoorschijn toveren, en dus moet Sophie er in haar leefwereld op uittrekken om grondstoffen te verzamelen. Op die manier wordt de turn-based combat in het geheel verweven, want die leefwereld zit vol met ludiek ogende en kleurrijke monsters. Maar Sophie is niet de meest strijdvaardige persoonlijkheid en dus trekt ze er steeds op uit met een bende vrienden en kennissen om de lokale fauna het hoofd te bieden. Word je belaagd tijdens een van je oogsten, dan start er een typisch turn-based gevecht, waarbij iedereen één beurt krijgt, vrienden en vijanden gelijk. Om te starten kies je of jouw personages in offensieve of in defensieve posities staan. In het eerste geval leveren en ontvangen ze meer schade, en in het laatste geval kunnen ze meer klappen incasseren maar halen hun eigen aanvallen ook minder uit. Door met je bende van vier steeds te experimenteren in afwisselend offensieve en defensieve houdingen, kan je op zoek gaan naar optimale linking mechanismen tussen je team. Zo zoek je de beste manier om te verdedigen en aan te vallen. Vervolgens kan elk van je vier personages kiezen uit vijf verschillende handelingen: aanvallen, fysiek verdedigen, een item gebruiken dat Sophie bereid heeft, een speciale vaardigheid activeren, of wegvluchten. En dat doe je tot alle tegenstanders knock-out geslagen zijn.
Deze RPG houdt dus vast aan de veilige formule, maar werkt deze wel goed uit. De besturing is niet button-bash gevoelig, want als je jouw team niet op elkaar laat inspelen dan eindigt het velduitstapje en verlies je de helft van jouw verzamelde items. Elke tegenstander, van de kleinste kleurrijke bal tot de stoerste liefelijkste draken vereisen jouw aandacht. Ten minste als je level niet aanzienlijk hoger is dan dat van de tegenstander. Bovendien wordt de combat steeds een beetje gevarieerd gehouden met de incorporatie van een dag-nacht cyclus, een kalender, en weereffecten. Afhankelijk van het weertype, het uur van de dag, en de dag in de week, zal je andere grondstoffen kunnen oogsten en andere tegenstanders tegen het lijf lopen. Zo vind je soms enkel in het weekend (twee van in totaal vijf dagen in de week) of op een regenachtige nacht het item dat je nodig hebt.
Graphics & Sound
Op audiovisueel vlak krijg je de gewoonlijke net afgewerkte animetekeningen en opgewekte deuntjes. Allebei steeds van de gekende middelmaat, zonder ooit echt lelijk te zijn, maar ook nooit memorabel. De wereld van Sophie is kleurrijk, liefelijk en gevarieerd, maar blijft net als het verhaal iets te dicht bij het alledaagse om een hoge score te rechtvaardigen. Hetzelfde kan gezegd worden van de soundtrack. Sapioseksuelen en niet-Japanners hebben bovendien geluk. Er werd gezorgd voor een Engelstalige make-over en er wordt voornamelijk gefocust op de herseninhoud van de vrouwelijke personages en niet zozeer op hun boezemformaat. We hebben het al eens anders meegemaakt in dit type JRPG's.
Conclusie
Weken van vijf dagen met twee dagen weekend (we negeren even dat Sophie gewoon doorwerkt in het weekend), een uitdagende job waarbij je alle dagen kan bijleren en al doende je omgevingen kan helpen, een omgeving die bovendien nog eens fijn is om in te verblijven... Voor het echte leven tekenen we er direct voor. Voor een kort verblijf in de gamewereld ligt dat evenwel iets anders. Wie op zoek is naar een onthaastende trip in een liefelijke wereld zonder levensbedreigend kwaad, en gelukkig ook zonder Japanse absurditeit, vindt met Atelier Sophie zijn of haar bakje troost. Wie in is voor flitsende rollercoaster actie of een legendarisch epos kan alvast passen. Twijfel je dan toch nog of deze JRPG jouw ding is? Ga dan even langs bij onze lokale weeabo in wording, Kelthor, en vraag hem om raad.
Pluspunten
- Close-to-earth verhaal
- Ontspannende en button-bash vrije gameplay
- Solide gameplay...
Minpunten
- ...die wat memorabele elementen mist
- Net als het saaiere verhaal
Reviewer: Kenneth
