Until Dawn

Deze Until Dawn zit er al een tijdje aan te komen. Een horrorgame die de naam waardig is, of een flauw afkooksel? Dat lees je hier!

 

Verhaal


We bevinden ons in een eenzame hut, op een afgelegen berg. Enkele tieners maken plezier zoals zij alleen dat doen: met overmatig drankgebruik en seksueel getinte grappen. Hannah, één van de meisjes die verliefd is op Mike, wordt het slachtoffer van zo'n wrede grap. Zij kan het niet aan en loopt naar buiten, achternagezeten door haar tweelingzus Beth. Beide meisjes beseffen niet dat zij op een afgrond afstevenen en komen gruwelijk ten val.



Nu, een jaar later, nodigt Josh, de broer van de tweeling, iedereen opnieuw uit met als reden alles achter zich te laten en een groot feest te bouwen ter hunner nagedachtenis. Josh is al op locatie, en de zeven anderen trotseren de sneeuw, kou, én de berg en vervoegen zich bij hem. Wanneer alle vrienden gearriveerd zijn, beginnen er zich rare dingen af te spelen. Zijn zij wel de enigen op de berg? Worden zij bespied door één of andere gek, of is er meer aan de hand?



We trachten niet te veel van het verhaal toe te lichten in deze review. Wel kan gezegd worden dat er meerdere verhaallijnen verweven zitten in deze game. Zo heb je uiteraard het hoofdverhaal rond deze acht vrienden, maar her en der zijn er items verspreid, die je een beter inzicht kunnen verschaffen in het verleden van de berg, of over de ongeïnviteerde gast.

Gameplay


De vergelijking met deze game en Heavy Rain wordt dikwijls aangehaald: zo zijn er de keuzes die je moet maken, en het is mogelijk dat je personages sterven. Daarnaast spelen beide games meer als interactieve film - met ook The Order 1886 in dat rijtje. In Until Dawn neem je bezit van acht figuren en zal je veel meer keuzes moeten maken. Die keuzes maak je meestal door met de rechterknuppel naar links of rechts te bewegen. In tegenstelling tot Heavy Rain worden je personages veel meer belaagd. Wanneer dit gebeurt zal je de actieknoppen zeer snel moeten indrukken, of, wat zeker een toevoeging is, de controller onbeweeglijk houden. Deze game is daardoor een pak intenser dan Heavy Rain.

Zoals gezegd zal je in deze game ook nog allerhande objecten vinden die meer toelichten omtrent het verleden van de berg, de gek die je achterna zit, en ook nog enkele feitjes van de verdwenen tweeling. Een leuke toevoeging zijn de zogenaamde Totems die je doorheen de game kan vinden.

See The Future - Keep Them Alive


Deze totems kan je onderverdelen in 5 types: zwarte, bruine, rode, gele en witte. Al deze totems tonen een potentiële toekomst. Zo tonen de zwarte een potentiële dood van het gespeelde personage, bruine die van een vriend, rode tonen gevaar, gele dienen als een gids of advies dat je beter opvolgt, en de witte totems voorspellen goed geluk.

Met behulp van deze items - die je beter vindt dan laat liggen - kan je je keuzes afstellen op hetgeen dat je weet, of gezien hebt in de toekomst. Hierdoor zal je in staat zijn om de vrienden nog een beetje langer in leven te houden. Of net niet?




Vlindereffect


Deze game maakt dankbaar gebruik van het vlindereffect. Het concept is vrij simpel: de vlinder klapt met zijn vleugels en is zo verantwoordelijk voor een orkaan aan de andere kant van de wereld. Hier wordt dit effect vertaald door de keuzes die je als één van de acht personages maakt. Zo kan je bijvoorbeeld iemand schofferen, en deze kan zich na enkele hoofdstukken wreken, met alle gevolgen van dien. Zo kan je ook andere gunstig stemmen, waardoor zij je misschien later kunnen helpen. Alle keuzes die je maakt, goede én slechte, hebben hun gevolg in Until Dawn, en soms met een niet-voorziene uitkomst...



Wéér een donker paadje?


Zoals het een horrorsetting betaamt, zullen de tieners veel tijd vullen met het zoeken naar allerhande handige voorwerpen, of gewoon trachten hun weg te vinden doorheen de donkere paadjes, donkere tunnels, donkere hallen... In het begin van de game draagt deze factor zeker bij aan de algemene setting van de game. Maar na een tijdje ga je als speler toch denken: "Weer een donker paadje?" Hierdoor moet de game wat aan gameplay inboeten, want soms lijkt het alsof je het grootste gedeelte gewoon in het donker aan het wandelen bent. Deze mening is echter louter subjectief, want sommige mensen zullen griezelen bij het idee of concept dat er iets kan gebeuren in deze donkere contreien.




Graphics & Sound


Grafisch gezien hoort deze game zeker bij de top. Vooral de omgevingen, de sneeuw en de setting op zich zijn schitterend uitgewerkt. De personages echter hadden wat meer afgewerkt mogen zijn. We weten dat zij geïnspireerd zijn door echte acteurs, maar toch missen ze enige afwerking/aflijning. Zo was de grafische kwaliteit van The Order, die ook speelde zoals een film, een pak hoger.

Qua geluid kan het niet veel beter dan dit. De - al dan niet terechte - dreigende muziek die soms opwelt, de geluiden die je kan horen in een bosrijke omgeving of in verlaten tunnels, alles is aanwezig, en dat is belangrijk voor een sfeervolle game zoals deze.



Conclusie


Wat mij betreft heb je drie soorten horror. Zo heb je de horror uit de jaren '50 en '60 die het meer moeten hebben van het idee dat er iets kan gebeuren. Zo zal je maar aan het douchen zijn wanneer er plots een psychopaat met een scherp mes aan de andere kant van het gordijn staat, of zo zal je het maar meemaken als plotseling alle vogels zich tegen je keren. Een tweede soort is degene die het moet hebben van een (bovennatuurlijke) psychopaat of van wezens die tevoorschijn komen uit de diepste krochten van de hel. In de jaren '00 maakte een nieuw type zijn opmars. Hier werd minder aandacht besteed aan het algemeen concept, zolang de kijker maar gedegouteerd werd door wansmakelijke beelden, denk maar aan Saw, Hostel of Train.

Until Dawn is echter een gezonde mix van al deze types, alhoewel het verhaal het soms meer moet hebben van het tweede type. De setting en schrikelementen zijn zeer goed uitgekozen en uitgediept, grotendeels door het dreigende achtergrondgeluid en de geluidseffecten. Grafisch gezien wordt de bal hier en daar was misslagen, maar daar zien we graag doorheen. Jammer genoeg vertoef je meer dan eens in donkere gebieden en kan dit soms wat aanvoelen alsof de tijdsduur wat uitgerekt wordt.

Al bij al is dit een game die je zeker moet gespeeld hebben, al is het maar door het summiere aanbod van dit type games. In het begin kan de game wat overweldigend en verwarrend overkomen, mede door de acht verschillende figuren waarmee je rekening moet houden. Omwille van de verschillende keuzes, en de daarmee gepaard gaande uitkomsten, is het de moeite om de game meer dan één keer te spelen. Je kan rekenen op een tiental uur als je de game de eerste keer gaat doorlopen.

Pluspunten


  • Goede setting
  • Herspeelbaar
  • Butterfly effect / Totems


Minpunten


  • Soms, vooral in het begin, verwarrend
  • Véél donkere gangetjes




Reviewer: Heer_Vonck

Score

Verhaal
8.5/10
Gameplay
9/10
Grafisch
9/10
Geluid
9.5/10
Duur
8/10

Until Dawn

Release
vr 28 aug, 2015
Genre
Survival / Horror
Platform
ps4
Uitgever
Sony Computer Entertainment
Ontwikkelaar
Supermassive Games

Score

Verhaal
8.5/10
Gameplay
9/10
Grafisch
9/10
Geluid
9.5/10
Duur
8/10