De geteste versie is de PS4 versie.
Verhaal
We situeren ons in een tijdperk waar machines volop - nog meer dan nu - geïntegreerd zijn in de maatschappij. Men heeft bij wijze van spreke zelfs een robot nodig om een toiletbezoek succesvol af te ronden... Maar plots gaat het mis. Alle machines krijgen vreemde gedragingen en hebben zelfs vijandige intenties naar de mens toe. Bij hen zijn ook de Mighty Nrs., of toch van 1 tot 8, Nr. 9 lijkt onaangetast te zijn. Jij neemt dan ook de rol aan van deze mensachtige robot en strijdt tegen de machines die van het juiste pad afdwalen, en je begint met op zoek te gaan naar de andere Mighty Nrs.
Het verhaal neemt, zoals je waarschijnlijk al kan vermoeden, weinig onverwachte wendingen zodat deze vooral als lineair kan beschouwd worden. We merken op dat de doelgroep van deze game toch de iets jongere gamer is, en niet diegenen die de eerste Megaman nog gespeeld hebben.
Gameplay
De gameplay van deze game is vrij rechttoe rechtaan. Aangezien het een 2D-platformer is, wordt er gebruik gemaakt van de standaardtoetsen voor dit type game: vierkantje is een aanval, kruisje springen, etc. Je kan echter nog speciale aanvallen uitvoeren met behulp van de achterste schouderknoppen in combinatie met de actieknoppen.
Wanneer je vijanden verzwakt, kan je deze ook aanvallen met een soort Dash-aanval zodat je hun Xel neemt. Deze Xel bouwt zich op en is in staat, eens geactiveerd, om dienst te doen als medkit en Nr. 9 volledig te genezen. Jammer genoeg wordt nergens in de game goed uitgelegd wat het juist is, en hoe je het moet gebruiken. De vijanden, eens verslagen, laten af en toe boosters vallen. Hiermee kan je sneller bewegen, of heb je bijvoorbeeld een grotere vuurkracht.
Je kan van in het begin de stage kiezen waar je start. Je kan zo eerst Nr. 8 aanpakken en daarna Nr. 2, enz... Die keuze ligt volledig aan jou. Verder heb je ook nog een speciaal 'virtueel' oefenterrein waar je bepaalde uitdagingen kan voltooien. Deze zijn van het allure 'voltooi het level in een bepaalde tijd', 'elimineer alle vijanden', ... Veel zal je hier echter niet vertoeven, want hier lijken de omgevingen steeds zeer goed op elkaar, en veel afwisseling biedt deze modus niet.
Dark Souls No. 9?
Deze reviewer heeft ondertussen al wat games op zijn palmares staan, en dit van alle types. Ook van 2D-platformers heb ik ondertussen al wat kaas gegeten, maar de moeilijkheidsgraad van het platformgedeelte is er eentje om U tegen te zeggen. Ik ben niet van een kleintje vervaard, maar in quasi alle omgevingen kom je in een gedeelte waar je ofwel zo snel mogelijk of zo behendig mogelijk... moet door geraken. Ikzelf had er veel moeite mee, en aangezien de PEGI +12 is, en de fijne motoriek van jongeren weliswaar iets sneller is, lijkt het me zeer moeilijk om bepaalde delen van het spel tot een goed einde te brengen. Je wordt zeer ongenadig afgestraft omwille van kleine foutjes. Wanneer je bijvoorbeeld tijdens een sprong geraakt wordt door een tegenstander, dan springt Nr. 9 even opzij en belandt hij zo in een afgrond. Dit resulteert uiteraard in het opnieuw beginnen van dat gedeelte. En zo zijn er een heleboel voorbeelden en elke stage heeft minstens één zo'n gedeelte. Op zich weinig verkeerd mee, ware het niet dat je maar een beperkt aantal levens hebt en dat frustratie hier de kop even komt opsteken.
Graphics & Sound
Hoewel de omgevingen steeds verschillend en kleurrijk zijn, en hiermee hun doelgroep niet missen, ziet het geoefende oog toch dat er hier en daar wat texturen missen, met name bij de personages. Die zijn omgeven door een ietwat witte gloed, en het lijkt alsof de personages hiermee op de achtergrond geplakt zijn, en zelfs wat aan het loskomen zijn.
De geluiden die de personages maken zijn best OK. Jammer genoeg springt de game auditief niet boven de middenmoot uit. Een goede soundtrack mankeert, zeker bij de boss battles.
Conclusie
Velen hebben op deze Mighty Nr. 9 gewacht, en na het eerste uitstel werd deze snel met argusogen bekeken. De game biedt op zich wel de gameplay van toen, maar op een veel moeilijker niveau, met name de platformgedeeltes. Middelmatige graphics en dito sound zorgen ervoor dat de game eerder rond de middelmaat blijft hangen. Je kan de game uitspelen op een vijf à zes uur. Dan heb je nog de challenges, als de platformgedeeltes vlot lukken en je je door de frustratie heen kan bijten uiteraard.
Pluspunten
- Retro look
- Eenvoudige besturing
Minpunten
- Platformgedeeltes te moeilijk
- Weinig uitleg over Xel en het gebruik ervan
- Kort
Reviewer: Heer_Vonck
