De geteste versie is de PS5 versie.
Verhaal
Jij bent één van de vele soldaten die naar het front wordt gestuurd tijdens WOI. Je strijdt aan de kant van de Duitsers en moet niet alleen - en je doet alles ook alléén - de vijanden ontwijken, maar ook gruwelijke wezens aan het front ontlopen.
Het spel speelt zich af op twee vlakken want soms wordt je gekatapulteerd naar het verleden - of is het de toekomst - waarbij je in een leeg huis ronddwaalt en zo meer te weten komt over je familie: je opa als oorlogsheld, je gek geworden moeder en je vader die de schande van de familie is...
Gameplay
De gameplay van Ad Infinitum is er eentje die bekend is als een Walking Simulator. Op zich is er weinig gameplay te bespeuren, enkel het af en toe vluchten van specifieke vijanden en het oplossen van raadsels en puzzels om voortgang te boeken in het verhaal. De puzzels an sich zijn niet onoverkomelijk moeilijk, maar als je een bepaald object niet direct vindt, kan dat voor enige frustratie zorgen, want je blijft dan in hetzelfde gebied ronddwalen.
Graphics & Sound
De grafische kwaliteit is zeker niet top, maar voldoende voor de horrorsetting die de game tracht neer te zetten. De audio biedt hierbij mooi ondersteuning en zorgt bijtijds voor beklijvende momenten. Dat de wegmarkeringen in de loopgraven ook in het Duits zijn, draagt zeker bij tot de algemene sfeer.
Conclusie
Ad Infinitum is in wezen een triest verhaal van een Duitse soldaat dat je op een zestal uur zal ontrafelen. Veel meer dan een walking simulator is dit in feite niet, maar de ontwikkelaars mikken eerder op een ervaring, dan op een volbloed-game. Heb je zes uurtjes de tijd, dan is deze zeker de moeite om eens uit te proberen.
Pluspunten
- Snijdt een ongemakkelijk hoofdstuk uit de geschiedenis aan
- Sfeer
Minpunten
- Frustratie als een puzzel niet direct lukt, of je een object niet vindt
- Voor sommigen zal deze te weinig gameplay bieden
Reviewer: Heer_Vonck