Wolfenstein: The New Order

Is nazi's overhoop knallen vandaag nog relevant? De overgrootvader van deze game was het begin van alle first person shooter-games. Maar hoe vergaat het deze nakomeling?

 

Verhaal – Achtung!


1946. De geallieerden vallen één van ’s werelds sadistische schuilplaatsen (Deathshead) aan. Jij bent één van de stoere soldaten: William Joseph Blazkowicz, een boom van een vent. Je zit samen met Fergus, een blijkbaar gestoorde piloot, in een vliegtuig, onderweg naar het fort van Deathshead. Je wordt uit de lucht geknald, maar kan met een spectaculaire actie in een  ander vliegtuig springen. Daar ontmoet je de jonge en schuchtere soldaat Wyatt.




Jullie komen aan bij het fort van Deathshead en jullie overmannen het fort. Echter op een bepaald ogenblik loopt het mis… Je bevindt je in een soort kliniek / laboratorium. Hier geraak je in een val en het laatste dat je ziet is het hoofd van de sadistische moordenaar die door het raampje tuurt. Wanneer je ontwaakt wordt het snel duidelijk dat je overmand bent en Deathshead dwingt je om te kiezen tussen één van je kompanen (Fergus of Wyatt). Na je beslissing wordt het slachtoffer zorgvuldig voor je ogen gedissecteerd. Hierna verlaat de moordenaar de kamer en ben je in staat om de achtergebleven soldaat te overmannen en weg te vluchten. Helaas wordt je tijdens je vlucht door wegvliegend puin geraakt en beland je in een coma.

14 jaar later ontwaak je. In een wereld waar de nazi’s gewonnen hebben en de wereld overgenomen hebben. Er rest je nog één ding… Wraak nemen, en hierbij zoveel mogelijk nazi’s de dieperik insleuren.

Het verhaal neemt ongeveer halfweg een rare, iets ver (misschien té ver) gezochte wending waardoor het verhaal wat op de achtergrond wordt geduwd. De settings van de verschillende hoofdstukken zijn steeds schitterend uitgewerkt, waardoor de game nooit saai aanvoelt. Zoals je hierboven kan lezen zal je een ingrijpende beslissing moeten nemen en hierdoor is het mogelijk om in twee tijdlijnen de game te doorspelen. De gameplay tussen beide verandert lichtjes en kleine onderdelen van het verhaal worden gewijzigd. Hierdoor zal je de game tweemaal willen beëindigen.





Gameplay – Los gehen!


Qua gameplay laat deze game zich bedienen zoals de meeste shooters. Echter richt en schiet je met L2 en R2 i.p.v. L1 en R1. Granaten gooien en mêlee-acties horen er nu ook eenmaal bij. Daarnaast zal je tijdens de missies verschillende items kunnen vinden: schatten, platen en bepaalde coderingen. Deze laatste zullen je in staat stellen om alternatieve modi vrij te spelen. De game onderscheidt zich van zijn concurrentie op twee manieren:

Minder realisme – Meer fun


Een eerste manier waarin deze shooter van de andere hedendaagse shooters verschilt, is het feit dat je vele wapens kan meezeulen. Zo kan je tegelijkertijd twee machinegeweren, twee shotguns, een hoopje messen en granaten, pistolen en nog meer explosief materiaal in je rugzakje stoppen. Dit was bij de eerste First Person Shooters (Wolfenstein, Doom) wel vrij standaard, maar de hedendaagse shooter leent zich meer naar de werkelijkheid en laat je meestal maximum drie wapens meenemen. Hier dus niet, en dit aspect alleen draagt al bij tot een hele hoop fun. Zo kan je ook machinegeweren en zelfs shotguns dual wielden. Zoals je al voelt aankomen: onrealistisch, maar fun!

Get New Skills


Zoals in sommige shooters zal je ook in deze Wolfenstein bepaalde vaardigheden kunnen vrijspelen. Maar dit gebeurt niet op de klassieke manier via de omzetting van skill poins of experience points in vrijgespeelde vaardigheden. Je krijgt extra perks door het vervullen van allerlei mini-opdrachten in de vorm van: dood 15 vijanden met een bepaald wapen, dood 5 vijanden op een specifieke manier en ga zo maar door. Uiteindelijk heb je vier skill trees waarbij je alles kan vrijspelen als je alle mini-opdrachtjes hebt volbracht. Fris en vernieuwend!

Wat soms irritant kan zijn is het wapenwiel. Zo zal het meermaals voorvallen dat wanneer je munitie voor een bepaald wapen op is, en je scrollt via driehoekje naar je vorige wapen dat ook al leeg was, dat je het wapenwiel zal moeten openen en dikwijls zal dit ook je einde betekenen als je omringd wordt door te veel vijanden. Het was simpeler geweest als je zou overschakelen naar een wapen waar je wél nog munitie voor had.




Graphics & Sound


Op dit gebied worden we op de PS4 verwend. Laten we hopen dat dit de nieuwe standaard wordt voor alles toekomstige games. De omgevingen zijn meestal verwoestbaar, alles is mooi afgelijnd en gedetailleerd en de tussenfilmpjes zijn een plezier om naar te kijken. Kleine foutjes in de lipsync en af en toe wat wazig beeld van veraf, maar dit gebeurt zeer zelden.

Conclusie – Niet revolutionair, maar evolutionair!


Ontketent deze game, net als zijn voorvader, een revolutie? Kortweg: neen. Waarom? Daarvoor bestaan er gewoonweg al veel te veel games in het genre. Vijfentwintig jaar geleden was het de eerste in zijn soort, dus was deze game vrij uniek. Deze game is dan misschien geen revolutie, maar hopelijk wel een evolutie. Dit zou de standaard moeten zijn van iedere game die anno 2014 uitgebracht wordt. Een goed verhaal, stevige gameplay, schitterend beeld en geluid, maar vooral iets wat we tegenwoordig vergeten: dikke FUN! Inderdaad in hoofdletters! Deze game zal je voornamelijk omwille van dit aspect (maar ook o.b.v.de andere) tweemaal uitspelen. Je doorloopt de game in 10 – 12 uur, als je alles wil ontdekken zal je ongeveer het dubbele nodig hebben.

Pluspunten


  • Grafisch schitterend
  • Nazi’s overhoop knallen blijft cool
  • Hoge funfactor


Minpunten


  • Elke game die je na deze speelt zal minder goed lijken dan hij effectief is






Reviewer: Heer_Vonck

Score

Verhaal
8/10
Gameplay
8.5/10
Grafisch
9/10
Geluid
9/10
Duur
8/10

Wolfenstein: The New Order

Release
di 20 mei, 2014
Genre
Shooter
Platform
ps3 ps4
Uitgever
Bethesda
Ontwikkelaar
MachineGames

Score

Verhaal
8/10
Gameplay
8.5/10
Grafisch
9/10
Geluid
9/10
Duur
8/10

Wolfenstein: The New Order kopen?