Psycho-Pass: Mandatory Happiness

De geteste versie is de PS4 versie.

Verhaal

Psycho-Pass is een behoorlijk bekende animereeks die ondertussen al een rijke TV-geschiedenis geniet. Het verhaal van deze serie situeert zich in een dystopische wereld, waar verschillende werelddelen lijden onder conflict en armoede. Japan is het enige gebied waar enigszins de vrede en welvaart bewaard worden, zogezegd dankzij het lokaal gebruikte Sibyl systeem. Dit vernuftig stukje software is enerzijds in staat om mensen te leiden op hun pad van maximaal geluk door hen psychologisch binnenstebuiten te keren. Anderzijds wordt dit systeem gebruikt om de bevolking Big Brother gewijs gade te slaan. Elke inwoner van Japan wordt namelijk in de gaten gehouden op basis van hun Hue level. Dit is een stressniveau of mentale diagnostische parameter die in staat is om potentiële criminelen op te sporen. Van zodra een persoon een zekere drempel overschrijdt worden ze geneutraliseerd door de politie en in een gesloten instelling opgenomen voor heropvoeding. In het slechtste geval worden de latente criminelen zelfs stante pede om het leven gebracht. Dat terwijl ze nog niet eens een misdaad hebben begaan. Moreel zware kwesties zijn dus dagelijkse kost in deze reeks.



De animereeks zelf toont het relaas van een team van agenten die binnen dit systeem optreden als de filter tussen de latente criminelen en de maatschappij. Maar in deze Mandatory Happiness ga je niet aan de slag met de bekende personages. In de plaats daarvan worden drie nieuwe figuren geďntroduceerd in dit universum. Twee protagonisten waartussen jij moet kiezen met wie je aan de slag wil gaan, en één antagonist. De twee protagonisten komen allebei op hun eigen manier terecht in het bekende team van Psycho-Pass. De man, genaamd Takuma Tsurugi, is een latente crimineel die als Enforcer aan de slag gaat bij de politie. Hij greep de kans met beiden handen om de gesloten instelling te verlaten in ruil voor zijn dienst als wetsdienaar, en ondertussen maakt hij ook van de gelegenheid gebruik om zijn verdwenen jeugdliefde op te sporen. De vrouw, genaamd Nadeshiko Kugatachi, werkte blijkbaar al veel eerder als inspecteur bij de politie, maar lijdt van in het begin van de game aan lange termijn geheugenverlies. Zij probeert dus vooral haar verleden terug te halen, terwijl ze ondertussen haar functie binnen het onderzoeksteam vervult. Gedurende de onderzoeken ontstaat er een speciale band tussen deze twee personages.

De antagonist is dan weer een cyborg die tot leven is gewekt door een briljante hacker. Deze cyborg heeft het uiterlijk van een blonde jongeman en de onschuld van een kind. Hij heeft het enige en onschuldige doel om mensen gelukkig te maken, maar helaas is zijn manier van denken nogal naďef. Hij lijkt niet te beseffen dat de één zijn geluk wel eens de miserie van een ander kan betekenen, waardoor zijn nobele doel vaak een ongelukkige afloop kent. Omdat hij bovendien mensen tracht te helpen met een behoorlijk hoog Hue level, leidt hij veel mensen richting de drempel van een latente crimineel. En dan is het aan jou om de lopende onderzoeken zo vroeg als mogelijk af te ronden om de slachtoffers te behoeden van een ongelukkig lot.



Het is bewonderenswaardig dat NIS niet de gemakzuchtige oplossing kiest door de bekende verhaallijnen van de TV-reeks te herkauwen tot een slappe gamevariant. In plaats daarvan krijgen trouwe kijkers van deze reeks een volwaardige alternatief voor hun sombere detectivereeks. De hele game wordt met trouw aan het bronmateriaal uit de doeken gedaan en het biedt een novelle aan die Psycho-Pass fans graag zullen verorberen van begin tot einde.

Gameplay

Psycho-Pass is dus een animereeks en NIS produceert JRPG's gebaseerd op die dingen sneller dan het licht. Deze Mandatory Happiness ligt daarom niet in de lijn van de verwachtingen, want het gaat om een interactieve novelle. Al ligt de nadruk vooral op het novelle aspect want de interactie blijft beperkt tot het maken van enkele keuzes.

♂ or ♀?

De eerste keuze die je in de game moet maken is of je de controle neemt over Nadeshiko Kugatachi of Takuma Tsurugi. Deze keuze verandert helemaal niks aan de gameplay, maar het bepaalt wel of je het verhaal doorloopt door de ogen van een koele, logische redenerende vrouw, zonder enige notie van haar verleden, of door de ogen van een hartstochtelijke man die opportunistisch aan de slag gaat bij de politie. Na je keuze krijg je een verhalende introductie die behoorlijk lang duurt vooraleer je jouw tweede keuze moet maken. En dat zet direct de toon voor de rest van de game. Je zal namelijk vooral naar dialoogvensters kijken die het verhaal, onderzoek per onderzoek, uit de doeken doen. Verwacht dus geen bombastische actie, maar eerder het tegenovergestelde.

Intuďtie is de beste raadgever?!

De keuzes die je gaandeweg maakt hebben vooral een invloed op de uitkomst van elk afzonderlijk onderzoek. Bij de meeste van die keuzes bepaal je welke richting het onderzoek ingaat. Veel van die keuzes voelen helaas intuďtief aan, want je kan bijvoorbeeld niet aan de hand van verzameld bewijsmateriaal bepalen wat jouw volgende stap zal zijn. In de plaats daarvan moet je het verhaal aandachtig volgen en eerder op basis van jouw intuďtie de correcte keuze maken. Zo moet je in het eerste onderzoek “gokken” waar een verdwenen koppeltje tieners ondergedoken zit. Kies je correct dan loopt het onderzoek nog relatief goed af voor beide jongeren. Kies je verkeerd, dan traceer je het koppeltje later, en dan is hun Hue level al een pak hoger geworden. Dit met nefaste consequenties. Maar je keuzes hebben niet alleen een invloed op je omgeving. Je kan zelf ook kwalijke consequenties ondervinden als je verkeerde keuzes maakt. Enerzijds moet je jouw eigen Hue niveau onder controle houden en zorgen – onder andere via de nodige drugs – dat je niveau laag genoeg blijft. Anderzijds kunnen verkeerde keuzes tijdens actievollere segmenten ook leiden tot jouw onfortuinlijke dood. Zo word je in het derde onderzoek aangevallen met een molotov cocktail. Kies je ervoor om het projectiel te vangen dan eindigt de game met jouw dood en moet je herstarten vanaf het laatste controlepunt.

Het keuzesysteem werkt dus behoorlijk goed maar je krijgt toch vaak de indruk dat het tamelijk eenvoudig wordt gehouden. Enerzijds omdat de keuzes gewoonweg heel weinig voorkomen, anderzijds omdat veel van de keuzes aanvoelen als een steen-papier-schaar spelletje. Je kan veel te weinig je eigen intelligentie aanspreken en als de afloop van jouw keuze je niet bevalt dan zit er niks anders op als de game opnieuw te laden en een stukje te herspelen. Hier had het ontwikkelingsteam makkelijk kunnen zorgen voor wat extra diepgang, en dat kost de game een pak punten op vlak van gameplay.

Graphics & Sound

Op audiovisueel vlak kan je – net als op narratief vlak – besluiten dat de game trouw blijft aan het bronmateriaal. De personages zitten steeds gelikt in hun strakke, donkere maatpakken en de dystopische wereld wordt voorgesteld met de nodige combinatie van futuristische en eigentijdse kenmerken. Het grootste minpunt ligt hem in het feit dat het grootste deel van de game voorgesteld wordt met stillevens. Dat komt een beetje goedkoop over, want je had op z'n minst kunnen verwachten dat de makers van de reeks konden zorgen voor een uitgebreide set van tussenfilmpjes, alsof je kijkt naar een extra aflevering van Psycho-Pass. Nu moet je vooral naar stilstaande plaatjes kijken, maar dat wordt nog redelijk goed opgevangen. Daar je normaal gesproken observeert wat er zich afspeelt, wordt nu alles erg beschrijvend verhaald. Alsof je een boek leest dus, en dat is waarschijnlijk het beoogde effect van deze game. Dus missie geslaagd!





Op auditief vlak wordt er erg summier omgesprongen met de soundtrack. Tijdens de dialoogvensters krijg je natuurlijk enkel de Japanse stemmen te horen, maar tussendoor vind je nooit een kenmerkend thema terug. Dat past enerzijds goed bij de stilistische wereld, maar het voegt geen extra prikkels toe aan je ervaring.

Conclusie

Start je aan deze Psycho-Pass: Mandatory Happiness met het volste besef dat je met plezier een interactieve novelle doorloopt op je PS4 of PS Vita, dan is deze game absoluut jouw ding. Vooral als je al bekend bent met de achtergrond van de animereeks. Verwacht echter geen spraakmakende dingen op vlak van gameplay want daarvoor is het keuzesysteem veel te simplistisch en kent het niet genoeg diepgang. Deze game speel je dus simpelweg voor het verhaal en daarmee basta!

Pluspunten

• Extra aflevering uit het Psycho-Pass universum
• Game blijft trouw aan bronmateriaal

Minpunten

• Geen dynamisch beeldmateriaal
• Gameplay kent veel te weinig diepgang