Tales of Berseria

Tales of Berseria - voor wie het nog bijhoudt - is intussen de zestiende iteratie uit de Tales-reeks. Als je dus schrik hebt dat er stilaan sleet op de formule zou komen, dan kunnen we dat compleet begrijpen. Of dat daadwerkelijk het geval is, kan je lezen in deze review.

 

De geteste versie is de PS4-versie.

Verhaal


Het verhaal van Berseria deelt dezelfde context als Tales of Zesteria, maar speelt zich af in een ver verleden. Wie dus geen voorkennis heeft van de reeks kan zonder zorgen aan dit avontuur beginnen.

Het land waarin de gebeurtenissen plaatsvinden, wordt geregeerd door de Holy Midgand, maar de hele regio staat er helaas niet zo goed voor. De inwoners worden getroffen door Daemonblight, een afschuwelijke ziekte die de geïnfecteerden berooft van hun menselijkheid en hen transformeert in demonen. Gelukkig kan het land betrouwen op één man die hen kan beschermen. Artorius is een exorcist die de plaag van demonen kan bezweren. Op een bepaalde dag, waar geschiedenisboeken naar verwijzen als "The Advent", is hij zelfs zo succesvol dat hij het rijk kan herstellen naar zijn voormalige glorie. Artorius wordt beschouwd als een ware held en hij neemt de leiding over van de Holy Midgand. Alleen ... dit verhaal gaat niet over Artorius! Tales of Berseria vertelt de historie van een jonge vrouw die niks liever wil als Artorius' leven te beëindigen, en ze laat zich door niks of niemand tegenhouden.



Die jonge vrouw heet Velvet, en wie goed tussen de lijnen kan lezen beseft dat zij eigenlijk de slechterik is in dit verhaal, althans vanuit het standpunt van de gewone burger. Als je haar ziet lopen, dan geef je die gewone burger trouwens geen ongelijk. Velvet heeft het gezicht van een onschuldige vrouw maar kleedt zich in die typische zwarte en rode accenten die je van slechteriken kan verwachten. Bovendien heeft ze een demonische linkerarm die ze verhult met een wit verband, en wanneer ze die lugubere arm bovenhaalt dan kan ze zich voeden met de kracht en energie van andere demonen. Het belooft allemaal niet veel goeds als je haar eens goed bekijkt. Wordt het daardoor moeilijk om sympathie te krijgen voor deze jonge vrouw die jou de hele game vergezelt? Helemaal niet! De schrijvers van het verhaal hebben haar een hele goeie beweegreden gegeven voor haar haatgevoelens jegens Artorius. Een reden die je bij het begin van de game direct bij de keel grijpt.

Goed en slecht, dat zijn vage termen in deze Tales of Berseria. Dat geldt niet alleen voor Velvet en Artorius, maar ook voor de hele bende die Velvet rekruteert tijdens haar avontuur. Het verhaal grijs noemen is dus eerder zacht uitgedrukt, want alhoewel het in de basis gaat om een ordinair wraakverhaal, vind je veel emotionele nuances terug waaronder het feit dat de waarheid maar is hoe je ernaar kijkt en dat het doel niet altijd de middelen moet heiligen. Het verhaal van Tales of Berseria is daardoor eentje dat zijn voet weet te zetten aan de top van het JRPG-genre, en dat je van bij de start weet mee te slepen in een rollercoaster vol emoties. Vergeet dus die nichterige roadtrip! Deze sage heeft veel meer om het lijf!



Gameplay


Het verhaal biedt dus een compleet nieuwe setting voor de Tales-fans, maar de gameplay blijft in de eerste plaats een variatie op hetzelfde.

Linear Motion Battle System


Het gevechtssysteem van deze Tales of Berseria definieert zichzelf als een "Liberation Linear Motion Battle System". Van zodra je een confrontatie initieert, kan je vrij rond bewegen in een cirkelvormige arena. Het gevecht dat vervolgens plaatsvindt, is niet turn-based, maar heeft een beetje weg van een actie-RPG. Je kan namelijk vrij aanvallen met een combinatie van gewone, speciale of magische offensieven. Althans totdat je balk met vijf zielen leeg is, wat min of meer een variëteit is op de doorsnee staminabalk. Als dat gebeurt kan je nog steeds aanvallen met gewone offensieven, maar niet meer met de sterkere speciale varianten of Artes waarmee je tegenstanders kan verdoven of negatieve effecten kan berokkenen aan hun statistieken. Bovendien kunnen diezelfde tegenstanders jouw aanvallen dan makkelijker blokkeren. Het komt er dan doorgaans op neer om na een salvo van rake klappen over te gaan in een defensieve modus totdat jouw zielen zich weer vanzelf bijvullen. Al bij al weinig nieuws onder de zon dus. Bovendien dreigt het systeem een beetje 'button bash'-gevoelig te worden tegen de zwakkere vijanden, vooral op de makkelijkere moeilijkheidsgraden. Gelukkig kom je frequent oog in oog te staan met meer waardige tegenstanders waar je de nodige strategie moet gebruiken.



Band of Demons


Velvet staat er in die gevechten (bijna) nooit helemaal alleen voor. Tijdens haar queeste rekruteert ze de ene na de andere buitengewone samenzweerder die haar kan helpen in de strijd. Tijdens de confrontaties kan je dan in totaal vier bondgenoten op het veld zetten, waarvan je er zelf eentje bestuurt. Je kan - net als in Dragon Age - steeds wisselen tussen de vier personages en diegenen die je niet bestuurt vechten volgens voorgeprogrammeerde condities. Zo kan je bijvoorbeeld een personage met genezende vaardigheden een defensieve rol geven, en een personage met een hoge kracht een aanvallende rol. Het is een systeem zoals we dat vaker tegenkomen maar het werkt wel goed.

Closed World RPG


Als je niet aan het vechten bent, dan dwaal je rond in de wereld van Berseria waar je van objectief naar objectief reist om uiteindelijk je hoofddoel te bereiken en die eindconfrontatie met Artorius af te dwingen. In de meeste RPG's kan je tegenwoordig op 101 manieren afdwalen van je hoofdmissie, met als voorname doel om je statistieken te verbeteren en betere wapens of uitrusting op te sporen, maar in Berseria valt dat nogal mee. De levels zijn veel rechtlijniger dan wat we gewend zijn, en dat voelt niet per se aan als een erg groot minpunt. Het zorgt er vooral voor dat de focus blijft op het hoofdverhaal en dat je nooit te veel afdwaalt van dat brandende verlangen om Artorius' heerschappij een halt toe te roepen. Maar je moet er wel voor zijn, want sommige levels neigen toch net iets te lineair te worden.

Graphics & Sound


De grafische engine die wordt gebruikt in deze Berseria verschilt weinig van de vorige Tales-games. Bovendien werd ook deze game nog uitgebracht op de PS3. Wie dus hoopte op een grafische upgrade van de in-game graphics kan op zijn kin kloppen. Sommige van de levels ogen daardoor wat gedateerd, vooral wanneer bepaalde gangen in kerkers en gebouwen met regelmaat worden gerecycleerd. Het zorgt ervoor dat sommige stukken erg inspiratieloos overkomen. Gelukkig wordt de visuele voorstelling - zoals gewoonlijk in dit type games - behoorlijk opgekrikt met de getekende animaties. Misschien moet men eens proberen om de omgeving ook in een getekende animéstijl te houden, zoals dat ook wordt gedaan in Ni no Kuni. Dat zou sommige stukken fameus opfleuren. Op auditief vlak krijgen we dan weer een degelijke tot puike prestatie van de Engelse stemacteurs, en dat plaatje wordt mooi afgewerkt met een soundtrack die helemaal thuishoort in deze game.




Conclusie


Tales of Berseria zal niet de geschiedenis ingaan als een genreherdefiniërende game. Verre van zelfs! Het gevechtssysteem is degelijk en biedt met momenten voldoende ruimte voor strategie, maar in wezen vindt het gewoon opnieuw het warm water uit. Die sleet waar sommigen voor vrezen kan dus met momenten om de hoek leuren. Op audiovisueel vlak weten we intussen dat dit genre al een aantal jaren op hetzelfde niveau stagneert. Dat stoort vooral in-game, maar de geanimeerde scènes, daarentegen, zijn zoals gewoonlijk van een hoog niveau. Op vlak van het verhaal, ten slotte, heeft Tales of Berseria een grote voorsprong op de meeste JRPG games. Het maakt niet de fout om zich te verbranden aan semi-erotische aanstellerij en het plot verzuipt niet in zijn eigen gecreëerde fantasiewereld. Menselijk emoties en diepgang blijven altijd centraal staan en dat zorgt ook direct voor de voornaamste aantrekkingsfactor en aankoopreden van deze game.

Pluspunten


  • 10+ voor het verhaal
  • Solide gevechtssysteem met ruimte voor strategie


Minpunten


  • In-game graphics niet meer van deze tijd
  • Soms is het leveldesign te monotoon en lineair




Reviewer: Kenneth

Score

Verhaal
10/10
Gameplay
7.5/10
Grafisch
6/10
Geluid
8.5/10
Duur
9/10

Tales of Berseria

Release
vr 27 jan, 2017
Genre
JRPG
Platform
ps4
Uitgever
Bandai Namco
Ontwikkelaar
Bandai Namco

Score

Verhaal
10/10
Gameplay
7.5/10
Grafisch
6/10
Geluid
8.5/10
Duur
9/10