Dragon Quest Heroes II

Na een ludiek uitstapje in een 'Minecraft'-gebaseerde spelwereld, keert Dragon Quest terug naar zijn roots en brengt het een vervolg uit op het relatief recente Dragon Quest Heroes I, wat verscheen in het jaar 2015. Of deze game het waard is om een nieuwe queeste te starten met een verse bende actiehelden lees je in deze review.



De geteste versie is de PS4 versie.

Verhaal


Duizend jaar van vrede. Zou de mensheid het ooit meemaken? In Dragon Quest Heroes II alvast wel want de zeven digitale volkeren die de gevarieerde regionen van deze gamewereld bevolken, hebben al een millennium geen bloedvergieten meer meegemaakt. Het blijft echter bij een millennium en geen dag langer, want om de een of andere vage reden dreigt er oorlog uit te breken. Twee toevallige aanwezigen bij het eerste conflict, Lazarel en Teresa, die eveneens neef en nicht zijn, krijgen de opdracht om de oorlog bij de kiem te smoren. En, omdat Dragon Quest Heroes II nu eenmaal een game is voor jong en oud, start het duo hun queeste op een zo vrolijk mogelijke manier.


Het verhaal is eigenlijk een luchtig concept en dat wordt met opzet zo gehouden omdat het gaat over een game met een lage instapdrempel, zowel op vlak van gameplay als verhaal. Dat gevoel wordt nog eens versterkt doordat alle personages oppervlakkig en eenvoudig worden gehouden. Niet dat die personages dat erg vinden, want je krijgt de glimlach niet van hun gelaat geveegd. Het hele leven is één vrolijk daguitstapje in Dragon Quest Heroes II!

Gameplay


Op vlak van gameplay kan je deze game nog het best beschrijven als een kruisbestuiving tussen een traditionele RPG en de actiegames van de 'Dynasty Warriors'-reeks. Dat laatste mag zeker niet verbazen aangezien Omega Force instaat voor de ontwikkeling van zowel Dragon Quest als Dynasty Warriors.

Een RPG met een lage instapdrempel


De traditionele RPG-elementen vind je terug onder de vorm van een eenvoudig levelsysteem en de optie om je personages naar believen aan te passen met wapens en attributen. Je start het verhaal namelijk met hetzij Lazarel, hetzij Teresa, en terwijl de game vordert rekruteer je aan een hoog tempo extra teamleden. Al die personages stijgen in level zodat je ze kan voorzien van verbeterde statistieken, en de meeste van die personages kunnen slechts met één type wapen aan de slag waardoor hun speelstijl op voorhand vastligt. Twee uitzonderingen op die laatste regel zijn Lazarel en Teresa zelf, want zij kunnen als allrounders aan de slag gaan met elk soort wapen. Al kies je waarschijnlijk het foltertuig dat je zelf prefereert, want zo heel veel tactiek komt er bij dit bescheiden RPG-systeem niet kijken, om het licht uit te drukken.

De tweede reden waarom deze game dicht aanleunt bij het RPG-genre is de manier waarop de spelwereld is opgebouwd en de manier waarop missies in deze spelwereld verweven zijn. Lazarel, Teresa, en hun bende van maximaal vier gekozen personages zwerven rond in een open wereld met deelgebieden van beperkte grootte. Daarbij manoeuvreren ze van doel naar doel en van missie naar missie om al doende op de nodige zijsporen te belanden. Die missies komen vaak op hetzelfde neer en variëren van het verzamelen van een object tot het uitschakelen van een doelwit. Ja, we hebben het allemaal al eerder meegemaakt. Wat echter vooral opvalt bij deze gameplay is dat alles opgesteld wordt met een zekere ongecompliceerdheid. Je start je missie in een hub, wandelt of teleporteert naar je objectief, start dan meestal een veldslag, en ... klaar is kees. Het hoeft niet altijd ingewikkeld te zijn in het leven.



Dynasty Quest Heroes II


Van zodra je personage het strijdveld betreedt start er eveneens een ongecompliceerde 'arcade'-actie die heel veel weg heeft van de vermelde 'Dynasty Warriors'-reeks. Je verschillende personages kunnen de combo's eenvoudigweg aan elkaar rijgen met een combinatie van de toetsen op je rechterpad, en de tegenstand heeft daar vaak geen verhaal tegen, al zeker niet wanneer het om gewoon voetvolk gaat. Net als in Dynasty Warriors komen de vijanden in grote aantallen op je af, en het lijkt erop dat ze hun beperkte hoeveelheid hersencellen met elkaar moeten delen, want erg veel tactiek kent de tegenstand niet. Dit gameplaysysteem moet het dus vooral hebben van het kinderlijke plezier om grote aantallen vijanden tegelijk knock-out te slaan en van de 'boss battles'. Sommige vijanden hebben gelukkig wel een grotere levensbalk en slagen er wel in om een stoot terug uit te delen. Die lastigere vijanden komen frequent voor, maar het mocht toch een beetje frequenter zijn.

Een tweede reden waarom deze game toch nog een zeven krijgt op vlak van gameplay is omdat het vechten toch nog wat variatie kent onder de vorm van monstermedailles die verslagen vijanden laten vallen. Dankzij deze medailles kan je één van drie dingen doen. Je kan, ten eerste, een monster oproepen dat jou beschermt; ten tweede, een monster oproepen dat de tegenstand agressief aanvalt; en, ten derde, transformeren in een groter monster met een unieke set aanvallen en vaardigheden. Het geeft de basisgameplay net dat tikkeltje meer plezier dat het nodig heeft.



Graphics & Sound


Dragon Quest Heroes II is nog één van die games die zowel verschijnt op de PS Vita als de PS3 en PS4, en om ervoor te zorgen dat deze game goed oogt op alle drie die platformen, kan je dat als ontwikkelaar maar op één manier aanpakken: door het visuele plaatje duidelijk en kleurrijk in te vullen. Daar slaagt deze game probleemloos in! Gaande van de personages en monsters tot de gevarieerde omgeving, niks ziet er saai of monotoon uit. Alles wordt leuk gekleurd en geanimeerd, op enkele statische stripverhalen na. Alsof je een kind hebt losgelaten met een hoop wasco stiften in een kleurboek ... een kind dat binnen de lijntjes kan kleuren weliswaar. Die kinderlijke trend trekt zich trouwens door in de hele audiovisuele stijl. De monsters die je bestrijdt blijven er bijvoorbeeld altijd enorm onschuldig uitzien, en de wijde omgeving waarin je rondzwerft wordt steeds bevolkt door een hoop glimlachende kleurrijke druppels. Dat krijg je dan zeker na duizend jaar vrede.



Ook de muziek wordt kleurrijk gehouden. Het gaat vooral over opzwepende en opwekkende deuntjes die vaak nogal sterk doorklinken en in je hoofd blijven hangen. Helaas blijft die muziek ook spelen tijdens de gesprekken tussen de personages. Soms had men er toch beter voor geopteerd om de volumeknop van de achtergrondmuziek een beetje stiller te zetten, want het dreigt van tijd tot tijd storend te worden.

Conclusie


Ben je een fan van RPG's met volwassen thema's zoals de producten van Bioware, of ben je fan van RPG's met een meer verfijnde besturing zoals de 'Dark Souls'-reeks? Dan laat je deze Dragon Quest Heroes II beter links liggen, want deze game mikt duidelijk op een publiek dat nood heeft aan een lage instapdrempel, niet het minste op kinderen. Dat doet deze game in de eerste plaats door een vrolijk en luchtig verhaal te bieden en, ten tweede, door de gameplay ongecompliceerd te houden. Het audiovisuele design sluit vanzelfsprekend nauw aan op deze visie waardoor alles kleurrijk en opwekkend wordt gehouden. Kortom, denk je liever niet te veel na tijdens het gamen en hou je graag een goed gevoel over aan je speelsessie dan kan je deze Dragon Quest Heroes II een kans geven.

Pluspunten


  • Kleurrijke en duidelijke audiovisuele stijl
  • Monstermedailles maken de gameplay net een tikkeltje interessanter


Minpunten


  • Gamedesign en gameplay vaak net iets te eenvoudig
  • Het verhaal kan je moeilijk meeslepend noemen




Reviewer: Kenneth

Score

Verhaal
6/10
Gameplay
7/10
Grafisch
7.5/10
Geluid
7.5/10
Duur
8/10

Dragon Quest Heroes II

Release
vr 28 apr, 2017
Genre
Actie / RPG
Platform
ps3 ps4 vita
Uitgever
Square Enix
Ontwikkelaar
Square Enix

Score

Verhaal
6/10
Gameplay
7/10
Grafisch
7.5/10
Geluid
7.5/10
Duur
8/10